FanFic.nl

American Idiot [AF]

Homecoming: The Death Of Saint Jimmy

My heart is beating from me
I am standing all alone
Please call me only if you are coming home
Waste another year flies by
Waste a night or two
You taught me how to live

In the streets of shame
Where you've lost your dreams in the rain
There's no signs of hope
The stems and seeds of the last of the dope

There's a glow of light
The St. Jimmy is the spark in the night
Bearing gifts and trust
A fixture in the city of lust

What the hell's your name?
What's your pleasure and whats your pain?
Do you dream to much?
Do you think what you need is a crutch?

In the crowd of pain
St. Jimmy comes without any shame
He says “we're fucked up”�
But we're not the same
And mom and dad are the ones you can blame

Jimmy died today
He blew his brains out into the bay
In the state of mind
It's my own private suicide

Het regende. Jhonnie leegde zijn zakje drugs in de rivier. "Zo.. dat was het laatste zakje wat ik heb..." mompelde hij in zichzelf. Hij draaide zich om, de donkere straat was niet verlicht. Althans... Een fel licht kwam zijn kant op. "Hey Jimmy!" schreeuwde Jhonnie. "Sinds wanner geef jij licht in het donker!"lachte hij. Jimmy had een boze uitdrukking op zijn gezicht. Hij pakte Jhonnie bij zijn kraag. "Wat is jouw naam? De Jesus Of Suburbia. Gedraag je dan niet als een klein kind..!" siste hij.
Jimmy was onaardiger geworden de laatste maand. Het leek wel alsof hij ook mensen die hij dierbaar had waren gestorven. Misschien was dat ook zo: Ze waren immers hetzelfde persoon. Misschien trok het nu tot Jimmy door dat hij Whatsername ook lief had gehad. Dat hij ook van haar had gehouden. "Je begint het ook te merken, hè? Dat je van haar hield, dat je haar nu mist?" vroeg Jhonnie. "Ik mis haar niet." "En dat zeg je omdat je teveel droomt? Over Whatsername zeker?" lachte Jhonnie. "Jij, Jhonnie, jij bent dronken." "Misschien wel ja. Misschien ben ik gewoon sarcastisch vannacht." zei Jhonnie en voelde zijn doorweekte haren tegen zijn gezicht plakken. Jimmy liet Jhonnie los. "We zijn gewoon zo verkloot, Jhonnie. Beide." "We zijn niet hetzelfde, Jimmy." zei Jhonnie. "Je mist het hè?" vroeg Jhonnie. "Alles. Van Whatsername tot de depressieve, verslaafde ik. Ik weet wat je nu gaat doen." zei Jhonnie en liep van de waterkant weg. Jimmy liep naar de waterkant toe. "Je gaat precies doen wat ik een maand geleden wilde doen..!" gilde Jhonnie door de hoosregen heen. "De dood van Saint Jimmy..! Wie had het ooit kunnen geloven!" lachte Jhonnie. Jimmy knikte serieus. "En niemand, Jimmy, niemand die het uitmaakt!" gierde Jhonnie van het lachen. "Je gaat eindelijk weg! Eindelijk! Weg!" Jimmy had niets gezegd. " Weet je, Jimmy, ik laat je wel alleen. Ik ben benieuwd hoe je een eind aan je leven gaat maken! Nou, nee, eigenlijk niet! Hahahaha!" zei Jhonnie. Hij draaide zich om en rende weg. Uit zijn ooghoek zag hij dat Jimmy een pistool tegen zijn hoofd drukte. Halverwege hoorde hij een schot van een geweer. "Ik wist dat je jezelf door je kop ging schieten." mompelde Jhonnie. Hij wreef over zijn slapen en grijnsde. "ik heb hoofdpijn van het lachen."

Reacties: