Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Kingdom Hearts » Kingdom Hearts!! » Chapter 3: het duistere begin...

Kingdom Hearts!!

21 jan 2011 - 7:32

1959

0

538



Chapter 3: het duistere begin...

“kop dicht, jij lelijke bavianenhoofd!, riep Sora nijdig en gooide de Paopu naar Riku zijn hoofd die net miste.
Roxas lag op de grond van het lachen en Suki keek verbaasd naar haar baasje.
Sora zuchtte en beende boos weg met Sparky op zijn hielen.
“Sora, wacht, het was een grapje!, riep Roxas en rende achter zijn broer aan.
Hij stopte en draaide zich om.
“Sora, het spijt me van daarnet oke, het was gewoon een grapje, zei Roxas en legde zijn hand op zijn schouder.
“ja vast, wat tussen mij en Kairi speelt is niets want we zijn gewoon vrienden, zei Sora gepikeerd.
“dat weet ik toch, broertje, zei Roxas met een glimlach.
Sora’s gezicht klaarde op en ze liepen samen naar huis.
Het was allang donker en Sora en Roxas moesten nog een straat door.
Suki was bang op Roxas zijn schouder gekropen en keek angstig om zich heen.
“stil maar meisje, we zijn bijna thuis, zei Roxas en aaide haar over haar koppie.
“Pichu, zei ze zachtjes en trilde.
Sora hoorde geritsel en zag iets zwarts dat voorbij sprong uit de bosjes.
“AAAHHH!, schreeuwde Sora en knalde tegen een paal op.
“wat was dat!, riep Roxas geschrokken en keek verwilderd om zich heen.
“weet ik veel!, riep Sora net zo overdonderd als zijn broertje.
Het was geen kat of een hond maar iets heel anders dan dat. het had gele ogen en voelsprieten maar het schrok van Sparky’s vonken en sprintte door de bosjes heen.
Sora keek nog een keer goed door de straat maar het was uitgestorven en ze liepen verder.
Uiteindelijk kwamen ze bij hun huis aan en Sora zocht ondertussen naar zijn sleutel.
Hun huis was groot, in tegenstelling van sommige huizen hier in de wijk.
Uiteindelijk vond Sora zijn sleutel en probeerde met zijn blauwe vingers de sleutel in het gat te stoppen.
De deur ging open en ze gingen naar binnen.
Er brandde licht in de huiskamer maar blijkbaar was ze vroeg naar bed want ze was er niet.
Sora en Roxas trokken hun schoenen uit en gingen naar binnen.
Suki werd in Roxas zijn armen gedragen want ze sliep als een blok.
Hij legde haar op de zachte kussen neer waar ze opgerold als een kat ging liggen.
“hey, lieverds, zei hun moeder vriendelijk, ze had haar badjas al aan wat dus betekende dat ze net naar bed wilde gaan.
Ze had mooie smaragdgroene ogen en bruin golvend haar dat nu in een staart zat en ze heette Aerith.
“hoi mam, zijn we erg laat?, vroeg Roxas en gaf zijn moeder een dikke knuffel.
“nee hoor, ik heb al eten gekookt, er staat een bak met noedels, kip en groente klaar voor jullie lieverds, zei Aerith en aaide Sparky over zijn koppie.
“voor dat ik ga eten eerst Sparky en Suki, zei Sora en begon in de kast te rommelen.
Hij vond wat hij zocht een potje met babyvoeding voor Suki.
Ze lustte geen Pokémonvoer zoals Sparky dus moest ze altijd een potje met fruit dat ze wel lekker vond en waardoor hij een beetje geprakte brokjes doorheen deed.
“Sora lieverd, wat is er met jou gebeurd?, vroeg Aerith ongerust en keek naar zijn linkeroog.
Sora keek naar zijn spiegelbeeld in het raam en zag dat er een klein straaltje bloed langsliep.
“wow, die val heeft je flink te pakken gehad, zei Roxas geschrokken.
“val? Welke val?, vroeg Aerith en maakte zijn oog schoon met een papiertje.
Sora zuchtte en keek zijn moeder aan.
“mam, het stelt niet veel voor Riku liet me schrikken en ik rolde van onze boom af en kwam in de bosjes terecht, zei Sora met een geveinsde glimlach.
“nou het ziet nu wel beter uit en mag ik vragen waarom hij je liet schrikken?, vroeg Aerith en keek hem doordringend aan.
“mam, alsjeblieft niet nu, oke, zei Sora geïrriteerd en liep stampvoetend naar boven.
“Sora, kom terug je moet nog eten!, riep Roxas en wilde hem achterna rennen maar Sora sloeg keihard de deur dicht.
Hij deed zijn raam open en klom op het dak.
Sparky keek hem aan met grote ogen.
“Sparky, soms wilde ik dat je kon praten, zei Sora en Sparky glimlachten en ging bij hem op schoot zitten.
De donkere heldere sterrenhemel was even mooi zoals altijd.
“Sparky, dit is echt zo mooi, zei Sora zacht en bleef kijken naar de sterren.
De grote ronde volle maan scheen fel in zijn gezicht.
“Pika, zei Sparky en zijn oren hingen omlaag.
“wat is er, kereltje?, vroeg Sora en zag dat er een enkele traan over zijn wang liep.
“Pika, zei Sparky en sprong van zijn schoot af.
Sparky had Sora nooit vertelt waarom hij en Suki hiernaartoe waren gekomen.
Hij had het van zijn ouders verzwegen en hij kon er niet meer tegen.
“Pi-Pikachu, snikte Sparky en greep Sora beet.
“hey, niet huilen als je me het niet wilt vertellen dan begrijp ik het best, zei Sora en veegde bij hem een paar tranen weg.
Sparky probeerde het zo uit te leggen dat Sora het zou snappen wat uiteindelijk ook lukte.
“Sparky, jongen, zulke dingen kunnen nou eenmaal gebeuren, ik bedoel het niet rot ofzo soms zijn de kleintjes niet het sterkst tegen de grote maar dat zegt niets over het hart want dat is je sterkste wapen die je kunt bezitten, zei Sora geruststellend en Sparky kalmeerde een beetje en lag met zijn koppie tegen het warme lijf van Sora.
“dit is ons geheimpje, fluisterde Sora en staarde met een glazige blik naar de donkere horizon tot hij de vermoeidheid voelde op komen.
In het huis onder hem waren alle lichten al gedoofd.
“kom, Sparky, mompelde Sora en kroop voorzichtig over het dak naar zijn slaapkamer raam.
Het was erg stil in huis en Sora begon zijn kleren uit te trekken.
En stapte in zijn bed.
Sparky sprong ook op bed en kroop dicht tegen hem aan.
De volgende ochtend…
Sora werd wakker van een geluid en kwam geschrokken overeind.
En zag toen het kleine koppie van Suki in zijn kamer.
“hey, wat doe jij zo vroeg op, kleintje?, vroeg Sora slaperig en Suki keek hem aan.
“pichu, zei Suki en Sora stapte uit bed en pakte Suki op en zette haar bij haar broer.
En begon zich aan te kleden.
Het was nog vroeg dus zijn moeder zal nog wel slapen.
Toen hij zijn vest aan had, liep hij naar beneden waar zijn moeder dus al zat.
Maar hij sloop voorzichtig naar de voordeur maar zijn moeder snapte hem.
“Sora en Sparky waar denken jullie heen te gaan zonder ontbijt?, vroeg Aerith met een strenge blik.
“School?, verzon Sora vlug.
“het is vakantie dus ga zitten, zei Aerith en wees naar de eettafel.
Sora zuchtte diep en liep met stampvoeten naar de eettafel.
Hij wilde zo graag naar de grot waar hij en Kairi alleen van afwisten.
Ze hadden daar als kinderen een grote tekening gemaakt met hun hoofden.
En Sora wilde daar zo meteen heen gaan.
Toen Sora en Sparky klaar waren met ontbijten kuste hij zijn moeder op haar wang en rende direct naar de voordeur.
Hij pakte zijn fiets en Sparky zat op zijn schouder.
En hij fietste toen naar zijn boot die hij gebruikte om naar de overkant te komen.
Toen hij bij het eilandje was zette hij zijn boot vast en gooide zijn ergens in de struiken neer.
Sora keek nog eens goed om zich heen maar zag niemand en kroop door het smalle gat.
De waterval kletterde luid en ze kwamen in de schuilplaats.
Sparky had Sora’s steen gevonden waarmee hij in de wand kon kerven om een tekening te maken.
“kom Sparky, doe voorzichtig het kan gevaarlijk zijn, zei Sora en keek naar de houten deur.
Na al die jaren was de tekening er nog en ging aan zijn kant zitten en kerfde met zijn steen een lijn.
Algauw kreeg de lijn vorm en begon hij te lijken op een hand die een Paopu vrucht in zijn hand had en die naar Kairi wees.
Opeens hoorde Sparky een geluid en spitste zijn oren.
“Pika!, zei Sparky en vonkte toen er een man met een mantel aan in de grot stond.
Sora schrok zich letterlijk dood en knalde met zijn hoofd tegen de wand aan.
“Wat moet jij hier!, riep Sora met trillende stem.
“ik…kom…de…deur…openen…’ zijn stem klonk zweverig en Sora trilde van angst maar beschermde tegelijkertijd ook Sparky.
“die deur kan niet open, creep, zei Sora en stond met zijn rug tegen de muur.
“jij…bent…de…uitverkorene…’ zei hij zweverig en verdween.
“what the heck!, die vent is gek!, riep Sora met schokkende stem.
Het duizelde hem door de klap op zijn hoofd en zweette als een gek.
Hij wankelde de grot uit en stond in de frisse buitenlucht.
Algauw verzachtte zijn hoofdpijn toen hij in de zon ging staan.
Zodra hij verder liep zag hij Riku, Kairi en Roxas zijn kant opkomen.
Hij gooide zijn fiets uit de bosjes en liep naar hun toe.
“Sora, waar zat je nou?, mama zei dat je vroeg was vertrokken, zei Roxas met een opgetrokken wenkbrauw.
“ik ging er vroeg op uit ja, zei Sora en probeerde zo nonchalant mogelijk te blijven.
Roxas besteedde er geen aandacht meer aan en gingen hun zwemspullen aantrekken.
Sora bleef in de achtergrond zitten want hij voelde zich niet zo lekker.
Sparky, Suki, Yuki en Sparks lagen te luieren.
“Sora!, waarom doe je niet mee?, vroeg Riku en kwam naar hem toe.
“hoofdpijn, mompelde Sora en hij loog niet door de klap tegen de wand had hij hoofdpijn gekregen en nu het warmer werd voelde hij zich helemaal niet lekker.
“als je het water in komt dan verzacht het een beetje het is lekker cool, zei Riku en legde een hand die nat was op zijn voorhoofd.
“misschien kan het inderdaad geen kwaad, zei Sora en klom van het trapje af.
Het water was inderdaad lekker en bedacht iets.
“Riku en hun dan? Sparks kan zwemmen maar Suki niet, zei Sora vertwijfelt.
“dat weet ik, ik heb een grote oude mat van het zwembad die ze niet meer gebruiken, zei Riku en Sora knikte.
Sparks kon inderdaad goed zwemmen, hij zwom zonder moeite met Sparky en Yuki naar Kairi.
Suki bleef op de rots zitten en huiverde.
“hey, kom ik ben bij je en laat je niet vallen, zei Sora en zette Suki op zijn schouder.
“Pi, zei Suki en drukte haar koppie in het gezicht van Sora.
Sora ging op zijn rug liggen en zette Suki op zijn buik.
Suki begon toen te lachen en vond het zelfs leuk toen ze bij Roxas was.
“hoe heb je haar zover gekregen? Ze is bang voor water, zei Roxas toen Suki bij hem op zijn schouder zat.
“geduldig zijn, antwoordde Sora en knipoogde naar haar.
De kinderen waren de hele middag in het water tot er een te hoge golf Suki bijna liet verdrinken.
Maar de lucht was ook aan het betrekken.
Sora, Roxas, Riku en Kairi rende zo snel als ze konden naar hun boten.
Toen ze in de boten zaten roeide ze zo snel mogelijk naar de overkant.
Het begon te regen en golven waren erg wild maar ze waren snel aan de overkant.
“ik zie jullie morgen!, brulde Sora door de brullende wind en zwaaide Riku en Kairi uit.
Sora had Sparky in zijn vest gedaan anders was hij weggevlogen.
Toen ze thuis waren, waren Sora en Roxas kleddernat.
Hun moeder was niet beneden toen ze keken en gingen ten slotte naar boven.
Sora deed zijn slaapkamerdeur open en ging naar binnen met Roxas en Suki en Sparky.
Hij keek uit het raam en zag een duistere energie op het eilandje razen.
“de vlot! Onze Vlot ligt niet vast!, riep Sora geschrokken.
“Sora!, je gaat toch niet…wilde Roxas zeggen maar het was al te laat.
Sora rende halsoverkop naar de deur en rende de trap af.
“Je speelt met je leven!, riep Roxas en keek Suki aan.
En rende toen achter zijn broer aan.
Sora en Roxas namen een sluiproute door een tunnel die uit kwam bij de mini bar.
Ze rende door de tunnel en opeens viel Roxas door een losliggende steen.
“Rox!, gaat het?, vroeg Sora en keek door de tunnel.
“ja, het gaat wel, kom op!, riep Roxas en wilde weer gaan rennen toen een stekende pijn in zijn enkel hem tegen hield.
Sora had niets in de gaten en rende door.
Even later kwamen ze bij de mini bar en rende ze de trap op.
Overal waren er zwarte kleine schaduwen en hun gele ogen flikkerde fel in het donker.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.