FanFic.nl

¤Hero In Disguise¤ {Afgelopen}

Let The Games Begin ¤14¤

Speciaal voor zijn goede bijdrage aan de open dag besloot de directeur Daisuke’s 3 weken nablijven op te heffen en als Satoshi goed mee zou helpen zou ook hij verlost worden van zijn straf.
Hierdoor was Daisuke natuurlijk hartstikke blij, hij moest alleen nog een manier verzinnen om te zorgen dat hij en Satoshi niet weer in gevecht raakte tijdens de open dag. Hij zou hem natuurlijk niet meer uitdagen zoals hij eerder had gedaan, maar nu hun vete eenmaal was begonnen betwijfelde Daisuke dat Satoshi het hierbij zou laten.

Daisuke liep door het lokaal heen te ijsberen, hij had in de vroege ochtend de laatste puntjes op de ‘i’ gezet met wat tafelkleden en extra plastic bekers om uit te drinken. Hij kon maar even genieten van zijn werk want slechts seconden later maakte hij zich alweer zorgen om Satoshi en nog erger, Riku. Zijn vlinders voor haar waren langzaamaan terug gekomen in de afgelopen dagen en een klein stemmetje in zijn hoofd vertelde hem dat hij nooit meer een kans zou maken bij haar na wat hij haar had aangedaan. En dat stemmetje was niet van Dark.

Gestommel bij de deur wekte Daisuke uit zijn gedachten en hij zag Satoshi verveeld binnen komen lopen. ‘Hé’ zei Daisuke nadat ze elkaar 2 minuten lang stil aan hadden gestaard. Satoshi trok een wenkbrauw op. ‘Wat moet je?’ zei hij rustig, niet geamuseerd door Daisuke zijn poging tot gekwebbel. ‘baby steps’ herhaalde Dark in zijn hoofd en Daisuke zette een net zo verveeld gezicht op als Satoshi, ‘Mag ik je niet groeten?’ zei Daisuke rustig.
Satoshi snoof en liep het lokaal verder in waarna hij wat tafellakens recht trok en vervolgens weer het lokaal uitliep. ‘De eerste stapjes zijn gemaakt toch?’ zei Daisuke rustig en Dark grinnikte, ‘Hij hielp je zelfs met het dekken van de tafel! Wat een mooi koppel zijn jullie’
Daisuke rolde met zijn ogen, ‘Tot zover Baby steps’

Niet veel later ging de schoolbel, de open dag was begonnen, een aantal leerlingen was er nog niet omdat ze de ouders gingen begroetten bij de deuren en ze naar het casino probeerden te lokken.
Ondertussen stond Daisuke samen met Satoshi bij de deur de ouders te ontvangen die waren overgehaald om te komen, andere klasgenoten die wel in het klaslokaal waren boden drankjes aan en hielpen de mensen bij de gokspelletjes. Daisuke keek met enige trots naar zijn werk en begroette toen een nieuw persoon het klaslokaal in, tot zijn verbazing was het Theo. ‘Welkom in het casino! I hoop dat u een leuk verblijf heeft’ groette Daisuke hem zoals hij iedereen groette, maar met een iets grotere glimlach. In de verte zag hij de leerlingen aankomen die ouders hadden begroet. Blijkbaar was het grootste deel binnen en kwamen ze nu helpen bij het casino. Satoshi stond nog steeds ouders te groeten met een vrolijk gezicht, Daisuke vond het bijna eng hoe vrolijk hij leek. Maar Daisuke wist ook dat dit niks anders was dan een masker. De laatste leerlingen kwamen aangelopen en Riku liep achteraan, Daisuke besloot dat hij genoeg gegroet had en besloot om even met Riku te praten. Wat hij ging zeggen zou hij later wel bedenken.
Voorzichtig pakte hij Riku haar arm vast terwijl ze hem voorbij liep, geschrokken trok ze hem terug en ze keek met een pijnlijk gezicht naar Daisuke, ‘Krad heeft haar erger pijn gedaan dan ze laat merken’ zei Dark.
Daisuke keek naar het pijnlijke gezicht van Riku en opende zijn mond, maar een verontschuldiging kreeg hij niet over zijn lippen. Het zou niet genoeg zijn, niks wat hij zei zou goedmaken wat hij haar al deze maanden had laten doorstaan.
‘Ik..’ begon hij, en draaide zich om, hij liep weg en het lokaal uit tot hij ineens een hand op zijn schouder voelde.
‘Verdomme Daisuke!’ zei Riku die ineens voor hem stond en ze sloeg hem in zijn gezicht.

Reacties: