FanFic.nl

Konnichiwa, aishiteru <3 ~The GazettE [afgelopen]

12

Pov Aoi

Ik zit nog steeds op mijn kamer en ik heb een band foto in handen. Waarom zei ik eigenlijk dat ik Reita leuk vind? Dat is helemaal niet zo! Mijn blik blijft steken bij. Bij mij en Uruha. Ik kan me de dag dat deze foto genomen werd nog heel goed herinneren.
|'Reita! Blijf van me af!' Hoor ik Ruki gillen. We schieten in de lach. We weten dat Reita en Ruki nooit van elkaar af kunnen blijven. 'Komop! Ga nou gewoon goed staan, kleppen houden en dan kunnen we die foto maken!' Roept onze manager. We schieten allemaal weer in de lach. Uiteindelijk word ik met moeite tussen Uruha en Kai gezet. Reita en Ruki zijn uit elkaar gehaald, en zo ver mogelijk vanaf gezet. Echt hilarisch!|
Opeens word de deur open gedaan en duwt Ruki Uruha naar binnen. 'Cadeautje!' Roept hij erachter aan en de deur gaat weer dicht. Ik kijk Uruha aan. Hij bloost. 'Wat is er? Wat kom je doen?' Vraag ik hem. 'Uuhm... Nou... Ik... Ik wil eigenlijk even met je praten...' Stotterd hij. Ikm aan en gebaar dat hij naast me op mijn bed mag komen zitten. Hij gaat naast me zitten en ziet de bandfoto. 'Hé, die foto!' Zegt hij en ik knik. 'Ja, ik zat er net naar te kijken...' Zeg ik zacht. Ik kijk Uruha aan. Hij kijkt naar de foto. 'Wie vind je de leukste?' Vraag ik zacht. Langzaam steekt hij zijn hand uit en wijst hij iemand aan op de foto. Hij wijst niet zomaar aan. Hij wijst mij aan! Ik kijk hem aan. ‘Uruha? Meen je dat?’ Hij knikt. ‘Dit kan gewoon geen toeval zijn!’ Mompel ik. ‘Wie vind jij dan de leukste?’ Vraagt hij. Ik wijs ook iemand aan. Ik zie dat Uruha er een beetje van schrikt. Ik wijs hem aan. Ik kijk hem aan en hij glimlacht. Ik glimlach ook. ‘Wat doen we nu?’ Vraag ik vertwijfeld. Uruha glimlacht nog steeds en zacht word ik gekust. W.A.U.W. Ik kan even niet beschrijven wat ik voel. Het lijkt wel alsof ik zweef, ik voel me heel licht en warm… Geweldig! Ik kan mijn gedachtes even niet op een rijtje zetten. Eerst dacht ik dat ik Kai leuk vond… maar nu toch Uruha… Ach, hij is echt superlief! Uruha zucht en laat zich dan langzaam tegen me aan zakken. Ik leg voorzichtig mijn arm om zijn schouders en met mijn andere hand aai ik zachtjes over zijn gezicht. We zeggen geen van beiden iets. We weten dat dat ook niet hoeft. Dit moment is speciaal. Dit moment is van ons!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.