FanFic.nl

Ridiculous

8. She's a Lady

Suki Pov

Ik kijk naar het grote raam, waar- ik kan het haast niet geloven - Bill en Tom van Tokio Hotel voorbij komen wandelen.
´Wat doen zij hier?’ vraag ik aan Lisa, een meisje die net als ik op dansen zit.
‘Niet gehoord?’ vraagt ze.
‘Wat gehoord?’
‘Tokio hotel houdt een wedstrijd.’
‘Oh interessant.’
‘Zeker wel, ik denk dat ik mee ga doen.’ zegt ze trots.
‘Wat voor een is het dan?’
‘Meisje of jongen met het mooiste geschreven en gezongen nummer mag met hun het liedje opnemen plus je mag met ze op vakantie! Twee weken lang.’
‘Bedankt!’ Dit is mijn kans om mijn groep aan te melden en een te gek nummer te zingen en schrijven. Als ik ons gewoon inschrijf, kunnen ze geen nee zeggen. Blij begin ik weer met het volgen van de instructies die Miranda, onze danslerares, zegt dat we moeten volgen.
‘Dames, morgen oefenen we Written in the stars nog een keer, en een nieuwe routine!’ De rest van de meiden pakken hun flesje water en handdoek en lopen de zaal uit. ik pak ook mijn spullen bijeen en loop hen achterna.
De zaal naast ons is hartstikke druk met wachtende, gillende meiden. Ik ga maar in de rij staan voor er geen plek meer is. Ik ga achter een blond meisje staan die opeens hard begint te tetteren.
Ik houd mijn handen over mijn oren en knijp mijn ogen fijn. Jezus, wat een geluid. Voor haar staan er nog vijf meiden. Dus ik ben nummer zeven, gelukkig niet zo lang.
Er speelt een leuk technonummer en ik kan het niet laten om mee te bewegen. Als ik meer danspasjes ga doen in plaats van enkel een beetje bewegen, beginnen mensen me raar aan te kijken.
‘Je bent aan de beurt.’ zegt iemand, ik negeer het en ga door met mijn danspasjes.
‘Jij bent aan de beurt!’ Geschrokken kijk ik in de ogen van Tom en verschiet spontaan van kleur.
‘Sorry, als ik muziek hoor, moet ik gewoon gaan dansen.’ lach ik en krab wat ongemakkelijk achter mijn oor. Tom begint spontaan te lachen en ik schiet ook in de lach. Leuk, ik ben nu officieel een gestoordebeweegmachine.
‘Naam?’ vraagt een vrouw die naast Tom zit.
‘Suki Nadal.’
‘Ben je in een groep of alleen?’
‘Een groep.’
‘Hoeveel?’
‘Vier meisjes, met mij vijf in totaal.’ zeg ik. Zorgvuldig schrijft ze alles op.
‘Je krijgt nog te horen of je door bent.’ zegt ze.
‘Dag dan!’ zeg ik.
‘Dag, veel plezier met dansen.’ lacht Tom.
‘Zal ik doen.’ Enkele meisjes kijken verbluft naar het geval dat net plaats vond. Jaloers!

Als ik de kleedkamer binnen kom lopen, is er niemand meer te bekennen. Ik loop naar mijn kluisje, pak mijn gewone kleding en handdoek en loop naar de douches. Ik bevrijd me van mijn danskleding en spring onder de douche. Dansend en zingend spoel ik het zweet af.
Als ik klaar ben, wikkel ik mezelf in een handdoek. Ik loop de kleedkamer weer in.
Ik duw mijn handdoek in mijn rugzak, trek snel mijn onderbroek aan en trek mijn jurkje over mijn hoofd. Ik pak mijn open schoenen met sleehak, duw mijn voetjes erin en laat mijn haren gewoon slap over mijn schouders hangen. Ik stop de rest van mijn spullen in mijn rugzak en loop de kleedkamer uit.
De zon schijnt fel als ik naar buiten kom, vele meiden komen lachend naar buiten, en sommige bijna huilend.
‘Zeker geen plek meer’ denk ik. Ik loop naar de bushalte een paar meter verder op en neem plaats op het witte bankje, waar ik wacht op de bus op weg naar huis.
Hetzelfde blonde meisje komt naast me zitten, en kijkt me arrogant aan.
‘Je denkt dat je alles bent.’ zegt ze plotseling.
‘Pardon?’ Met grote ogen draai ik me naar haar om.
‘Je hoort me wel, wat was dat net? Alsof je zo meer kans maakt’ spuugt ze haast naar me.
‘Nou ten eerste, ik dans waar ik wil wanneer ik wil, ten tweede ik maak inderdaad meer kans dan jou.’ zeg ik bot.
‘Tom en Bill vinden daar toch niks aan, en je dans was verschrikkelijk/’
‘Zo zo, jij kent ze goed. En begin niet over mijn dans jongedame.’
‘Triest.’ lacht ze, waar haalt ze het vandaan om zo tegen me te praten? Als de bus voor ons verschijnt, kijk ik niet eens om en spring de bus in. Het meisje zit nog op het bankje en kijkt met verwoestende blikken naar me. Ik steek mijn middelvinger naar haar op en neem een plaats ergens achteraan.
Hopelijk zie ik haar nooit meer.

Als ik thuis kom, zitten mijn lieve meiden al op me te wachten.
‘Hoe was je dag?’ roept Tessa.
‘Leuk, jouwe?’
‘Leuk, op een oma na!’
‘Nou, bij mij was er echt een kreng aan het zeiken omdat Tom mijn dansen leuk vond.’
‘Tom?’
‘Tom Kaulitz.’
‘Come again?!?’ zegt Yasmine die zich mengt in het gesprek.
‘Oh, ik heb ons aangemeld voor een songwritewedstrijd van Tokio Hotel!’
Kayley verslikt zich in haar cola light en draait zich naar me toe.
‘Wat heb je gedaan?’ vraagt Kayley.
‘Aangemeld voor een wedstrijd! De winnaar mag een lied opnemen met Tokio Hotel en ook nog eens met hen op vakantie!’ roep ik.
‘Vet!’ zegt Tessa.
‘Serieus?’ Yasmine komt naar me toe, en ik ga automatisch al in de verdedigingstand. Maar in plaats van een klap te krijgen van een van de meiden geeft Yasmine me een knuffel.
‘Ben je niet boos?’
‘Welnee! Ik vind het te gek, dan kan ik mijn gitaartalenten eindelijk delen met de wereld.’
‘Ik vind het ook te gek.’ lacht Tessa. Ik kijk Kayley, die wat minder blij kijkt, aan.
‘Waar is Nadezhda?’
‘Die is even wat halen in de supermarkt.’ zegt Tessa.
‘Kay, ben je boos?’
‘Je had het moeten overleggen.’ Kwaad loopt ze de kamer uit en dan is het stil.

Reacties: