FanFic.nl

¤Hero In Disguise¤ {Afgelopen}

Holy Sh*t! He's Psychic Or Something? ¤9¤

‘Zeg meneer..’ zei Dark terwijl hij achter de oude man aanliep, ‘wat is uw naam?’
De man stopte en dacht even na, ‘je lijkt me een aardige knul Dark, mijn naam is Theo, ik woon hier al bijna 70 jaar en dat schilderij…. Tja, het is niet wat het was, dus je mag het hebben’ zei hij, alle vragen die Dark had beantwoordend, er kwam er alleen wel één bij.
‘Theo? Wat bedoel je met “het is niet wat het was?”� wat is er verandert aan het schilderij?’
‘dat zul je zo wel zien mijn beste Dark antwoordde Theo en Dark liet het maar zo.
‘Is hij niet helemaal 100% of lijkt dat maar zo?’ Vroeg Daisuke, waardoor hij een grinnik van Dark kreeg.
‘We komen er straks wel achter gok ik, houd je ogen open Daisuke, ik vertrouw het hier niet zonder de politie!’ waarschuwde Dark en hij hoorde een diepe zucht, ‘Wat nou weer?’
‘VRAAG dan gewoon aan die oude knar waarom de politie er niet is!’
Dat antwoord klonk zo logisch dat Dark niet anders kon dan toegeven dat het slim was en hij liep iets harder door om Theo weer in te halen. Hij was achterop geraakt tijdens het gesprek met Daisuke.
‘Zeg Theo… Waarom is er geen politie? Zelf als je wilt dat ik je schilderij meeneem, ze zijn meestal nogal opdringerig in het bewaken van de spullen die ik steel…’ vroeg hij hem.
Dark hoorde Theo lichtjes grinniken, ‘Ik heb ze gewaarschuwd dat ik mijn honden op ze zou loslaten als ze maar in de buurt zouden komen van mijn huis, ik bezit een hondenfokkerij en heb dus nogal veel honden onderin mijn huis loslopen, het zijn dan wel geen waakhonden, maar zolang de politie dat niet weet vind ik het best..’
‘Ik mag deze man wel Dark! We moeten vaker bij hem om bezoek gaan!’ Zei Daisuke.
‘Ga lekker in je eentje snotneus!’ grapte Dark terug, toen merkte hij dat ze voor een deur stonden waarvan Theo de sleutel aan het zoeken was.
‘Hier is het dan, de kamer waar ik mijn schilderij bewaak…’ Theo opende langzaam de deur en duwde het krakende gevaarte met moeite open, de deur werd overduidelijk niet vaak gebruikt.
Dark tuurde naar binnen en voor hem zag hij een gigantisch schilderij met daarop een slagveld van bloed en mensenlichamen.
Hij vond het een gruwelijk schilderij en vroeg zich af hoe iemand het sowieso kon maken, laat staan dat deze man Theo het had gekocht...!
‘Afschuwelijk hea?’ zei Theo, Dark zijn gedachtes beaamend, ‘gelukkig heeft het er niet altijd zo uitgezien, ooit was het een schilderij waarop een vrolijk dorp stond met blije inwoners en een prachtig landschap op de voorgrond, één zonder bloed en gruwel’ fluisterde Theo duidelijk overstuur van de manier waar zijn schilderij eruitzag.
‘Ik neem hem mee..’ zei Dark, en hij liep dichterbij waarna hij de lijst met moeite van de muur aftilde en het schilderij slordig oprolde, het was onmogelijk dit schilderij netjes mee te nemen!
‘Bedankt voor de meewerking Theo’ knikte Dark hem toe, ‘misschien zie ik u binnenkort nog eens rondlopen in de stad!’
‘Ach nee Dark, jou zal ik niet zien rondlopen, die kleine roodharige knul, Daisuke, hem zal ik zeker wél zien.
‘Zei hij wat ik denk dat hij zei?’ vroeg een stomverbaasde Daisuke, het enige wat Dark kon doen was knikken, ook al kon Daisuke het niet zien.
‘Ik weet zoveel dingen die anderen niet weten, waarom denk je dat ik precies bij dat ene raam was waar je naar binnen klom? Er zijn honderden ramen in dit huis te vinden!’
Daar had hij een punt…
‘Kom gerust nog eens langs! Ik kan niet wachten tot ik je eens in het echt ontmoet Daisuke..’ zei Theo en hij liep de kamer weer uit, zijn badjas ruisde bij elke stap tot het geluid doofde….

Reacties:

BAM zei op 26 maart 2011 - 19:44:
oke~ wie is theo ?? en wat moet ie van Dai Dai *op jacht naar het volgende hoofdstuk*