FanFic.nl

Irreversible ~ Strify & Yu

Proloog.

Een jongen met zwart rood haar komt naar mij toegelopen. Meteen begin ik mij ongemakkelijk te voelen. Hij draagt een strak shirt waardoor zijn spieren benadrukt worden.
Mein gott… wat is die jongen hot!
Een blosje siert mijn wangen en opeens is mijn drankje wel heel erg interessant. Dit is al mijn derde cocktail en ik voel me al wat lichtjes in mijn hoofd worden. Vanavond is echt een van die avonden dat ik lekker uit m’n dak ga, maar daarvoor moet ik eerst dronken worden. Zonder drank ben ik maar een stil, verlegen muurbloempje, maar zodra ik wat drank op heb, word ik al meteen een stuk losser.
Wanneer de jongen naast me komt zitten, gooi ik net het laatste beetje achterover. Hij besteld een biertje en kijkt dan een beetje de club rond. Een diepe zucht ontsnapt mijn mond. Meteen heb ik spijt van de volgende actie. Ik bestel nog een cocktail, maar dit keer een van de zwaardere. Even alle vervelende dingen vergeten en een avond helemaal uit m’n dak gaan, heb ik nu wel nodig.
Een barman gaat meteen aan de slag en steels werp ik een blik op de jongen naast me. Zo van dichtbij is hij nóg knapper. Dan schud ik mijn hoofd. No… je bent aangeschoten. Het is je verbeelding maar. Wanneer je aangeschoten bent wordt zelfs een puistenkop nog zo egaal als een babyhuidje.
Ik glimlach even en het moment erna wordt er een cocktail voor m’n neus neergezet. Meteen neem ik een slokje. Even brandt het in mijn keel, maar algauw verdwijnt dat alweer en blijft alleen nog de verrukkelijke smaak over.
De jongen draait zich om en meteen heeft hij mijn ogen gevangen met de zijne. Snel sla ik mijn ogen neer en concentreer me op de cocktail. Een stemmetje in mijn hoofd roept dat ik me er niets van aan moet trekken en dat ik dronken begin te worden, maar het interesseert me allemaal niets meer. Ik mag toch wel een avondje dansen met een jongen? Wat is daar zo mis mee?
Meteen kijk ik de jongen aan en hij glimlacht. Ik glimlach terug. ‘ Hey’, mompel ik dan. Deze avond kan nog eens leuk worden. Hij knikt naar me en ik neem een grote slok. Mein Gott... wat heb ik? Ik gedraag me als een idioot. Alsof dit allemaal voor het eerst is… Hoewel het inderdaad voor het eerst is dat ik dat rare kriebelende gevoel in mijn buik heb bij een jongen waarvan ik heel goed weet wat dat betekend. Alleen wil ik het niet… Ik ben er nog lang niet aan toe. Het is niet zozeer dat ik me te jong vind of zo. Nee, ik ben 18, maar ik hoef het gewoon nog niet. Ik geniet van avonden zoals deze, dat ik gewoon kan doen wat ik zelf wil. Dat ik niet rekening hoef te houden met een of ander vriendje dat thuis zit, of misschien wel naast me.

Wanneer ik wakker wordt, voelt mijn bed wel een heel stuk zachter aan dan dat die normaal is en ik voel dat hij naast me iets is ingedrukt. Meteen open ik mijn ogen. Met een ruk kijk ik naast me. Een gil verlaat mijn keel. Diezelfde jongen die ik gisteravond heb gezien ligt naast me in bed. Als mijn blik door de kamer laat glijden, heb ik door dat ik niet thuis ben. Meteen spring ik met deken en al uit bed. Inmiddels is de jongen wakker en hij komt overeind. Met alle waardigheid die ik nog heb probeer ik niet naar beneden te kijken.
Wat is er in godsnaam gebeurt? Ga me niet vertellen dat ik… dat ik… dat ik…
‘Oh my gosh…’ mompel ik. Altijd heb ik tegen mijn moeder beweerd dat ik wel oud en wijs genoeg was om niet met iedere jongen die ik tegenkwam het bed in te duiken, maar blijkbaar is dat gelul. Dan valt mijn blik op iets roods op het bed. Een brok komt in mijn keel en een traan is hard op weg om via mijn wang op de grond te vallen.
Al die tijd is het goed gegaan. Altijd wanneer ik met jongens flirtte bleef het alleen bij flirten. Soms ook een kus, maar dat was het dan. Nooit verder dan dat. Ik wist gewoon dat het met deze jongen anders zou zijn. Anders zou ik nu niet naakt in zijn kamer staan.
Zijn blik valt nu op dezelfde plek van het bed en hij vloekt hartgrondig. Beter had ik het niet kunnen verwoorden, schiet het nog door mijn hoofd. Maar het is al te laat.

Hij heeft me mijn maagdelijkheid afgenomen en ik kan me er niets meer van herinneren.


Ja, ik suck best wel met prologen :x

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.