FanFic.nl

Believe in yourself.

Hoofdstuk 1.

‘Wat hou ik toch van je..’ het was meer een zucht, maar ik wist dat hij elk woord meende. Ik kuste opnieuw zijn lippen en voelde hoe mijn lichaam warmer werd. ‘Ik hou nog veel meer van jou.’
‘Voor altijd?’ Ik grijnsde. ‘Nog voor veel langer.’ Hij rolde ons om en ging bovenop me zitten.
‘Jayden, Elizabeth! Rose en Jake zijn er!’ Jayden trok een pruillipje en ging toen van me af. Hij trok vlug zijn zwembroek aan terwijl ik mijn bikini zo snel mogelijk aan probeerde te doen. Ik liet mijn lange bruine haar over mijn schouders vallen en trok een hotpens en een zwart hemdje aan.
Rose en Jake keken ons grijnzend aan toen ze ons samen naar buiten zagen komen.
‘Gaat het alweer iets beter?’ Het was Rose die ernaar vroeg, natuurlijk. Jake had geen idee hoe zoiets voelde. Alhoewel Rose het ook niet wist omdat het geen ongesteldheidpijn was geweest.
‘Ja, veel beter dan gisteren. Ik voel bijna niets meer.’ Ze glimlachte. ‘Als je Emma ook niet had!’ Ik grijnsde. We liepen met z’n vieren naar de andere drie stellen; Amy en Dennie, Emma en Trevor én Jody en Chad. Het was maar goed dat Dennie, Trevor en Chad een auto hadden, anders hadden we nooit met ze allen kunnen gaan zwemmen.
Niet ver van de camping lag een groot meer waar we bijna elke middag gingen zwemmen als het lekker weer was. Ik hield van zwemmen, alhoewel dat wel betekende dat ik mijn lichaam moest tonen en eerlijk gezegd hou ik daar niet van.
Iedereen lachte met praatte en lachten met elkaar. Het was een echte vriendenclub. Jady en ik waren er pas sinds kort bij gekomen. Ik sinds negen maanden, en Jady pas sinds drie maanden.
Ik kende Jady en Jayden allebei van school. De rest had ik pas leren kennen toen Jayden me voor het eerst mee had genomen naar zijn vrienden, wat nu ook de mijne waren.
‘Hoe gaat het met je rug, schat?’ Jady kwam naast me lopen en haakte haar arm in de mijne. Het was warm, zo’n vierentwintig graden en onze armen plakten aan elkaar maar ik wou haar niet kwetsen door mijn arm weg te trekken.
‘Beter. Ik ben blij dat Emma die pillen had.’ Emma, die het hoorde, glimlachte naar me en volgde toen het gesprek dat Trevor en Dennie voerden.
‘Maar je gaat wel gewoon zwemmen?’
‘De magie van een tampon.’ Grijnsde ik zwakjes, het voelde niet fijn om tegen Jody te liegen. Ze lachte terug, niet wetend dat ik loog.
Eenmaal bij Dennie en Amy in de auto begon de pijn weer op te borrelen. Dennie reed niet asociaal, soms een beetje te hard, maar niet asociaal. Toch was ik altijd bloednerveus bij hem in de auto. Hij was pas negentien. Ook mijn ouders vonden het niets dat ik bij hem in de auto zat, maar ik moest toch ooit onder zijn vleugels vandaan kruipen.

Reacties:

wordslover zei op 23 jan 2011 - 20:28:
Leeeuk!

Ben toch wel benieuwd wat die pijn nou is...

Ga maar gauw weer verder!

<3