FanFic.nl

Irreversible ~ Strify & Yu

Chapter 1.

Een traan zoekt zijn weg naar beneden langs mijn wang. Ik sta voor het raam van de slaapkamer. Net op dat moment loopt er een stelletje over de stoep langs het huis. Een brok komt in mijn keel en ik kan nog amper ademen.
Wat doe ik hier in godsnaam? Waarom ben ik hier nog? Ik hoor hier niet te zijn. Vanaf het begin wist ik al dat het fout was. Het kwam door die drank. Die verdomde drank. Sinds die ene avond heb ik nooit meer een fles of glas waarin drank zat aangeraakt. Nee, sindsdien heb ik wel geleerd van de grootste fout in m’n leven.
Twee armen sluiten teder om mijn middel en ik ruik de heerlijke geur van Yu. Ik hou niet van hem. Nou ja, ik hou wel van hem, maar als een vriend, niet in die andere zin. Maar toch… wat doe ik hier dan? Ik draai me om en kijk met ernstige ogen naar hem. Zachtjes leg ik mijn handen op zijn borst.
‘Liefje…’, fluister ik en ik open mijn mond om m’n zin te vervolgen, maar er komt niks uit. Ik kan het gewoon niet. Hoe graag ik het ook wil… Het is zo moeilijk. Het ergste is nog dat hij het ook weet. Hij weet ook dat dit niet goed is, maar toch durven we er niet aan toe te geven.
Heel voorzichtig ga ik op m’n tenen staan. Ik sluit mijn ogen en druk teder een kusje op z’n lippen. Dan maak ik me voorzichtig los uit zijn greep. Ik kan er nu even niet meer tegen. Als ik nu nog langer in zijn ogen kijk, weet ik dat in huilen uit ga barsten en het allemaal ga verpesten.
De enige reden dat ik hier ben is dat hij mij mijn maagdelijkheid heeft ontnomen. Niet met opzet, nee, we waren allebei dronken. Hoewel ik me weinig nog van die avond kan herinneren. Alleen nog maar dat hij naast me ging zitten en dat ik me gedroeg als een idioot. Daarna is het gewoon een groot zwart gat. Tot de volgende morgen. Die kan ik me wel weer herinneren.
Mijn hart brak in duizend stukjes toen ik die rode vlekken in het laken zag.
Mijn ogen worden weer gevuld met tranen. Een verstikt geluidje komt uit mijn keel en ik ren gauw naar de badkamer. Godzijdank ben ik niet zwanger van die eerste keer, maar dat is geen troost.
Ik ben gewoon met een wildvreemde naar bed gegaan. Alleen maar omdat ik dronken was. Ik kan me zó ontzettend irriteren dat DRANK de schuld was. Altijd heb ik beweerd dat ik niet zoiets stoms zou doen en kijk me nu.

Doodongelukkig en in een relatie met diegene waarmee ik in bed ben belandt…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.