Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Pas toen begreep ik... {SA} » Pas toen begreep ik...
Pas toen begreep ik... {SA}
Pas toen begreep ik...
Pas toen begreep ik het... Pas toen ik 'Ik houd van je, Bill' fluisterde en een stroom van gekleurde bellen de kamer in blies, begreep ik wat deze liefde eigenlijk was.
Want het was niet meer dan een bel; een ogenblik prachtig, maar daarna niets meer dan een vergeten moment van vreugde, een nietsbetekenende herinnering. Die de seconde daarna weer vervangen zou worden door een ander.
Als ik nu naar de zeepspetters op de grond kijk, snap ik niet waarom zij mij ooit zo boeiden.
Want pas nu begrijp ik dat liefde net zo is als het leven; vluchtig, prachtig, pijnlijk, en daarna niets meer.
Niets meer dan een verloren herinnering...
Einde
Reacties:
Dude, het lijkt wel gewoon alsof je zwaar afscheid van hem neemt.
MASTERLIJK!
uhm... uhm... uhm... maar ik begrijp hem nog niet helemaaal
Doo is weer dom vandaag
oooh, vind wel mooi dat je het vergelijkt met bellenblaas^^ I love it^^
XxX Doo
het is een prachtig verhaal,
wow,
Xx