FanFic.nl

American Idiot [AF]

She's a Rebel

She's a rebel
She's a saint
She's salt of the earth
And she's dangerous

She's a rebel
Vigilante
Missing link on the brink
Of destruction

From Chicago to Toronto
She's the one that they
Call old Whatsername

She's the symbol
of resistance
and she's holding on my
heart like a hand grenade

Is she dreaming
what I'm thinking
Is she the mother of all bombs
gonna detonate

Is she trouble
like I'm trouble
make it a double
twist of fate
or a melody that

She sings the revolution
the dawning of our lives
she brings this liberation
that I just can't define
nothing comes to mind

She's a rebel
She's a saint
She's salt of the earth
And she's dangerous

She's a rebel
Vigilante
Missing link on the brink
Of destruction

She's a rebel
She's a saint
She's salt of the earth
And she's dangerous

She's a rebel
Vigilante
Missing link on the brink
Of destruction

She's a rebel, She's a rebel, She's a rebel, And she's dangerous

De volgende morgen was Jhonnie een beetje stijfjes. Als een oude man stond hij op. Jimmy was er niet. Hij zag niemand. Alleen zichzelf. Hij voelde zich raar. Alsof hij een paar jaar had geslapen. Alsof hij uit coma was geraakt. Van het een op het andere moment. "Ik voel me..." mompelde Jhonnie. "Goed? Slecht? Depressief? Beter dan ooit?" Jimmy zat op de stoel bij het raam. "Het is al elf uur 's ochtends. Het werd tijd dat je wakker werd." zei hij. "Sorry hoor." "We hebben een afspraak met je baas om half twaalf." zei Jimmy hard en koud als steen. "Schiet op." beveelde hij. "Rustig gast." antwoordde Jhonnie. "Gisteren was je nog zo chill en aardig en nu ben je gestrest en hard. Wat is het probleem?!" Jhonnie rolde met zijn ogen toen hij geen antwoord kreeg. Snel ging hij naar de badkamer, spoot wat deo onder zijn oksels, poetste zijn tanden en kwam kwam weer naar buiten. "Oké. Laten we gaan." zei Jimmy en keek op Jhonnie neer, die zijn schoenen nog maar half aanhad.
Jhonnie voelde zich nog steeds niet op zijn gemak. "Wat jij nodig hebt is iemand anders die voor je zorgt. Ik kan jouw traagheid en gezeur niet aan. Dat weet ik nu al." zei Jimmy. "Maar je kent me pas voor een dag." vroeg Jhonnie. "Nee. Nogmaals... ik zat al vanaf het moment dat je geboren werd in je. Ik heb alles meegemaakt." Jimmy schudde zijn hoofd. "Soms ben je nog steeds dat kind van drie."
Jhonnie liep verder en verder. Het leek even alsof hij weer op Moonlight Blvd. was. En toen...
"Auw! Kan je niet uitkijken?!" zei de jonge vrouw. "Het spijt me." zei Jhonnie en keek haar aan. Daarna slikte hij. Het meisje had kort zwart haar, met roze highlights. Haar ogen waren felblauw. Jhonnie vond dat ze iets weghad van Mary Jane. Ver weg. Heel ver weg. Eigenlijk niet. Eigenlijk was zij perfect voor hem. Dacht hij. "Wat is er?" vroeg ze fel. "Jij...nee, niets." "Wacht eens... Ik ken jou ergens van. Ja, dat was het! Jij was die jongen in die kartonnen doos. De jongen die verdwaald was op Moonlight Blvd.! Gast, je moet echt oppassen waar je allemaal heengaat. Maar ik heb jou nooit in de buurt gezien... Ben jij soms... De nieuweling?" ratelde ze door. "Ja... ik ben nieuw hier. Ik... ik zoek onderdak." Het meisje grijnsde. "Trek maar bij mij in, schat. Wat is jouw naam?" "Jhonnie. Ik ben Jhonnie." zei Jhonnie verslagen. "Wat een schattige naam. Het past wel bij je." "En jij? Hoe heet je?" vroeg Jhonnie. "Ik? Ik ben What's her name. Whatsername." "Waarom?" "Daarom. Niemand lette ooit op mij. Ik was niet intressant. Vandaar dat mensen zeiden: Wat is haar naam? Alsof ze het zelf niet durfde te vragen. Wel begrijpelijk, hoor, maar toch... Jij hebt tenminste een naam." zei ze. Jimmy dook op. "Zo te zien kan dat baantje wel wachten, toch?" zei Jimmy. "Ja, Jimmy. Dat kan het inderdaad." fluisterde Jhonnie.

"Nou dit is mijn appartement." "Jij hebt tenminste een huis." Whatsername lachte. Ze hadden elkaar al goed leren kennen na dat wandelingetje naar haar huis. Ze konden het heel goed vinden met elkaar. Ze waren erachter gekomen dat ze niet zoveel verschilden van elkaar.
"Douw je spullen maar ergens in een hoekje." zei Whatsername. "Oké." Jhonnie gooide zijn spullen in een hoek en kwam bij Whatsername op bed zitten. "Maar waarom Whatsername?" vroeg hij opnieuw. Whatsername grijnsde. "Het lijkt er niet op dat het jou veel interesseert." zei ze. "Maar dat is wel zo." zei Jhonnie. In zijn hoofd sprak Jimmy: "Hou je kop dicht!" "Shh..." zei Whatsername en kwam dichter bij Jhonnie. "Niet wegrennen, oké?" vroeg ze. "Oké."
Jhonnie voelde Whatsername's zachte lippen tegen de zijne. Langzaam maar zeker werd hun zoen vlugger en Jhonnie duwde Whatsername op het bed, zodat ze daar lag. "Jhonnie..!" zei Whatsername zodra Jhonnie boven haar hing. "Moet je me nu echt ontmaagden?" lacte ze. "Het lijkt er niet op dat het jou intresseert." citeerde Jhonnie. "Maar dat is wel zo." antwoordde Whatsername grinikkend."Niet wegrennen, oké?" vroeg Jhonnie grijnzend. "Wat jij wil, Jhonnie. Wat jij wil."

Reacties: