FanFic.nl

Lucky, this has been happened <--afgerond

2.9 <-- einde

flash forward.

-4 jaar verder-
Regina:
‘zit je goed mam?’ ‘ja hoor. Alles is goed.’ Ik laat mezelf weer in mijn stoel zakken en kijk tevreden rond. 20 jaar alweer. Ik ben al 20! We zitten nu in het huis van Fleur en Mike. Nee, niet meer in de flat hoor! 2 jaar geleden zijn Mike en Fleur verhuisd naar een eengezins woninkje niet ver van hun oude huis vandaan. De flat hebben Tom en Cilla overgekocht en Bill en ik wonen bij ze in. Een flat verderop hebben Gustav en Lilly een woning gekocht en Georg en Larissa wonen nu nog even bij de ouders van Georg in totdat zij een eigen huisje gevonden hebben. Het is best lastig hoor. De jongens wonen nu veel verder van hun familie dan wij. Maar ze vinden het niet zo heel erg en met een paar uurtjes in de auto zijn we zo in Duitsland. Oh ja, even vergeten te zeggen. Lilly en Gustav zijn niet meer samen al lijkt dat zo. Hun relatie liep na enige tijd op de klippen dus hebben ze er een punt achter gezet. Evengoed blijven ze vrienden en wonen ze nog bij elkaar. Ik ben benieuwd hoe dat gaat worden als een van de twee een nieuwe liefde vind. Al betwijfel ik dat. Ze hebben dan geen relatie meer, toch is er iets meer. Ach wat, ik loop weer te zwetsen.

vraag je je nu af wat wij tegenwoordig allemaal doen? Hoe het zit met Tokio Hotel? En onze toekomst? Wel, kort samengevat:
Cilla en ik zijn beide een opleiding gaan doen ongeveer 3 maanden na het bericht van Morris zijn dood. Cilla is iets met fotografie gaan doen tot afkeuring van Tom die een absolute hekel heeft gekregen aan fotograven en ik ben een opleiding kinderpsychologie gaan volgen. De andere twee meiden zijn gestopt met studeren en hebben nu allebei een parttime baantje. Tokio Hotel bestaat overigens nog. Niet helemaal meer met het imago van toen maar ze maken nog steeds muziek. De jongens hebben nog geregeld interviews of fotoshoots en we hebben afgesproken dat ze sowieso elk weekend thuis zijn. Deze regeling werkt tot op dusver goed en daar zijn we blij mee.

‘ik ben benieuwd wat er is.’ Fluistert Bill in mijn oor. Ik knik. We zijn nu bij Mike en Fleur omdat Tom en Cilla wat mee wilde delen. Iedereen is er. De ouders van Tom en Bill, Georg, Gustav, Larissa en Lilly en onze moeder. Haar conditie is absoluut achteruit gegaan. Er valt niet veel meer te redden hadden de artsen gezegd. Langzaamaan zal ze alles vergeten. Het was best moeilijk voor Cilla en mij, maar mama leek er vrede mee te hebben. Ze mocht vandaag zelfs uit het verpleeghuis om hier te komen.

Tracy/mam:
06-05-2013
Ik zit hier in een kamer die me absoluut niet bekend voorkomt. Misschien hebben ze me overgeplaatst naar een andere plek. Ik mis de gordijntjes met rode en witte stippen. Waarom was ik ook alweer hier? De geur staat me niet aan. Iets met lavendel… hoe heet het ook alweer… oh ja, kamille. Zeg, jongelui daar! Niet te klef doen in het openbaar graag! Als de directeur straks binnenkomt zijn jullie zo ontslagen! Ja, ik werk nog steeds voor the 90’ het bekendste tijdschrift van deze tijd. Maar wat wil je? In het jaar 1985 is dit hét blad van nu.
ach wat lief. Die twee kinderen zitten zo lief bij elkaar. Had ik maar kinderen… helaas is mijn vriend nog steeds niet terug van zijn zakenreis.
ik kijk de kamer eens goed rond. Er zijn een aantal personen in de kamer. Sommige komen me bekend voor. Misschien van tv? Maar dat kan ook waan zijn. Tegenwoordig komt iedereen op televisie.
een lange jongen met zwarte vlechtjes en bruine ogen komt naar binnen. Hij is absoluut niet lelijk. Als ik een dochter had zou ik gewild hebben dat zij met een jongen als hij getrouwd was. Knap, sterk en intelligent. Al betwijfel ik dat laatste een beetje.
een meisje wie in de stoel naast me zit gaat overeind zitten. Ze heeft de hand van een jongen met zwart haar vast. De spanning en nieuwsgierigheid is van haar gezicht af te lezen. Waarom kijkt mijn Regina toch zo? Arme meid hoor. Zo gespannen voor de uitslag van haar examen. Rustig maar hoor meisje, je bent vast wel geslaagd.
een man staat even op en loopt even weg. Hij komt terug met een extra stoel waar hijzelf op plaats neemt. Zijn gezicht staat rustig. Goh, hij doet me denken aan mijn zoon. Och, ik had eigenlijk een dochter gewild. Maar een zoon is natuurlijk ook leuk. Mijn man is nog steeds apentrots op hem. Jammer dat hij gister overleden is. Toch ben ik blij dat hij naast me zit om me te steunen. Zo’n sollicitatiegesprek is altijd moeilijk.
‘mam, iedereen, we moeten jullie wat vertellen.’ Dat eerste woord komt me bekend voor. Tegen wie zou het gesproken zijn. De woorden komen uit de mond van een meisje wat naast Tom staat. Ze heeft een lang litteken verticaal over de linkerkant van haar gezicht lopen. Zou dat zijn nieuwe vriendin zijn?
het meisje heeft een aarzelend glimlachje op haar gezicht en ze staat dicht tegen een jongen met zwarte vlechtjes aan. Hun handen zijn verstrengeld. Om de halzen van het koppeltje bengelen een kettinkje met een zilver roosje en een zilver dolkje. Waar heb ik die sieraden eerder gezien? Ze lijken op de sieraden van mijn overgrootmoeder.
de stilte is om te snijden. Het meisje naast de jongen met de vlechtjes kijkt naar haar voeten en tikt Tom zachtjes aan die tranen in zijn ogen krijgt. Wat vervelend voor de jongen dat zijn vriendin overleden is. Ik moet er niet aan denken dat mijn kinderen overlijden. Verschrikkelijk. Maar waarom huilt die jongen nu? Er is toch geen reden om te huilen? Er is feest! De Berlijnse muur is gevallen. Tranen zijn niet nodig!
De jongen schraapt zijn keel. ‘ehm…’ kom op kind, stotteren is nergens voor nodig. Even doorzetten dan ben je zo klaar.
‘iedereen...’ nu komt het hoor!
‘Cilla en ik worden papa en mama.’ Een glimlach vormt zich op mijn lippen. Mijn dochter word een moeder. Ik word oma! Regina springt op en vliegt haar tweelingzusje om de hals. Ook Bill vliegt zijn broer om de hals en iedereen feliciteert de twee. Ik sluit nog glimlachend mijn ogen. Langzaam word alles zwart. Mijn tijd is gekomen. Mijn kinderen zullen nabestaan.

Ter nagedachtenis aan Tracy.
trotse moeder van drie kinderen
rust nu in vrede.
R.I.P
06-05-2013

Einde.

Reacties:

dreamerangel zei op 21 jan 2011 - 20:16:
ik had het al gelezen
het blijft geweldig <3


Liebe <33

ijstheetjuh3 zei op 21 jan 2011 - 13:25:
Ik vond het echt leuk om dit verhaal met jou te doen, hehe dit is mijn eerste verhaal die ik had gemaakt.
dankzij jou want ik las jou verhalen en wouw ook beginnen :x
en je hebt echt een vette einde gemaakt
met vet bedoel ik; als ik dit verhaal was begonnen zou ik zo een einde nooit kunnen bedenken, trouwens ik denk dat ik Niet eens aan de einde zou geraken.

MyReflection zei op 21 jan 2011 - 8:41:
Oh dit is zo zielig. Ik wil eigenlijk helemaal nog geen einde, maar helaas.
Maar het is zo mooi beschreven dat Tracy eigenlijk helemaal niet meer weet over wie het gaat, wie ze zelf is, waar ze is en of ze kinderen heeft.

Ik heb echt genoten van het hele verhaal. Jij schrijft zo goed.
x Kirsten