FanFic.nl

My life with Alec

My life with Alec (11)

Een half uur later. De bel ging. “Ik ga opendoen, ik ga opendoen.”� Riep Amy. Ik ging ze achterna. “Welwelwel, wie we hier hebben? Alec. Het vriendje van mijn zus.”� “Hallo, liefje.”� Zei ik glimlachend. “Goedemorgen, mijn liefste.”� Zei Alec. “Helaba, ik sta hier ook nog wel, hé. Maar ik wou nog een regeltje duidelijk maken. Als jij ooit mijn zus pijn doet, ik kom jou graag dubbel zo hard pijn doen.”� “Amy, liefje, zeg dat nou niet.”� Ik keek naar Amy. “Mijn lieve Amy, ik zal je zus nooit of te nooit pijn doen want ik hou van haar. En als je van iemand houdt doe je die persoon geen pijn. Maar als ik haar ooit pijn doe, mag jij mij ook pijn doen. Hebben we een deal?”� “Ja, zeker en vast!”�Ze lachte een beetje. Ik pakte mijn zak en ging met Alec mee. “Hoe ga je mij brengen naar school?”� “Op mijn rug.”� “Op je rug?”� “Ja, op mijn rug.”� “Ik denk dat we dan niet op tijd op school gaan zijn.”� Zei ik spottend. “Dat denk je maar.”� Hij nam mij op zijn rug en begon met lopen. Nog geen paar minuten later stonden we op school. Ik stapte van zijn rug. “Ik denk dat ik mij niet zo goed voel.”� Mijn hoofd draaide. “Als je moest flauwvallen, dan vang ik je wel op.”� “Ik denk dat je dat beter nu kan doen want ik denk dat ik ga flauwvallen.”� Ik viel bijna. Alec had mij juist op tijd op gevangen. “Schat, kom ik breng je wel naar de kantine. Ik zal daar voor jou een cola gaan halen, zodat je weer wat oppept.”� Ik ging met Alec naar binnen. Iedereen staarde hem natuurlijk achterna. Ik hoorde zelfs mensen fluisteren dat ze het niet snapte dat ik een heel mooie jongen had gevonden. Zelfs de populaire van de school hadden hun mond wijd op staan. Ze zeiden dat Alec meer voor hen zouden zijn dan voor mij. Hij was volgens hen veel te mooi voor mij en dus beter voor hen.”� Alec had dit ook gehoord. “Jongedames, willen jullie alsjeblief jullie mond houden? Ik hou maar van een iemand en dat is namelijk Amanda. Zij heeft mijn hart veroverd en ik zal van niemand anders meer houden. Nu niet, nooit niet.”� De meisjes zwegen. We gingen verder. Even later kwamen we de kantine binnen. “Mijn liefste, ga hier maar even zitten. Dan ga ik voor jou wel snel een cola halen.”� Zei Alec. Hij gaf me een zoen op mijn mond en ging naar de drinkautomaat.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.