FanFic.nl

Daddy, save my heart voor the one I love [Twincest not-related]

Hoofdstuk 2

Tom
Ik haat school, onnozele lessen en leraren die je hersens willen opblazen. Het enige wat het leuk maakt, zijn de lekkere meiden en het pesten van de nerds.
Sinds kort heb ik mijn brommerrijbewijs, dus ik ben ook van dat verrotte fietsen af!
Als ik school binnen kom, word ik gelijk begroet door iedereen. Logisch, ik ben de stoerste gast op school hier en iedereen hoort dat te weten.
Ik hang mijn merkjas op en laat mijn rugtas om mijn schouder bungelen. Ik vis mijn lockersleutel uit mijn zak en open mijn locker, waar ik mijn boeken voor vandaag uithaal.
‘Hee gast!’
Ik draai mijn hoofd en zie Gustav staan, hij is wel een vette gast, maar niet zo populair als ik. Je kan zeggen dat het mijn hondje is.
‘Yo!’ ik geef hem een gangsterbox en samen lopen we door de aula heen naar de rest van de groep.
Ik plof neer op de stoel en ga met mijn benen wijd zitten terwijl ik mijn handen in elkaar vouw en op mijn wijde broek laat rusten.
‘Die meid kan er wat van.’ Gustav is helemaal in extase van zijn verleiding van gisterenavond.
‘Fijn voor je, maar wat is haar naam?’ Er ontstaat een grijns op mijn gezicht, hij kan nooit hetzelfde zijn als mij. Ik neuk en vraag niet eens naar de naam, ze moeten alleen maar lekker zijn.
‘Ja eh, dat vertel ik niet.’ Hij bloost en begint aan zijn tas te friemelen.
Ik begin bulderend te lachen en snel doet iedereen mee.
De bel gaat en we wachten totdat iedereen uit de aula verdwenen is. Wij komen toch altijd wel op tijd de les in, op de een of andere manier.
‘Hee, huisvrouwtjes!’ schreeuw ik tegen de twee jongens die aan komen lopen, de een is blond en de andere zwart.
De blonde kijkt me nijdig aan, maar de zwarte loopt snel om ons heen.
‘Oh, dus het zit zó. Jij bent het mannetje,’ zeg ik terwijl ik naar de blonde wijs, ‘en jí­j bent het huisvrouwtje!’
De zwart harige jongen probeert mijn blik te ontwijken. Ik sta boven je, jongen. Flik me maar niets.
‘En nu is het genoeg jongelui, naar je les!’
Meneer van Galen komt met een rood hoofd aangelopen en jaagt iedereen naar zijn les.

De dag ging -zoals altijd- erg langzaam, ik heb mijn proefwerken naar de maan geholpen maar ik ga toch altijd wel over.
Ik stap op mijn brommer en start hem, een verse lucht van verbrand rubber dringt mijn neus binnen.
Het mannetje en het huisvrouwtje staan bij het hek en ik besluit ze even op stang te jagen. Ik geef gas en stop met piepende remmen een aantal centimeter voor hen.
‘Kunnen jullie niet uitkijken of zo?’ Mijn nagemaakte boze stem klinkt erg vijandig.
‘Waarom zouden we, wij stonden hier eerder?’ De blonde kijkt me weer nijdig aan.
Ik zucht ‘Het is een uitgang, geen huishoudbeurs?’
De jongen mompelt nog wat maar gaat toch aan de kant.
‘Danke schön, huisvrouwtjes.’ zeg ik nog voordat ik weg rij.

‘Ben thuis!’ mijn stem galmt door het huis heen. Het is groot en nogal vol, maar toch klinkt het alsof er niets is.
‘Oh lieverd, hoe was je dag? Ik heb de directeur aan de lijn gehad, over je cijfers. Je moet wel beter je best gaan doen hoor, ik betaal niet zoveel geld om je te laten zitten.’ Mama geeft me een zoen op mijn wang en hangt mijn jas op.
‘Oké mam. Ik had mijn dag niet, denk ik.’
Ik kwam er altijd wel makkelijk onderuit, ik was het lievelingetje want ik had geen broertjes of zusjes.
Mijn moeder is -toen ik heel erg klein was- gescheiden en weer hertrouwd met Gordon, mijn stiefvader dus.
Ik loop naar de keuken en ik pak een glas uit de kast en de fles cola.
‘Ben boven, ik wil niet gestoord worden!’

Reacties: