FanFic.nl

I will survive mom and dad (Hungergames)

Hoofdstuk 1 de boete dag.

Morgen is de boete, ik heb me maar 1 keer ingeschreven, ik wilde niet meedoen nooit van mijn leven. Mijn moeder, heeft het zelf meegemaakt ze vond het vreselijk. En mijn vader ja die heeft het ook al meegemaakt, gelukkig mochten ze beide winnen.
En ik ben naar een meisje vernoemd, die ook had meegedaan, en ze werd bevriend met me moeder, alleen ze overleed. En toen ik geboren was, noemde zei mij Rue.
“Rue, ga je handen wassen, we gaan eten.”� Hoor ik mam roepen. Ik sta op en ren naar beneden toe. Ik was netjes mijn handen. “Ik ga straks het bos nog in.”� Mam kijkt op. “Je doet wel voorzichtig he?”� Ik knik. “Ik ga samen met Julles.”� Ze knikt. Julles is de zoon van Gale. Julles is mijn beste vriend, en soort van broer.
Na het eten, help ik nog met afruimen, pap gaat wat lezen, en ik ga naar buiten toe, en glip onder het hek door van het bos. Ik ren naar mijn favoriete boom, en klim er in. Ik pak mijn pijl en boog, die van mijn moeder is geweest, en nu heb ik hem gekregen. “Hey Rue.”� Hoor ik Julles roepen. “Hey.”� Roep ik vrolijk terug. Ik spring van de boom af en omhels mijn beste vriend. “Zin om te jagen?”� Ik knik. We zoeken naar wild, ik zie een wilde hond, en richt er op, en schiet mijn pijl af. De pijl doorboort hem, en de wilde hond valt dood op de grond.

Na het jagen gaan we naar huis toe, we zijn niet arm. Maar we helpen de armen, omdat mijn moeder arm was geweest. Pap klopt naast hem neer op de bank. “Ja pap?”� Vraag ik. “Als je morgen wel word getrokken word, we houden veel van je, en je zult het kunnen winnen.”� Ik knik. Mijn ouders zijn als de dood dat ik word getrokken, ik denk dat mam het niet zal redden, als ik word vermoord word door een tribuut. De rest van de avond zitten we gezellig in onze woonkamer. Prim komt ook nog even langs en knuffelt me. Daarna vertrek ik naar boven toe. Als ik in bed lig, denk ik nog over morgen na..

De volgende morgen maakt mam me wakker, ik ga niet jagen en blijf bij mijn ouders. Pap zit de krant te lezen, Gale en Julles lopen naar binnen toe. Mam zet koffie en wij gaan in de woonkamer zitten, Julles lijkt nerveus te zijn. Als het tien uur is, moeten we vertrekken naar het plein toe. De burgermeester zit op de stoel, naast zijn dochter en kleinkind.
Ik en Julles moeten op de plek gaan staan, we houden elkaars hand vast, ik wil niet getrokken worden. “Ik ben bang.”� Fluister ik zachtjes. “Ik ook.”� Fluistert Julles terug.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.