FanFic.nl

you stole my heart before i could say no.

Deel 2

Als ik net weer ga inslapen, roept Jelke mij ‘telefoon!’ ik loop de trap af en val half van de voorlaatste trede, Jelke proest het uit en geeft mij de telefoon. ‘Met Lauren’ ‘Poes, met Jonas’ ‘waarom bel je op de huistelefoon?’ ‘ah gewoon, handiger, moet ik niet betalen’ ‘ja oke, leuk, wat wil je weten?’ ‘hij grinnikt eens ‘heel veel’ ‘jonaas’ lach ik ‘oke, sorry, heb je zin om straks naar Gent naar de cinema te gaan, filmpje kijken met Leen, Emma, Arne en Jelke als ze wil natuurlijk ..’ ‘wacht, ik vraag het even aan Jelke’ ‘Jelkee, ga jij straks mee naar de cinema?’ ‘ja, is goed, ik verveel me toch’ ‘jonas? We gaan mee’ ‘super! Om 13u30 aan het station, we gaan met de trein’ ‘tot zo’ ‘dag poes’ ik hang op en loop de trap terug op. Als ik boven kom, open ik mijn raam, neem mij cursusblok en zet me op mijn vensterbank, met mijn benen over de rand, leun ik tegen de zijkant van mijn raam. Ik begin te schrijven. So if you call my name, you know my heart you claim. I’ll be right there, by your side. Through thickness and through thin, you know my love, you win. I’ll be right there, by your side. You have brightened up my world in every single way. Share your feelings with me, baby. You can tell me anything, keep me close, to your heart, darling. You’ll be close to mine. One thing that makes me happy, is spending time with you, baby. When you walked into my life, you know you changed it, for the better. You can count on me, to always be through, don’t worry at all. Als ik het laatste woord heb opgeschreven, roept Jelke mij ‘Lauren, binnen een kwartiertje zijn we weg’ ‘ja, ik zal me klaarmaken’ roep ik terug. Ik trek een rood jeansrokje aan tot half mijn billen en een zwart topje. Ik loop naar de badkamer en maak mezelf op, wit oogpotlood, rode oogschaduw en zwarte mascara. Beneden aan de trap trek ik mijn pumps aan, zwarte pumps om mijn outfit af te werken. In de keuken vind ik mijn stijltang en ik ga in de living voor de spiegel staan, ik leg mijn haar op een lichte zijstreep en mijn haar op een froufrou. Ik stijl enkel mijn froufrou en voor de rest neem ik mijn krultang, ik leg mooie pijpkrullen in de rest van mijn haar en bekijk het resultaat. Ik stap de keuken terug in en daar staat Jelke me half grijnzend aan te staren ‘je ziet er weer een keer prachtig uit!’ ‘dankje, jij ook’ ik knipoog. ‘Laten we vertrekken’ ‘Dag mam’ ‘Dag meisjes, amuseer jullie’ ‘altijd’ Ik trek de deur achter ons dicht en stap achter Jelke onze oprit af. *** 5min later zijn we aan het station, enkel Leen is eral. ‘leen’ ik stap op haar af en omhels haar. ‘alles goed?’ ‘ja hoor, met jullie?’ ‘met mij alles goed’ ‘met mij ook’ Jonas komt er ook aan, hij grijnst naar me en neemt me in zijn armen. ‘poes, al wakker?’ ‘jep, schat, dankje, om voor mij te zorgen daarstraks’ lach ik. ‘dat is graag gedaan’ Jelke staat me verdwaasd aan te kijken en ik lach ‘leg ik je straks wel uit’ ‘oke dan’ Arne en Emma komen er ook aan. ‘heej iedereen’ zeggen ze samen. Emma ziet er moe uit ‘emma, wanneer ben jij gaan slapen, je ziet er moe uit’ vraagt jelke, alsof ze mijn gedachten kan lezen. ‘ah, ik was thuis om 7uur en ik ben in slaap gevallen rond 9uur, en om 11uur was ik er terug uit’ geeuwt ze. ‘dus je hebt zo ‘n 2uur geslapen, wow, dat is veel.’ Grap ik. Iedereen lacht, zelfs Emma. ‘ik heb honger’ ‘ja arne, jij hebt altijd honger, maar nu heb ik toch ook honger’ ‘oke, iedereen heeft dus honger, laten we eten’ ‘broodje of frieten?’ ‘frieten!’ we gaan naar het dichtstbijzijnde frietkot en bestellen ons eten, we moeten rap eten, want we mogen onze trein niet missen. ** Even later zitten we op de trein. ‘weet iemand zijn weg naar de cinema, van aan het station van Gent?’ vraagt Jonas. ‘Ja, ik weet mijn weg, maar pas op Jonas, we moeten door het citadelpark!’ iedereen lacht en Jonas kijkt mij venijnig aan. ‘Sorry, schat! Vergeef je mij?’ ‘tuurlijk, poes, wat zou ik zonder jou (en je flauwe humor) moeten doen?’ ‘hij is niet flauw’ zeg ik verontwaardigd. Ik trek een pruillipje en kijk naar de grond. ‘het spijt me’ hij tilt mijn hoofd op en glimlacht lief naar me. ‘oke dan, ik vergeef je’ ik glimlach terug en hij geeft mij een kusje op mijn voorhoofd. Ik zet mijn Ipod aan, ze weten allemaal dat als ik even alleen wil zijn en alles op een rijtje wil zetten, ik mijn Ipod opzet, dus ze zeggen er niets op. Tokio hotel klinkt luid in mijn oren en zachtjes neurie ik mee met de muziek. Mijn lippen bewegen mee met elk woord dat Bill zingt: you open your eyes but you can’t remember what for. The snow falls quietly, you just can’t feel it no more. Somewhere out there, you lost yourself in you pain. You dream of the end to start all over again. Bij deze woorden valt zacht een traan over mijn wang, en ik kijk stil uit mijn raam. De laatste noten van het liedje vervagen en we komen aan aan het Sint-Pietersstation. Ik steek mijn Ipod weg en stel mij recht, de andere volgen me en Jonas kijkt me bezorgd aan, ik glimlach naar hem en ik denk dat dit hem gerust stelt dat ik oké ben. Ik moet mijn verleden loslaten, maar dit alles vergeten is moeilijker dan ik ooit had durven denken, maar één dag, zal ik het kunnen loslaten, zal ik het begrijpen en zal ik de muur volledig afbreken. Ik leid de anderen naar de cinema en iedereen lacht als we door het citadelpark gaan, Jonas loopt vlak bij me en ik grijns naar hem, hij steek zijn tong uit en ik steek mijn middelvinger op. ‘ik weet dat je van mij houdt!’ lach ik naar hem. ‘ja het is zo moeilijk te verbergen’ zegt hij gespeeld droevig. Als we aankomen aan de cinema zijn we allemaal half uitgeput ‘welke film wil je zien?’ vragen ze ineens alle 5 aan mij. ‘waarom moet ik beslissen?’ ‘omdat mij dat willen’ ‘oke, dan wil ik .. Sweeney Todd.’ ‘oke, is goed’ ‘wie zit naast wie?’ ‘ahja, dat zien we wel’ we kopen onze ticketjes en gaan in de zaal zitten. ‘ik, Leen en Emma gaan achter popcorn, willen jullie iets?’ ‘voor mij een kleine popcorn’ ‘voor mij ook’ ‘en voor mij ook’ ‘en 3cola’s alsjeblieft’ ‘komt in orde’ Als ze weg zijn komen Jelke en Arne elk aan een kant van mij zitten. ‘alles in orde?’ ‘ja het gaat wel’ ‘we hoorden je zachtjes zingen en wisten wat er ging komen’ ‘Arne, gaat het met jou?’ vraag ik, want ik weet dat hij ook tranen in zijn ogen kreeg van zodra ik het liedje zachtjes zong. ‘ja, het gaat ook wel’ Ik geef Arne en Jelke een knuffel en glimlach naar ze. ‘alles komt goed’ en na deze woorden kwamen de andere er ook terug bij. ‘Bedankt voor de popcorn enzo..’ lach ik. ‘het is graag gedaan, voor jou alles’ lacht Leen. De film begint en al van het begin is het spannend, ik grijp Jonas zijn hand dat vlak naast me op de leuning ligt. Hij knijpt zachtjes in mijn hand en lacht naar me. Ik denk dat ik zowat zijn hand heb plat genepen tijdens de film, het was eng, waarom wou ik ook die film zien? Ahja, het was wel een mooie film. ** We zijn terug thuis ‘kom je vanavond naar Valentine night?’ ‘wij willen eigenlijk niet naar de fuif, we willen liever gewoon op café .. vinden jullie dat erg?’ ‘nee, wij blijven ook liever op café, is gezelliger, oke, vanavond 9u déjí  ?’ ‘jep is goed, tot dan.’ Ik stap met Jelke naar huis en als we thuis komen, wil mama alles over de film weten. Ze is ook zo nieuwsgierig. Ik ga terug op mijn kamer zitten, ik start mijn computer op en open msn. Daar is Jonas al en Arne ook. Leuk heb ik direct mensen om met te praten.

Reacties: