FanFic.nl

American Idiot [AF]

Jesus Of Suburbia: I Don't Care

don't care if you don't
I don't care if you don't
I don't care if you don't care

I don't care

Everyone is so full of shit
Born and raised by hypocrites
Hearts recycled but never saved
From the cradle to the grave
We are the kids of war and peace
From Anaheim to the middle east
We are the stories and disciples
Of the Jesus of suburbia
Land of make believe
That don't believe in me
Land of make believe
And I don't believe
And I don't care!
I don't care!

De kleine, dikke Amerikaanse medewerker had een rood hoofd van boosheid. Jhonnie grijnsde. Hij was helemaal niet bang voor hem. "En waar denk jij mee bezig te zijn?!" schreeuwde hij. "Denk je dat het grappig is?! Denk je dat dit geen geld kost?! Er zijn mensen in Afrika die helemaal geen chips hebben en dan ga jij ze gewoon openmaken en een rommel ervan maken?!" schreeuwde hij. Jhonnie verroer geen spier. "Gast. Twee chipszakjes. Twee." zei Jhonnie koel. "Ja inderdaad jongeman! Twee chipszakjes!" Het hoofd van de man leek te kunnen te exploderen op ieder moment. Helaas deed het dat niet. " Wist je dat het mij geen zak uitmaakt, alles wat jij nu zegt?" zei Jhonnie spottend en keek op de man neer. "En wist je dat ik eigenlijk helemaal niet luister? Want..." zei Jhonnie en pakte nog een chipszakje. "Iedereen luistert ook niet naar mij." Hij maakte het zakje open en leegde de inhoud boven de medewerkers zijn hoofd. "... Hypocriet." mompelde Jhonnie. "Niemand helpt mij, niemand gelooft mij, iedereen doet voor ofdat ze mijn vrienden zijn, terwijl dat niet waar is... Dus nu ga ik de mensen terug pakken. Ik ga weg hier. Dat zal jij vast wel leuk vinden, zonder mij. Oh, nee wacht, natuurlijk niet. Het zou dodelijk saai worden zonder mij die elke dag je zaak terroriseert. Maar ja. Het intresserd mij geen reet." zei Jhonnie sarcastisch. "Ik weet wat je nu gaat doen. Dus doe het maar." zei Jhonnie. "Geef me maar een grote klap die me doodmaakt zodat iedereen van mij af is. Mijn vrienden zullen blij zijn, mijn moeder zal blij zijn... en ik ben blij omdat ik niet meer in de Bush-republiek leef."
De klap van de man was hard. Maar Jhonnie gaf geen kik. "Nu ben jij begonnen..!" zei hij met een kinderstemmetje en daarna gaf hij de man een stomp in zijn buik en een knietje terug. Hij leegde nog een chipszakje boven zijn hoofd en rende toen de winkel uit, terwijl hij nog wat dingen uit de stallen gooide.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.