FanFic.nl

A Happy End Sucks [Afgelopen]

8. I'm Holy

'Pa!' riep George. 'Pa, we zijn omsingeld!'
Overal waar hij maar kon kijken zag George Dooddoeners. Ze deelden zich op in groepen en een groepje van vijf kwam achter hen aan.
'Paralitis!' schreeuwde hij en raakte een Dooddoener vol in zijn buik, waardoor die achterover van zijn bezem viel. Hij riep nog verscheidene spreuken, maar met minder succes. Nu begonnen de Dooddoeners ook vloeken op hem af te vuren.
'Hou je goed vast, jongen' riep Arthur boven de herrie uit. George deed wat zijn vader zij en ze maakten een duikvlucht. Pas na een poosje besefte George waar zijn vader heen wilde: hij ging een Spatski-schijnbeweging doen. Dat is een Zwerkbaltechniek en het houdt in dat je doet alsof je iets ziet (bij Zwerkbal de Snaai) maar dat je vlak boven de grond weer optrekt. Een aantal Dooddoeners sloeg te pletter en ze gingen weer hoger vliegen.
'Goed gedaan, pa!' riep George.
Nu zaten er nog twee mannen achter hen aan. Maar na nog een poosje gebeurde het dan. Toen George de linker probeerde te Verlammen, viel zijn kap af en keek George recht in het gezicht van niemand minder dan Severus Sneep.
'Jij ook hier?' brulde George over de herrie heen. Hij keek weer weg en focuste zich op de ander. Hij vuurde de Vloek van de Totale Verstijving op hem af en toen werd hij geraakt. Een enorme pijnscheut schoot door de zijkant van zijn oor en hij bloedde vreselijk. Hij schreeuwde het uit van de pijn.
'George?' riep Arthur. 'Wat is er aan de hand?' Hij greep zijn zoon vast en toen werd alles zwart voor George's ogen.

Toen hij weer bijkwam, merkte hij dat hij op een bank lag. Hij had geen kracht meer om zijn ogen open te doen of om te luisteren naar wat er gezegd werd. Hij probeerde zich te herinneren wat er was gebeurd. Hij zag flarden van de beelden weer voor zich. Sneeps kap viel af... hij had pijn gehad aan zijn hoofd... Meer kon hij niet bedenken, tot hij zijn moeder hoorde zeggen: 'Ik kan het niet laten teruggroeien, niet als het is afgerukt door Duistere Magie. Maar het had veel erger kunnen zijn... hij leeft tenminste nog.'
En toen herinnerde hij het zich weer. Zijn oor was eraf gerukt door Sneep... woede overheerste hem even en hij dacht terug aan het moment voordat ze vertrokken waren.
'Pas op dat je niet gewond raakt hè, broertje?'
'Zal ik niet doen, hoor!'
Hij voelde dat Fred er was, en had al een mop in petto. Hij bewoog zich heel even een heel klein beetje.
'Hoe voel je je, Georgie?' vroeg zijn moeder.
Hij gleed even met zijn vingers over de zijkant van zijn hoofd.
'Bijna klaar,' mompelde hij.
'Wat is er met hem?' kraste Fred benauwd. 'Heeft hij een hersenbeschadiging?'
'Bijna klaar,' herhaalde George. Hij deed zijn ogen open en keek zijn broer aan. 'Ik ben op één oor na gevild. Op één oor na, Fred. Snap je hem?'
Molly barstte in snikken uit, maar Fred kreeg weer kleur op zijn wangen.
'Zielig gewoon,' zei hij tegen George. 'Om te huilen! Heel de wijde wereld van de oorhumor ligt voor je open en dan ben jij tevreden met op één oor na gevild?'
'Nou ja,' zei George en grijnsde naar zijn snotterende moeder. 'Nu kun je ons tenminste eindelijk uit elkaar houden, ma.'
Hij keek even de kamer rond.
'Ha Harry - jij bent Harry toch?'
'Ja,' zei Harry en ging wat dichter bij de bank staan.
'We hebben jou in elk geval veilig hier weten te krijgen,' zei George. 'Waarom staan Ron en Bill niet wenend aan mijn ziekbed?'
'Ze zijn nog niet terug, George,' zei zijn moeder en zijn grijns verdween. Hij voelde paniek opborrelen binnenin hem.

Reacties:

wordslover zei op 24 jan 2011 - 18:58:
Ze mogen niet doood zijn!

Super hoofdstuk anywaaay

Ga maar gauw weer verder!

<3

realMe zei op 24 jan 2011 - 15:48:
nee, dat mag niet, ze mogen niet dood zijn, nee!!!!!!!!!
laat ze terug komen, please