Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Mythbusters » Deel 4

Mythbusters

21 jan 2011 - 17:17

880

7

585



Deel 4

Ik weet het: ik schrijf als een slak, of een schildpad, of misschien een flubberwurm - ik heb namelijk geen idee welke het traagst is -. Anyways, veel plezier ^.^

‘Eliz, hallo!’ Plots verschijnt Yuki’s hand voor mijn ogen. ‘Wakker worden, lieve meid’
Wakker worden? Ik slaap niet, ik bevind me alleen in de zevende hemel op een purperen zachte wolk.
‘Elizabeth!’ Yuki geeft me een stamp en ik raak meteen uit mijn trance, jammer.
Ik kijk weg van de bruine ogen en zie het geheel nu. De knapste jongen ooit staat voor me. Door het strakke shirt dat hij draagt zie je duidelijk dat hij gespierd is en zijn zwarte haar ziet er ongelooflijk zacht uit. Zijn lach is heel gelukzalig, alsof hij net een prachtig wonder heeft gezien.
Jared, die naast hem staat, kijkt grijnzend naar zijn vriend.
‘Eliz, dit is Embry. Embry, dit is Eliz’ Stelt Jared ons aan elkaar voor.
Wanneer Embry - wat een mooie naam trouwens - zijn naam hoort, schiet hij precies wakker.
‘Nou ja, eigenlijk is het Elizabeth, maar noem me maar Eliz, iedereen noemt me zo’ Zeg ik verlegen en ik steek mijn hand naar hem uit. ‘Aangenaam’
Een nieuwe lach verschijnt op zijn gezicht. ‘Insgelijks, Eliz’ Bij Merlijn, ik heb nog nooit, echt nooit iemand mijn naam op zo’n goddelijke manier horen uitspreken. Toen hij mijn hand schudde, keek hij me richt in de ogen aan en het was alsof mijn binnenste helemaal omtuimelde, op een positieve manier.
‘Wel, Jared vroeg of we zin hebben om vanavond naar een kampvuurfeest te gaan’ Onderbreekt Yuki ons gezellige intieme moment.
‘Ja, we organiseren deze avond een groot kampvuurfeest voor alle jongeren van La Push en uiteraard ook voor hun gasten’ Zegt Jared.
‘Dus komen jullie?’ Vraagt Embry. Hij klinkt een beetje hoopvol.
‘We zullen er eens over nadenken’ Glimlach ik.
Yuki doet een gebaar naar mij dat iets zou moeten betekenen in trant van ‘Hé, waarom zeg je misschien, ben je gek? Ze zijn lekker!’ Ik sein terug dat ik het straks wel zal zeggen.
‘Oké, hopelijk zien we jullie daar! Het is om negen uur op het strand’
‘Daag’ En weg zijn ze.
Yuki trekt me achter haar aan de woonkamer in.
‘Waarom heb je nu misschien gezegd? Ik snap het niet!’
‘Wel ze zijn vreemd’ Nee, vreemd is niet het goede woord. Ze zijn gewoon genetisch bepaalde faunaten die als ze kwaad worden je wel eens zouden kunnen pijn doen.
‘Komaan, hun faunaatachtig ding is vreemd, ja. Maar je zal toch een beter argument moeten geven om mij te overhalen om niet te gaan. Serieus, meid, je bent een heks. Je hoeft maar met je vinger te knippen en je bent veilig!’
‘Stel dat er vampiers langskomen?’ Zeg ik aarzelend.
‘Vampiers! You gotta be kidding me! Ze hebben schrik van ons, waarom zouden wij daar in godsnaam bang voor moeten zijn?’
Nu zijn mijn argumenten op en stiekem wil ik eigenlijk wel gaan. Embry zal er zijn en zijn lach en zijn goddelijke stem, denk ik dromerig.

Het is nu half negen en om negen uur begint het feest. Ik weet helemaal niet wat dreuzels dragen wanneer ze ’s avonds weggaan, dus heb ik maar een rood kleedje aangetrokken dat in laagjes om me heen fladdert. Stiekem hoop ik dat Embry het mooi zal vinden. Sinds ik hem deze ochtend zag, krijg ik hem maar niet uit mijn hoofd. Het is alsof zijn naam op een groot bord in mijn hoofd staat met rode knipperlichten eromheen.
Ik loop twijfelend heen en weer voor de spiegel. Misschien moet ik toch iets anders aandoen. Misschien is het iets te feestelijk?
‘Koek koek’ Yuki’s hoofd piept door het deurgat. ‘Wow! Meid, je gaat daar de show stelen!’
Yuki zelf heeft een gebloemd rokje en een effen lichtgroen topje aan. Misschien moet ik ook maar iets dergelijks aandoen, toch maar omkleden.
‘Ik wist niet echt wat dreuzels aandoen voor feestjes. Is het niet iets te sjiek?’ Vraag ik onzeker.
‘Nee, meid! Het is echt geweldig, je gaat de ster van de avond zijn!’
‘Zeker?’
‘Ja! Vanwaar komt het trouwens?’
‘Madame Malkin’s in New York’ In de kerstvakantie zijn mam en ik een paar dagen naar magisch New York geweest. Madame Malkin is de beste modeheks ter wereld. Haar jurken zijn wereldberoemd en ze maakt schoolgewaden voor alle toverscholen ter wereld. Haar hoofdzaak bevindt zich in Londen, maar ze heeft onder andere ook zaken in Parijs, Brussel en New York. Ik was zo blij dat mam me er vorig jaar mee naartoe nam. Het is zowaar het paradijs voor modebewuste heksen.
‘Oh mijn God! Waarom heb je me dat niet verteld! We moeten echt samen eens daar naartoe gaan! Het wordt trouwens eens hoog tijd dat ze een winkel begint in Salem! Komaan, Salem is de hoofdstad van de magische wereld en daar heeft ze dan geen winkel! Verschrikkelijk gewoon!’ Nog steeds mopperend verlaat Yuki mijn slaapkamer.
Ik maak een pirouette voor de spiegel en kom tot de conclusie dat ik het kleedje toch iets te gekleed vind, maar dat het me best goed staat. En normaal zeg ik zoiets niet snel over mezelf. Stiekem hoop ik dat het Embry zal opvallen. Sinds ik deze hem deze ochtend heb ontmoet, denk ik opvallend veel aan hem. Heb ik dat niet al gezegd? Hij is dan ook ongelooflijk knap!
Ik grap snel mijn tasje en vestje van mijn bed, kijk nog een keer in de spiegel om te zien of mijn haar wel goed ligt en ik verlaat de kamer.
Wanneer ik beneden kom staat Yuki al op mij te wachten.
‘Come on, let’s go!’ Grijnst ze.


Reacties:

1 2

wordslover
wordslover zei op 21 jan 2011 - 17:52:
Leeeuk!

Ga maar gauw weer verder!

<3


Allish zei op 21 jan 2011 - 17:51:
EINDELIJK VERDER!
EN EINDELIJK EMBRY DIE OP IEMAND INPRENT!
EN IK TYP WEER IN CAPS LOCK...
x