FanFic.nl

De oorlog

Goderic's End, Het gevecht 2

Ik, Arthur Wemel, was als de doods dat 1 van ons zou sterven. We waren wel met mijn vrouw Molly, Dolleman en mij, maar dat bracht me niet veel hoop toe. We waren nou wel gedekt met een Camouflage spreuk, maar Bloedhonden ruiken alles. Ik hoopte tog zo dat er geen Bloedhonden bij zaten. Dooddoeners zijn erg, maar die ruiken je tenminste niet. Hoe dichterbij we kwamen, hoe meer ik de Dooddoeners voelde. Ik voelde het gevaar al aankomen. We namen een zij weggetje. Als we de grote weg namen wisten we zeker dat we gesnapt waren. Dolleman ging voorop, toen Molly en ik als rug dekking. Dolleman hield ons tegen. Er schoot een Dooddoener door de lucht en we moesten ons verstoppen. Gelukkig had hij ons niet gezien. Opeens zag ik een fel licht. We werden zichtbaar. Mijn hart klopte in mijn keel, zo veel spanning stond er. Opeens schoot er een zwarte rookstraal langs ons. 'Molly is gegrepen!!' Riep Dolleman. We schoten in witte rook achter de zwarte aan. We zagen Severus Sneep staan. Hij martelde Molly. Molly haar tranen schoten in haar ogen. Ze gilde. Ze fluisterde naar mij: 'Help... me...' Ik trok mijn staf. En vuurde een lamstraal op Sneep af. Het had weinig zin wand hij blokkeerde hem met 'Protego'. We waren omsingeld door 5 Dooddoeners en Sneep. We richten onze wands in afwachting van een aanval. Inplaats daarvan begon Sneep ons toe te spreken.'Waar is ie!' Riep Sneep. 'Wie?' Antwoorde ik. 'Dat weet je best! Potter natuurlijk! Vertel me waar hij is of het loopt slecht af met je vrouw Arthur' Riep hij. Ik Antwoorde: 'We weten niet waar hij is!' 'Crucio!' Sprak hij uit over Molly en martelde haar. Dolleman riep: 'We weten het echt niet! Geloof ons!' 'Crucio!' En hij martelde Molly weer. Hij liet haar op de grond zakken. Molly lag met ogen vol tranen, uitgeput op de grond. Sneep riep: 'Als jullie NU niet vertellen waar hij is, is er een eind aan haar' Ik antwoorde: 'Oké, oké we zeggen het. Hij is in Grandelwoerd. De beruchte dreuzelstad vol met boeren...' Ze stegen op in zwarte rook opweg ernaartoe. Dolleman had er genoeg van en vuurde 'Bombarde Maxima bij de Dooddoeners in de lucht. Een enorm harde knal die een enorme explosie maakte. Als het goed gelukt was waren de meeste Dooddoeners geraakt...

Ik rende naar Molly toe om haar te genezen. Ik gaf haar een stuk chocola om zich beter te voelen. Volgens Remus vol je je daar beter door. Ik heelde haar wonden. 'Balsemio!' 'Het gaat alweer' Zei Molly. We stegen op naar de rest om ze te melden dat ze hier wegwaren en dat we ze op een dwaal spoor brachten. we landden bij Remus en Jim. 'Waar is Sirius?' riepen we. Ze schudden van nee terwijl je met tranen in hun ogen tegen een muur aan zaten. Ik ging op mijn knieën en de tranen rolden over mijn wangen. 'Sirius! Waarommmmm!!!!' Riep ik

Reacties:

irish98 zei op 16 feb 2011 - 8:55:
Het betere werk, jammer dat ie gestopt is (hint hint) Nee hr ik ga gwn je andere verhaal volgen