FanFic.nl

Me, Lacey and BTR

Part 9.

Lisa pov
Zo dit was dus de verrassing van Lacey: een date met Logan. Ik stond bij hun. “Zo, dan laat ik jullie nu alleen. Geniet van je date.”� Glimlachte Lacey. “Ja, bedankt.”� Zeiden ik en Logan. Logan deed teken om te gaan zitten op de handdoek. De plek was romantisch om te picknicken. “Je ziet er goed uit, Logan.”� Zei ik. “Jij bent degene die er stralend uit ziet.”� Zei hij terwijl hij kinderchampagne aan het in gieten was. Lacey had ook aan alles gedacht. “Zo, alsjeblief, Lisa.”� “Dank je wel.”� Glimlachte ik. Ik keek wat rond. “Het is hier rustig.”� “Ja, inderdaad.”� Ik merkte dat Logan wat zenuwachtig was. Maar dat was hij niet alleen. De zenuwen gierden door mijn lijf.
We klonken op de avond. Hij kwam wat dichter zitten. “Er staan veel sterren aan de hemel.”� Zei hij. “Ja, inderdaad. Het is echt prachtig. Ik hou er van als er veel sterren zijn.”� We zaten zelfs zo dicht dat mijn schouder tegen zijn schouder kwam.
Lacey pov
Ik stond kijken naar Lisa en Logan. “En? Is er al iets gebeurd?”� vroegen Kendall, James en Carlos. “Nee, er is nog niets gebeurd.”� “Wacht, ik zal roepen naar Logan dat hij haar moet zoenen.”� Zei Carlos. Hij wou een ander raam open doen. “Carlos, dat doe je niet. Je laat ze gewoon doen. Als het gebeurd, gebeurd het. Je moet het niet forceren.”� Zei ik. Maar Carlos had het raam al open. “Hee, Logan. Je moet haar wel zoenen.”� Riep hij. “Carlos Garcia, hopelijk hebben ze dat niet gehoord.”� Zei ik. Ik trok hem met zijn oor weg bij het raam. “Laat ze doen, heb ik gezegd.”� “Maar ik wil enkel helpen.”�
Lisa pov
Carlos riep iets. “Wat riep Carlos?”� vroeg ik. “Voor iets te doen.”� Zei Logan. Ik had ondertussen iets voor te eten gepakt. Ik begon het koud te krijgen. “Het is wel ambetant dat ik mijn vestje ben vergeten.”� Zei ik. “Wacht.”� Zei Logan. Hij deed zijn vestje uit en gaf het aan mij. “Draag jij het niet?”� “Nee, ik heb het warm genoeg.”� Zei hij. Maar ik zag dat zijn huid vol stond van de kippenvel. Hij had het dus koud. “Je hebt het koud, hé.”� Zei ik. “Nee, helemaal niet.”� “Logan, geef toe. Ik zie het aan je.”� “Ja, oke. Ik heb het koud maar ik wil niet dat jij koud leid.”� Ik gaf zijn vestje terug aan hem. Hij pakte het aan. Hij deed het terug aan. “Lisa, ik heb een idee.”� Zei hij. Hij ging achter mij zitten en pakte me vast. Daarna legde hij mij tussen zijn armen. “Zo, nu heb je ook geen kou meer.”� Zei hij glimlachend. “Inderdaad. Bedankt.”� “Is niets.”� Zei hij. Daarna legde hij zijn armen echt rond me heen en drukte mij dichter tegen zijn lichaam. Hij duwde mij wat terug recht. “Draai je hoofd eens.”� Zei Logan. Dus ik deed dat. Hij pakte met zijn handen mijn gezicht. Hij drukte zijn lippen op die van mij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.