FanFic.nl

Believe in yourself.

Hoofdstuk 1.

‘Hoe voel je je?’ Prevelde Jayden toen ik mijn ogen de volgende ochtend opende. Ik glimlachte bij het zien van zijn mooie gezicht, zijn vreemd groen gekleurde ogen die naar de mijne keken en zijn smalle, zachte lippen die omhoog krulden in een glimlach. ‘Beter.’ En dat was niet gelogen. De pillen die Emma me had gegeven werkten echt. Ik had goed kunnen slapen, alhoewel de pijn nooit helemaal weg was geweest.
‘Denk je dat je vandaag kunt zwemmen?’ Ik had Jayden eerlijk verteld dat ik niet ongesteld was dus knikte ik. ‘Doe maar gewoon alsof je een tampon in hebt.’ Ik lachte en stapte uit bed, deed zijn vest aan dat tot net boven mijn knieën kwam en liep de caravan uit. Het was een zonnige dag, geen wonder dat ze vandaag wouden zwemmen.
‘Goedemorgen Elizabeth.’ Ik kwam bij Jayden’s vader, James, zitten en gaapte. Ik had geen idee hoe laat het was. Volgens Jayden waarschijnlijk nog te vroeg want hij kwam niet achter me aan.
‘Goedemorgen James.’
‘Ben jij vannacht naar de wc geweest?’ Ik grinnikte en knikte. ‘Het spijt me dat ik de deur zo hard dicht deed vannacht! Het was echt niet mijn bedoeling.’ Hij lachte en rolde met zijn ogen.
‘Zou je er vannacht even op willen letten?’ Ik knikte en voelde me ineens droevig toen ik dacht aan het feit dat ik morgenavond alweer naar huis moest. Niet dat ik mijn ouders niet miste, absoluut niet, maar ik zou Jayden weer gaan missen. Ik voelde me hier fijn, op m’n gemak. Ik kende al Jayden’s vrienden al en thuis had ik niet veel vrienden. Natuurlijk had ik vrienden op school, maar die woonden allemaal een stuk verder weg.
‘Is Jayden nog niet wakker?’ Ik glimlachte. ‘Hij vind het vast nog te vroeg.’ James lachte. ‘Slaapkop dat het is. Was het gisteravond nog leuk?’ Ik kromp in elkaar toen ik terugdacht aan gisteravond, het enige wat ik me herinnerde was de helse pijn. ‘Volgens mij heeft Jayden ergens mee gewonnen.’ Bedacht ik me ineens.
‘Jij bent zeker de hele avond bij de dames geweest?’ Ik glimlachte en wees naar mezelf. ‘Ik ben ook een dame.’ Hij lachte en boog zich weer over de krant die voor hem lag, met dat gebaar maakte hij duidelijk dat hij niet meer gespreksstof had. En ik ook niet. Ik liep terug naar Jayden die op zijn buik lag te slapen. Lachend sprong ik op het bed en sloeg hem met het kussen dat ik onder zijn hoofd had weggetrokken.
‘OPSTAAN!’ Buiten hoorde ik James lachen waardoor ik zelf alleen nog maar meer moest lachen. Jayden daar in tegen vond er niets grappigs aan en duwde me opzij.
‘Rot op.’ Snauwde hij. ‘Niet boos worden, liefje.’ Ik kuste zijn schouderbladen, zijn nek, zijn kaaklijn, zijn wang en vervolgens kuste ik zijn lippen, een kriebelend gevoel ontstond in mijn maag. Mijn wangen kleurden rood en mij hart begon harder te bonzen. En dat enkel door een kus. Ik voelde hoe zijn lippen onder de mijne omhoog krulde.
Hij draaide zich om en keek me diep in mijn ogen aan..

Reacties: