Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Rette mich [songfanfic + zm] » Rette mich [songfanfic]

Rette mich [songfanfic + zm]

14 jan 2009 - 10:23

715

0

210



Rette mich [songfanfic]

Zum ersten mal alleine
In unserem Versteck
Ich seh noch unsre Namen an der Wand
Und wisch sie wieder weg
Ich würd dir alles anvertrauen
warum bist du abgehauen
Komm zurück
Nimm mich mit


Jij en ik. We hadden een schuilplaats, nouja, een eigen plekje. Gewoon voor ons tweetjes. We zaten er best vaak. Maar nu ben jij er niet, nu zit ik alleen. We schreven allemaal teksten op de muur, er was toch niemand die er naar keek. Onze namen staan er ook bij. Ik ga er overheen met mijn hand. Ik heb je alles toevertrouwd, en jij hebt mij alles toevertrouwd. Wat voor geheim heb je voor me achter gehouden? Waarom ben je gestopt met leven? Waarom laat je mij alleen achter?
Kom asjeblieft terug, ik wil niet alleen zijn. Neem me mee naar de plek waar je nu bent.

Komm und Rette mich
Ich verbrenne innerlich
Komm und rette mich
Ich schaffs nicht ohne dich
Komm und rette mich
Rette mich
Rette mich


Red me, haal me hier vandaan. Het Maak mij niet uit wat je doet, maar doe iets!
Ik wil echt niet zonder je leven. Haal me hier weg… Asjeblieft..

Unsre Träume warn gelogen
Und keine Träne echt
Sag das dass nicht wahr ist
Sag mir jetzt
Vielleicht höst du irgendwo
Mein SOS im Radio
Höst du mich
Höst du mich nicht


We droomde dat we altijd samen zouden zijn. Dat was gelogen, alles was gelogen!
De tranen die we lieten gaan, het was fake!
Vertel me dat jou dood niet waar is. Zeg dat het gespeeld was, het een droom was, of een of andere streek die je uithaalde. Als je maar verteld dat het niet echt was.
Misschien hoor je me. Ik smeek om jou terug te hebben.
Hoor je me niet dan??

Komm und Rette mich
Ich verbrenne innerlich
Komm und rette mich
Ich schaffs nicht ohne dich
Komm und rette mich
Rette mich
Dich und mich
Dich und mich
Dich und mich


Haal me weg. Ik smeek het je. Asjeblieft Tom. Ik kan het niet aan. Elke nacht droom ik over hoe je er een einde aan hebt gemaakt, en elke nacht wilde ik je stoppen, maar was te laat. Keer op keer beleefde ik de realiteit. Ik kan niet verder gaan zonder jou. Help me…

Ich seh' noch unsre Namen
Und wisch sie wieder weg
Unsre Träume warn gelogen
Und keine Träne echt
Höst du mich
Höst du mich nicht


Ik zie de herinnerring weer voor me hoe gelukkig we waren met ons plekje. We schreven onze namen op. Nu veeg ik ze weg, ik kan het niet meer aanzien, wij zijn uit elkaar getrokken. Alles wat we droomden, het was nep. Wir sterben zusammen. Dat was gelogen. Helemaal niets van waar. Je hoort me best, maar je wilt het niet!

Komm und rette mich
Rette mich

Komm und Rette mich
Ich verbrenne innerlich
Komm und rette mich
Ich schaffs nicht ohne dich
Komm und rette mich
Rette mich
Rette mich
Rette mich
Rette mich

Dich und mich
Höst du mich nicht?
Rette mich


Je weet best dat ik niet zonder je kan Tom. Ik wil naar je toe, voor altijd bij je zijn. Ik wil wèl onze droom volgen. Jij duidelijk niet.
Ik sta op en pak het mes dat ik bij me had uit mijn tas. Ik had nooit gedacht dat het zo zou eindigen, maar ik wil jou niet kwijt. En nu ik je kwijt ben, wil ik je terug.
Er zit niets anders op…
Ik ga op de bank zitten, op de plek waar jij altijd zat.
Langzaam maak ik diepe sneeën in mijn polsen. Het bloed stroomt eruit.
Ik weet het nog, jij stond daar in je eentje op het dak. Tenminste, dat dacht je. Ik stond achter je, maar je zag me niet, of beter gezegd, je wilde me niet zien. Je mompelde wat in jezelf. ‘Nee Tom niet doen!’ Smeekte ik. Je keek even om. ‘Het spijt me Bill.’ Zei je, en liet jezelf naar benedenvallen. Ik had geprobeerd je hand te pakken en je terug te trekken, maar je gleed weg. Ik was je kwijt.
Zo was het begonnen, en hier eindigt het weer. Ik kijk naar mijn polsen. Ze zien al helemaal rood van het bloed dat eroverheen loopt.
‘Als het zo moet, dan doe ik het ook zo. Of je het nou wilt of niet Tom.’ Zeg ik. Even sluit ik mijn ogen.
Als ik na een tijdje mijn ogen open doe draait de kamer om me heen. Het werkt al. Mijn lichaam word zwaarder, ik kan het niet meer dragen.
Niet veel later zak ik weg. Op naar jou…


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.