FanFic.nl

American Idiot [AF]

Wake Me Up When September Ends

Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends

Like my father's come to pass
Seven years has gone so fast
Wake me up when September ends

Here comes the rain again
Falling from the stars
Drenched in my pain again
Becoming who we are

As my memory rests
But never forgets what I lost
Wake me up when September ends

Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends

Ring out the bells again
Like we did when spring began
Wake me up when September ends

Here comes the rain again
Falling from the stars
Drenched in my pain again
Becoming who we are

As my memory rests
But never forgets what I lost
Wake me up when September ends

Summer has come and passed
The innocent can never last
Wake me up when September ends

Like my father's come to pass
Twenty years has gone so fast
Wake me up when September ends
Wake me up when September ends
Wake me up when September ends

Jhonnie kon het nog steeds niet geloven. Hij was er ook nog niet overheen gekomen. Waarom moest iedereen hem verlaten? Iedereen behalve... Jimmy? Hij voelde zich alleen. Hij was boos op zichzelf. Hoe kon hij dit tot zover laten komen?
Elke nacht spookten de woorden van Whatsername door zijn hoofd. Hij had elke nacht nachtmerries. Elke nacht had hij niemand om hem te troosten. Hij was alleen.
Ergens dacht Jhonnie dat hij langzaam gek werd. Het was in dezelfde maand dat zijn vader was gestorven. Hij ging weg. En nu ook Whatsername?
Hij had gedacht dat ze een grapje had gemaakt. Dat ze de volgende dag terug zou komen. Maar ze kwam niet terug.
Hij had elke dag voor de deur gestaan. Gedacht dat ze ieder moment kon binnenvallen en dat hij haar in zijn armen kon nemen, wetend dat hij een grote klootzak was geweest.
Depressief had hij pillen genomen, om te kijken of hij haar zo kon vergeten. Maar dat gebeurde niet. De pillen smaakten naar niets. Ze gaven hem geen blij gevoel. Hij was de pillen zat.
Hij wilde dat Jimmy wegging. Door hem was Whatsername weggegaan. Hij wilde Jimmy dood hebben.
"Je ziet er weer zo emo en depressief uit, Jhonnie, neem wat novacaine..! Ik heb wat te pakken te kunnen krijgen en het helpt je vast wel om haar te vergeten." nodigde Jimmy uit. Jhonnie staarde uit het raam. "Nee, Jimmy." "Waarom niet? Je voelt niets meer als ik dit in je spuit. Niets." "Als ik dood ben, voel ik ook niets. Je bent een moordenaar, Jimmy. Je probeert me te vermoorden. Eerst pak je iedereen van me af, en daarna zorg je dat ik langzaam dood ga. Ik heb genoeg gehad van die drugs. Whatsername had gelijk. Je bestaat niet." mompelde Jhonnie. "Ik besta! Je ziet me toch?" zei Jimmy. "Ik kan lopen, ik kan praten... Ik ben een levend persoon!" zei hij. "Het doet pijn als je zegt dat ik er niet ben..." "Je bent zogenaamd de persoon die ik ooit wilde zijn? Iemand die mensen doodmaakt? Ik zou dat nooit doen. Nooit." zei Jhonnie. Hij hoorde dat Jimmy lachte. met een beetje een manicale ondertoon. Jhonnie schudde zijn hoofd. "Mijn vader zou me zo stom vinden. Ik denk dat hij me nu haat. Echt waar." zei Jhonnie. "Het doet overal pijn. Nee, Jimmy. Ik ga niets meer in me spuiten. Nooit meer." Jhonnie zuchtte. "Ik heb alles verloren, dankzij jou. Jimmy." Jhonnie spuugde zijn naam uit. Daarna scheurde hij zijn blik los van de buitenwereld en zag Jimmy op de stoel zitten. "Ik wil dood gaan." zei Jhonnie. "Niemand houdt toch van me. En iedereen die van me hield, is dood of weg." zei Jhonnie doods. Hij stapte in zijn bed. "Wat ga jij nou weer doen?" vroeg Jimmy. "Maak me wakker als het Oktober is, oké? Ik ben anders bang dat ik September niet ga overleven. Dat ik zelfmoord pleeg. Ik ben dat niet van plan. Ik ga mijn leven beteren als het oktober is." En jou vermoorden, dacht Jhonnie erachter aan. Jimmy lachte. "Ik wed dat je gewoon weer met mij gaat snuiven. Maargoed, als jij denkt dat je 'je leven gaat beteren'... Whatever. Weltrusten Jhonnie." "En jij bedankt voor die goede feedback." siste Jhonnie en trok de dekens over zich heen.

Reacties: