FanFic.nl

I needn't you

I needn't you

Eindelijk dacht ik een vaste relatie te hebben. Na alle one-night stands wilde ik een serieuze relatie. Die heb ik ook gevonden. Fabiënne en ik zijn al 2 maanden samen. Helaas kunnen zij en Bill het niet zo goed met elkaar vinden.
In het begin was ze heel lief voor ons allebei, maar Bill had toch met afschuw staan toekijken wanneer Fabiënne en ik samen waren. Ik had geen idee waarom en dacht dat hij jaloers was omdat hij geen vriendin had.
Nu is het anders. Fabiënne is heel erg verandert. Ze is een vreselijke huppelkut geworden. Ik geef toe, een beetje mag wel. Maar dit? Ho maar. Ik wil kappen met deze relatie, ze loopt alleen maar te slijmen. En als ik één keer wat tegen Bill wil zeggen is ze alweer bang dat ze me kwijt raakt. Nou, dat heeft ze dan mooi voor elkaar.
‘Fabi, ik moet je even wat zeggen.’ Begin ik. Ze gaat naast me zitten en strijkt haar veel te korte rokje glad. ‘Ja, wat is er Tommy.’ Zegt ze en slaat een arm om me heen. Ik duw haar weer weg. ‘Fabi, het gaat niet meer. Ik wil een serieuze relatie, en dat kan niet met jou. Het is uit.’ Zeg ik. ‘Maar Tommy, we hebben het zo leuk gehad samen.’ Probeert ze. Helemaal niet. Trouwens, ik weet niet wat zij leuk vind, maar enkel naar van die meidenfilms kijken en elke dag zo’n veel te dikke laag make-up op doen lijkt me niet echt leuk. ‘Fabi, accepteer het gewoon. Het gaat niet langer tussen ons. Door jou kan ik niet eens met mijn broertje praten. Ga naar huis en zoek een ander om bij te slijmen.’ Zeg ik een beetje geïrriteerd. ‘Tommy, ik weet dat je me niet wilt dumpen. Het moet van Bill hè.’ Zegt ze. ‘Nee, het moet van mijzelf.’ Zeg ik. Mijn geduld raakt op. Ik sleur haar mee aan haar arm, open de deur en trek haar mee naar buiten. Hard sla ik de deur weer dicht. ‘Daar zijn we vanaf.’ Zeg ik in mezelf. ‘Tommy, nee. Laat me binnen.’ Hoor ik aan de andere kant van de deur. ‘Verdomme, houd je kop dicht!’ Schreeuw ik. Dat kind zit echt veel te veel op mijn lip. Ik doe alsof ik haar niet hoor en ga voor de tv hangen.
Even later komt Bill thuis, hij komt achterom en weet niets van dit hele gebeuren af. ‘Hey Tom. Waar is Fabiënne? Heeft ze eindelijk geleerd om van je af te blijven?’ Vraagt hij. ‘Nee, ik heb haar gewoon buiten op straat gezet. Als je aan de voordeur gaat luisteren hoor je het vanzelf.’ Zeg ik. ‘Oké.’ Zegt Bill. En gaat naar de keuken.

Bill’s pov:
Ik kan wel door het hele huis stuiteren van geluk. YES! Ze is weg. Eindelijk. Ik vond het wel knap dat Tom het zo lang volhield. Mij zou het niet gelukt zijn.
Ik ga naar de keuken. Als ik langs de voordeur loop hoor ik inderdaad dat Fabiënne nog voor de deur staat. Ze is al helemaal schor van het schreeuwen. Ik schenk wat cola in voor Tom en mij. Als ik weer terug kom vraagt Tom: ‘En? Staat ze er nog?’ ‘Jup, maar ze is al helemaal schor. Ik denk dat ze het niet lang meer volhoud.’ Zeg ik. Tom krijgt een glimlach op zijn gezicht. ‘Maar waarom heb je het met haar uitgemaakt?’ Vraag ik uiteindelijk. ‘Ze plakte te veel aan me. Ik kon niet eens een normaal gesprek met jou voeren of ze was weer te lang alleen…terwijl ik naast haar zat.’ Zegt Tom. ‘Ja, dat is waar.’ Zeg ik lachend. ‘Echt irritant. En jullie konden het ook niet goed met elkaar vinden. En ik wilde gewoon ook wat ruimte, ik bedoel, ze nam gelijk mijn hele leven in beslag.’ Zegt Tom. Hij heeft wel gelijk. ‘Ik vind het best als je een vriendin hebt, ik vind het zelfs hartstikke leuk voor je. Maar zoek er volgende keer wel een goede uit.’ Lach ik. Gelukkig kan Tom er zelf ook wel om lachen.
In de weken daarna krijgt Tom nog vaak sms’jes en e-mails van Fabiënne, maar hij reageert er niet op. Na een hele tijd geeft ze het op.
‘Hee, Bill! Kom eens kijken!’ Roept Tom. Ik kom naar boven. ‘Wat is er?’ Vraag ik. ‘Kijk! Een lege mailbox.’ Zegt hij lachend. ‘Hahaha… Ze heeft zowaar een keer niets geschreven.’ Zeg ik. We liggen echt dubbel. ‘En wat wil je nu gaan doen? Je bent nu officieel verlost van haar.’ Zeg ik. ‘Weet ik veel. Genieten van mijn vrijheid.’ We liggen samen echt helemaal plat.
Ik mag van Tom kiezen wat we gaan doen om te vieren dat hij vrij is. We gaan naar de stad. ‘Nee hè, had ik jou nou maar niet laten kiezen.’ Zegt hij lachend. ‘Jammer voor jou. Meekomen jij.’ Zeg ik, en samen gaan we op pad. Ik ga de ene na de andere winkel in, en Tom achtervolgt me. ‘Bill wacht even.’ Zegt hij als we midden op straat staan. ‘Wat is er?’ Vraag ik. ‘Ik ben even weg.’ Zegt hij. Als ik zijn blik volg zie ik wat hij bedoelt. ‘Veel plezier, ik pik je hier zo wel weer op. Moet ik nog een beetje tijd rekken?’ Vraag ik. ‘Ja, is goed.’ Zegt Tom snel, en weg is hij. Soms kan hij toch zo raar zijn. Ik haal mijn schouders op en ga vervolgens op mijn gemakje de volgende winkel binnen. Na een hele tijd kom ik er pas weer uit. Ik zie Tom samen met het meisje op het terras zitten. Ik sms hem maar.

Mag ik al komen? Of is het nog verboden terrein?
Bill.

Ik druk op verzenden. Niet veel later zie ik dat hij bezig is met zijn mobiel. Dan trilt mijn mobiel in mijn broekzak. Ik moet lachen als ik het sms’je lees.

Kom maar. De kust is veilig. Ik heb haar al gewaarschuwd voor je.
Tom.

Ja, rare jongen is hij af en toe. Maar het is wel grappig. Ik ga naar hun toe en doe alsof ik van niets weet. ‘Hey Tom. En hallo jongedame.’ Zeg ik lachend. ‘Zeg maar gewoon Lissanne. Dat vind ik nou net wat beter klinken dan jongedame.’ Zegt ze lachend. Ik zie het al meteen, dit meisje is veel beter voor Tom dan dat Fabiënne was. Ze heeft ook een beetje dezelfde stijl, alleen geen dreads. Ik ga naast Tom zitten op een stoeltje. We bestellen cola voor onszelf en praten wat. Na een tijdje worden de mobiele nummers en mailadressen uitgewisseld tussen de twee, en moeten we afscheid nemen. ‘We spreken nog wel wat af. Later.’ Zegt ze.
‘Dit klikt al een stuk beter is het niet.’ Zeg ik wanneer we thuis zijn. ‘Jazeker. Heel veel beter. Bedankt dat je me mee hebt genomen de stad in.’ Zegt Tom. Hij is echt in de wolken van haar. Het is wel grappig om te zien.
Ze spreken wel vaak af met zijn tweeën, maar het is anders dan met Fabiënne. Nu kan ik ook gewoon nog gesprekken voeren met Tom zonder dat ze jaloers wordt. Geen van beiden worden we te kort gedaan. Ik ben echt super blij voor hem dat hij een goed maatje heeft, en dat het zijn vriendin is, is nog een mooiere uitkomst.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.