FanFic.nl

My life with Alec

My life with Alec (12)

Even later kwam Alec met het flesje cola terug. “Hier, liefje. Drink hier maar van en voel je snel beter. Het spijt me zo dat ik jou zo heb vervoerd. Wat heb ik toch gedaan? Je voelt je misselijk. Allemaal mijn schuld.”� “Alec, hou je mond nu eens. Dit is jou schuld niet. Ik word gewoon snel misselijk. Geef jou toch niet te schuld.”� Ik nam een slok van mijn cola. Daarna legde ik mijn twee handen op Alec zijn gezicht. “Geef jou niet de schuld, liefje.”� Daarna gaf ik hem een zoen op de mond. “Ik zou willen dat ik met jou nu ergens alleen was. Ik zit nu op school en jij moet sebiet weer weg. Ik moet jou een hele dag missen over een paar minuten.”� “Amanda, ik zal deze dag bij jou zijn. En jij bent ook de hele dag bij mij.”� Hij legde zijn handen op mijn hart en die van hem ook al klopte zijn hart niet meer. “Kom je me straks terug halen?”� “Zeker, maar deze keer met een auto.”� “Ik denk dat, dat een heel goed idee is.”� Zei ik lachend. De bel ging. “Ik moet naar mijn les.”� Ik gaf Alec nog snel een zoen en vertrok. Ik ging naar een heel andere kant dan die van Alec. Ik wou mijn voeten omdraaien en met hem meegaan maar dat ging nu niet. Ik keek achterom maar zag Alec nergens meer zitten. “Dit wordt een leuke dag.”� Ik zuchtte.
Later op de dag. “Nog een minuut en dan zal ik bij Alec zijn.”� Dacht ik. Ik bleef maar naar de klok staren. “Amanda, Amanda, Amanda!”� zei de leerkracht. “Ja, mevrouw?”� “Nog even bij de les blijven.”� Na die zin ging de bel. Ik laadde mijn zak in en sprintte naar buiten. Ik keek naar rond. Er stond een jongen tegen een heel dure auto. Ik voelde ineens een vlaag van vreugde door me heen gaan. Het was Alec. Ik ging er met een grote smile naar hem toe. “Ik heb je ontzettend gemist.”� Ik knuffelde Alec. “Ik heb jou ook gemist. En je gaat trots zijn op mij. Ik heb speciaal voor jou mij op dieren gestort. Eerst deze morgen en terjuist ook.”� “Liefje, ik ben super trots op jou. Ik wist dat je het kon.”� Ik omhelsde hem nog eens. “Gaan we naar huis?”� “Ja, ik heb geen goesting om hier nog langer te blijven.”� We stapten de auto in. “Heb je morgen nog school?”� “Nee, ik heb 2 dagen geen school.”� “Dan heb je mij twee dagen lang.”� Glimlachte Alec. “Dat maakt mijn weekend echt super goed. En wat nog beter is dat Taylor en Amy allebei weg zijn dit weekend.”� “Dan zijn wij heel het weekend alleen?”� “Ja, helemaal alleen.”� “Dan zal ik jou beschermen.”� “Oh, Alec, ik hou echt zo veel van je.”� “Ik van jou ook, mijn meisje.”� Ik glimlachte. Even later kwamen we thuis aan. Taylor en Amy waren blijkbaar al weg. “Alec, mag ik misschien een vraag stellen?”� “Vraag maar.”� “Hoe oud ben je eigenlijk?”� “Ik ben ondertussen, laat me even denken, 710 jaar. Als het goed heb, het kan goed zijn dat ik ouder ben.”� “Ben je al zo oud?”� “Ja, liefje, ik ben al zo oud. Maar mijn lichaam behoudt de leeftijd van 17 jaar.”� “Je veroudert niet meer.”� “Nee, ik verouder niet meer.”� “Maar hoe gaan we ooit nog een koppel kunnen zijn dat ik bejaard ben?”� “Ik blijf voor altijd bij je.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.