FanFic.nl

¤Hero In Disguise¤ {Afgelopen}

The Lies Of Hope ¤11¤

Theo kwam lachend aangelopen, dit keer gekleed in een net pak dat losjes om zijn oude lijf hing.
Daisuke lag plat op het gras met zijn ogen dicht, de grassprietjes die hij had opgegeten waren uitgespuugd en de honden waren druk aan het spelen met elkaar.
‘Je nam me in de maling…’ Mompelde Daisuke toen hij Theo naast hem had horen lopen.
‘inderdaad..’ Was het antwoord van Theo en hij stak een hand uit naar Daisuke, die opende zijn ogen en nam de hand aan waarna hij overeind kwam.
Introducties waren niet nodig, Theo wist wie Daisuke was, en vice versa.
‘Hoe is het met Dark?’ vroeg Theo, ‘Perfect!’ Grinnikte Dark na, Daisuke zuchtte en herhaalde, ‘perfect… jammer genoeg’
‘Nou dat is prima’ zei Theo en hij begon weg te lopen, ‘Kom je mee naar binnen Daisuke? We hebben een hoop om over te praten’

Eenmaal binnen kreeg Daisuke wat te drinken, en een schaal met koekjes werden op de kleine tafel gezet, de tafel leek niet te passen in de enorme woonkamer, maar Daisuke vond het allang fijn dat er tenminste nog IETS klein was in het huis.
‘Ik stel de eerste vraag’ zei Daisuke, ‘WAT bent u!?’
Theo keek Daisuke even aan, ‘Geen eens “wie”�? slimme jongen ben je! Nou zoals ik al zei, mijn naam is Theo, ik ben een wezen dat bestaat buiten tijd en ruimte, ik leef in elk tijdperk, op elk moment van de dag, mjn aanwezigheid is een zegen, en een vloek. Mijn woorden bevatten de waarheid van alles, en de leugens die hoop ons geven. Dan is nu een 2de goede vraag, ben ik wel te vertrouwen als mijn woorden de leugens van hoop bevatten?’
Daisuke keek versuft en dacht na, ‘de leugens van hoop toch? Als je geen hoop hebt, dan bevatten je woorden ook geen leugens’
‘Heb jij hoop, Daisuke?’ vroeg Theo, Daisuke slikte en schudde zijn hoofd, ‘Nee, ik heb geen hoop nee, er is niks dat ik wil bereiken’
‘Daisuke, je wilt je leven beteren, je “hoopt”� dat het lukt toch?’ ging Dark er plots doorheen.
Daisuke keek plots voor zich uit en Theo snapte wat Dark had gezegd, ‘Ieder mens bevat hoop, dat is hetgene wat jullie mens maakt, de hoop dat de volgende dag je een verbetering oplevert’
‘Prima, dan heb ik wel hoop, maar alsnog, ieder mens liegt! Dus waarom jij niet?’ Daisuke haalde zijn schouders op en keek Theo aan.
‘Dus alsnog wil je mijn woorden en raad horen, ook al kunnen deze leugens bevatten?’ vroeg Theo en Daisuke knikte vastbesloten, leugens had hij zijn hele leven lang al gehoord, nog een paar erbij kon waarschijnlijk geen kwaad.
‘dan is mijn raad dat je thuis moet blijven zitten, wachtend tot de lucht opklaard’ zei Theo en Daisuke begon meteen te grijnzen.
‘Zal ik doen, bedankt Theo, ik moet nu weer terug naar huis maar ik spreek je snel weer!’ zei Daisuke en hij stond op waarna hij Theo een hand schudde.
‘Het was prettig kennis met je te maken Daisuke’ antwoordde Theo en hij wees Daisuke de deur waarna hij hem uitzwaaide, de honden renden nog even naar Daisuke toe, maar dit keer blaften ze niet en Daisuke kon zo de poort uitlopen.

‘Dus nu ga je gewoon op je kamertje zitten, en niks doen?’ vroeg Dark ongelovig, Daisuke lachte, ‘De leugens van hoop hea? Hij loog tegen me, ik moet me meer inzetten’ antwoordde Daisuke, meer in zichzelf pratend dan tegen Dark.
‘Slim bedacht, maar wat wou je dan precies gaan doen?’ vroeg Dark.
‘Er is binnenkort een open dag op school toch? Ik ga meehelpen in een lokaal, en ik weet al precies wat ik ga doen!’ antwoordde Daisuke met een grijns…

Reacties:

BAM zei op 26 maart 2011 - 19:56:
oh ow,, Daisuke weet precies wat hij wil en grijnst....