FanFic.nl

Lucky, this has been happened <--afgerond

2.8

een aantal secondes lang staan we doodstil tegenover elkaar. Niemand die iets zegt of doet. ‘alsjeblieft, ze betekent teveel voor me.’ Zeg ik zachtjes met een brok in mijn keel. De ogen van Cilla veranderen even. Weer is het stil. Dan zie ik dat haar ogen zich richten op het gezicht van Morris. Haar blik veranderd en in een snelle beweging plant ze haar nagels in de huid van zijn gezicht. Morris schreeuwt en op dat moment stormen er een aantal agenten naar binnen die zich op Morris storten. Cilla beland op de grond en ik word omver geduwd. Binnen no-time is Morris in de boeien geslagen en word hij naar buiten gevoerd. Hij schreeuwt nog van alles maar ik hoor het al niet meer. Ik strompel naar Cilla toe en ze valt me huilend in de armen. Ik sluit mijn ogen en probeer even rust te krijgen. Mijn stem bibbert en mijn armen houden haar stevig vast. ‘het is voorbij.’ Fluister ik. Cilla huilt onophoudelijk en verbergt haar gezicht in mijn shirt. Ik hoor hoe er mensen binnen stormen en even later vallen er meer armen om ons heen. Als ik mijn ogen open zie ik Regina ook haar armen rond Cilla geslagen hebben en de armen van Bill herken ik zo. Verschillende woorden worden gewisseld al dringen er geen van allen door. het enige wat telt is dat ik Cilla vast heb. Ze is veilig.

- die avond -

enkele uren geleden zijn we het ziekenhuis uitgelopen. Het is nog allemaal moeilijk te bevatten van wat er allemaal gebeurd is. We zitten nu bij Fleur en Mike op de flat. In het ziekenhuis zijn Cilla en ik verzorgd en werd iedereen verhoord door de politie. Ik bleek mijn neus gebroken te hebben en nu loop ik met een wit verband over mijn neus heen. Veel verwondingen heb ik verder niet. Kleine wondjes en mijn knie is licht gekneusd door de trap die ik er tegenaan gehad heb. Verder een paar halen over mijn gezicht maar meer niet. Cilla heeft een bloedlip en een boel blauwe plekken en wondjes opgelopen. Ze had een bord naar haar hoofd geslingerd gekregen die ze had kunnen weren met haar armen. Helaas had een scherf een diepe haal verticaal over de linker helft van haar gezicht gehaald. Het zou een litteken worden. Verder had ze een bloedneus en haar schouder is licht gekneusd. Alles kon gelukkig verholpen worden.
Bill had gelijk de politie gebeld toen Regina en ik naar het huis van Morris rende. Maar omdat hij het adres door alle stress niet meer wist kon er weinig gedaan worden en vond de politie dat Bill’s verhaal ongeloofwaardig was. Dat was het ook, want Bill wist alleen maar iets uit te brengen over mishandeling en Morris. In paniek was Bill zo snel hij kon naar het huis van Lilly gerend. Gelukkig wist hij nog wel waar dat was en hij had daar in paniek van alles tegen Gustav geroepen. Die hadden in hysterie Georg en Larissa gebeld en vervolgens waren ze naar Fleur en Mike gegaan om vervolgens allemaal met de auto van Mike naar het huis van Morris te racen. Iets wat overigens een super op elkaar gepropte rit was zo vertelde Gustav ons.
Regina was kort na mijn binnen-storming naar de overburen gerend om daar in paniek naar de telefoon te vragen om de politie te bellen. Net toen ze ophing zag ze de auto van Mike voorbij komen en rende ze als een bezetene naar buiten. De overburen vol verbazing achterlatend. Tegen de tijd dat ze de auto van Mike had tegengehouden en iedereen in haast vertelde wat er aan de hand was kwam de politie aan die het huis binnenstormde en Morris even later naar buiten brachten om af te voeren. Er zouden nog flink wat processen tegen hem volgen. Niet alleen tegen huiselijk geweld, poging tot aanranding en mishandeling, maar ook voor drugshandel, dreigementen, manipulatie en oplichting. Al deze punten samen zouden genoeg zijn voor jarenlange gevangenisstraf.

‘kan ik binnenkomen?’ vraag ik na een paar keer tegen de deurpost geklopt te hebben. Regina en Cilla zitten naast elkaar op het bed van Cilla. Die twee hebben eens goed met elkaar gesproken en zo te zien heeft Regina vele tranen laten lopen. Ze glimlacht waterig naar haar zusje en staat vervolgens op en verlaat de kamer. Een beetje ongemakkelijk laat ik me naast Cilla op het bed glijden nadat ik de deur gesloten heb. Er hangt even een ongemakkelijke stilte die Cilla uiteindelijk verbreekt. ‘dank je.’ Zegt ze zachtjes. Glimlachend kijken we elkaar aan. ‘ik kon niet anders.’ Zeg ik simpel. Cilla zucht eventjes. ‘ik vraag me af wat er nu allemaal gaat gebeuren. Het doet er eigenlijk niet meer toe. Maar toch.’ Ik knik terwijl ze dit zegt. ‘wat was er nu gebeurd? Waarom was je naar hem toegegaan?’ fluister ik zachtjes. Cilla kijkt naar haar voeten. ‘ik vond dat het genoeg was. Ik heb die avond daarvoor goed gepraat met Regina en het werd tijd dat we ons beide zouden verzetten. Ik wist al dat zoiets zou gebeuren en ergens accepteerde ik het ook. Ik zou misschien dood kunnen gaan, maar jullie zou niets overkomen zijn. Maar op de een of andere manier lukte het niet en verzette ik me toch. Misschien kwam het door jou en de anderen.’ Ze grinnikt even stilletjes. Daarna gaan haar ogen weer dof staan. ‘toen hij die blik in zijn ogen kreeg… ik wist dat hij dit keer verder zou gaan. Alle stoppen sloegen bij me door. ik wilde me verzetten. Ik moest me verzetten.’ Ik slik een paar keer en pak voorzichtig haar hand. ‘er is dus meer gebeurd?’ vraag ik zachtjes. ‘misschien. Het heeft geen grote gevolgen voor me gehad. Hij heeft niet verder kunnen gaan. En dat dankzij jou. Jouw woorden gaven me kracht.’ Ze buigt zich voorover er plant een kusje op mijn wang. We glimlachen maar mijn glimlach verdwijnt al snel. Onze ogen smelten samen en ik leun naar voren en kus haar zachtjes op haar lippen. Wanneer ik me terug wil trekken trekt Cilla aan mijn pols waardoor ik naar voren val. Ik beland over haar heen met mijn handen langs haar hoofd. Cilla haar ogen dwalen af naar mijn borst waar ze zachtjes haar hand op legt. ‘mijn kettinkje.’ Mompel ik als ik het zilveren koordje met het roosje niet meer voel. Ik zou het pas afdoen als ik mijn belofte aan mezelf nagekomen was. Cilla grinnikt. ‘die heb je nu niet meer nodig.’ Fluistert ze zachtjes. Nog voor ik kan vragen hoe zij weet wat mijn belofte was plant ze haar lippen weer op de mijne. Even staat alles stil en durf ik me niet te bewegen. Cilla duwt zich omhoog en gaat weer naast me zitten. Ik voel haar tong langs mijn lippen gaan en gewillig laat ik mijn mond openen en voel ik haar tong tegen de mijne tikken. Mijn hand leg ik op haar bovenbeen en haar hand gaat naar mijn nek toe. Ik geef me over aan mijn gevoelens en kus haar gewillig terug. Eindelijk voel ik me weer helemaal bevrijd.

- enkele maanden later -

zaterdag 23 November.
Man pleegt zelfmoord na drie maanden in cel.

Regina:
ik lees de krantenkop nu al voor de vijfde keer. Vanochtend is ons te oren gekomen wat er gebeurd is met Morris. Eigenlijk wil ik nu hyperend en gillend door de bus rennen van geluk maar ik houd me in. Daarbij voel ik me nu niet bepaald in een bui om zo te doen. Bill had me een tik op mijn vingers gegeven door te zeggen dat ook hij een mens was. Hmpf, mens? Monster zal hij bedoelen. Maar hij heeft wel gelijk al is het onvoorstelbaar.
Ik sta op en gooi de krant in de prullenmand. Weg ,met die nare herinneringen. Welkom nieuw leven! Bill komt binnen en drukt een kus op mijn voorhoofd. ‘krant weggegooid?’ vraagt hij gebarend naar de prop in de prullenmand en ik knik. Bill schenkt me een glimlach en trekt me op de bank. ‘de rest komt zo naar de woonkamer.’ Fluistert hij in mijn oor en ik giechel. We zitten in de flat van Fleur en Mike. Morgen begint de nieuwe tour van de jongens weer en we zijn afgelopen week bij Mike en Fleur gebleven. Onze vorige tour was trouwens ingekort. Tom weigerde nog te spelen omdat hij vond dat Cilla eerst naar een psycholoog moest om haar verhaal kwijt te kunnen. Het kwam er op neer dat ze daar uiteindelijk samen terecht kwamen en dat David, de manager, een week lang met zijn handen in het haar gezeten heeft. Toch is alles goed gekomen en hebben we dit weekend hier doorgebracht. Georg en Gustav zijn trouwens bij hun vriendinnetjes. Wat wil je anders? De ouders van de meiden vonden het juist leuk dat ze weer eventjes thuis waren. Want wij gaan natuurlijk gewoon mee op tour met onze vriendjes. Natuurlijk wel allemaal met een baantje binnen de crew. Dit om twee redenen. Omdat we zo nog een klein zakcentje verdienen en onze tijd niet verdoen, en om zo een kleine dekmantel te hebben voor de relaties. Opmerkelijke fans hebben natuurlijk allang door wat er aan de hand is. Maar wij houden onze mond en laten alles voor wat het is. Als het er echt op aankomt bevestigen wij wel.
‘Regina, Wil je nog wat drinken?’ vraagt Fleur die uit de koelkast een fles rosé tevoorschijn haalt. Ik knik en Fleur schenkt voor ons allemaal een glas in. Tom en Cilla zitten op het vloerkleed voor de salontafel met winegums te klooien. Ik ben zo blij dat die twee een relatie hebben. Het werd tijd ook! Het zijn net een broer en zusje. Ze kunnen klieren als een stel kleine kinderen en vervolgens weer zo serieus zijn als een stel politicus. Erg lachwekkend. Soms vraag ik me wel eens af of hun relatie niet echt op broer en zus begint te lijken. Maar als je ze dan weer zo lief bij elkaar ziet zitten weet je gewoon dat het nog ietsje meer is dan familieliefde. Cilla is trouwens erg opgeknapt in een paar maanden tijd. Ze heeft haar ogen uitgekeken tijdens de tour en ik geloof dat ze wel drie fotoalbums heeft volgeplakt met foto’s en andere aandenkens. Onze zussenband is ook enorm aangesterkt. We lachen weer net zoveel als dat we voorheen gedaan hebben en we hebben natuurlijk de nodige ruzies waarvan zij nog steeds beweert dat ik ze altijd start. Ik? Beginnen met ruziemaken? Welnee… toch?
‘ah, wat schattig zo! Wacht even, FOTO!’ een flits haalt mij weer terug op aarde. Cilla staat giechelend achter haar camera verscholen en ik wrijf in mijn ogen om de sterretjes weg te krijgen. ‘waar was dat goed voor?’ vraag ik. ‘kijk dan hoe schattig jullie erbij lagen? Daar moest ik gewoon een foto van maken.’ Ik kijk naar het schermpje van de digitale camera van Cilla en zie Bill en mij dicht tegen elkaar aan met enigszins afwezige blikken naar elkaar kijken. ‘ja oké, die is inderdaad wel mooi.’ Geef ik toe terwijl Tom Cilla weer naar zich toe trekt. Ik kruip weer wat dichter tegen Bill aan en Mike komt de keuken uitgelopen met en dienblad vol lekkers. ‘start de film maar op!’ roept hij. Heerlijk zo. Er hangt na tijden eindelijk weer eens een relaxte sfeer.

Reacties:

dreamerangel zei op 6 jan 2011 - 20:25:
i love this story <3
ik vind mezelf een soort mixx van Regina en Cilla lijken :x
maar je schrijft echt goed <3

dus dit keer ga alsjeblieft snel verder <33