FanFic.nl

Everything's gonna be allright

Hoofdstuk 6.

Steven POV:
Langzaam loop ik weg, ik wil hier weg. Snel ren ik naar de uitgang van het ziekenhuis. Ik ben echt een lí»l! Ik ren naar Demi's huis. Als ik open doet staat er een jongen in de deur opening, zijn shirt is uit. Dan komt Demi eraan. 'Oh eeeh..' 'Wie is dit?' vraag ik aan Demi. 'Oh, dat heb ik nog niet verteld, het is uit' Mijn leven stort in. 'Wí¡t?' als antwoord word de deur voor mijn neus dichtgesmeten. Nou lekker is dat dan. Ik loop naar huis. Maar ik heb geen idee waarom. Ik doe de deur open en loop gelijk door naar mijn kamer. Tjeez, ik word hier moe van..

Alesha POV:
'Ik heb je gemist' ik kijk hem aan. 'ik jou ook. We hebben elkaar nou al 2 jaar niet meer gezien..' 'Veel te lang eigenlijk... Maar hoe wist je dat ik in het ziekenhuis lag?' 'Ehm... Nou Scooter heeft jou aangereden, we hadden haast..' Ik schrik even, maar Justin kan er natuurlijk niks aan doen. 'Heb je hem nog steeds? hij is echt stom' Justin moet lachen. 'Awh, dat zei je schattig'

Justin POV:
Ik heb erg lang bij Ariadne gezeten.. Ik hoop dat ze heel snel weer terug naar huis mag. Ik mis haar.. Ik ben nog steeds verliefd op haar. En in die twee jaar, heb ik geen andere vriendin meer gehad.

*tijdsprong!*
Ariadne POV:
Eindelijk is het de dag dan dat ik naar huis mag. Mijn arm zit nog wel in het gips en mijn been ook, waardoor ik op krukken moet lopen, maar ik ben écht heel blij dat ik eindelijk uit dat stink ziekenhuis weg mag. Dat eten is best vies. Ik moet lachen om mijn gedachtes. Ik zie dat Justin bij de uitgang staat. hij is echt te lief. We hebben niet, en ik weet niet of ik het eigenlijk wel wil.. Hij heeft het uitgemaakt, en hij weet zelf niet eens waarom. Ik heb steven nou al een paar weken niet meer gezien. Ik vind het ook niet erg. Als ik buiten kom, zie ik opeens heel mijn klas staan. Ik word super blij en omhelsd door iedereen. Ik mis alleen een iemand: Steven. Hij heeft het vast moeilijk. Nou ja. 'Feestje bij mij thuis!' roept Lizzy opeens. Ik lig helemaal dubbel en kijk haar aan. We zijn best goede vriendinnen. Dan zie ik Sky staan. Ik geef haar een kusje, dat maakt niet uit, we zijn beste vriendinnen. 'hoe gaat het met je?' vraagt ze onzeker. 'Goed hoor!' Ze is nog een paar keer langs geweest. 'Ik was wel geschrokken hoor!' nu pas zie ik dat er tranen in haar ogen staan. 'Oh my, schatjeeeee' ik geef haar een dikke knuffel. Dan kom ik bij Justin. Ik sta een beetje ongemakkelijk voor hem. ' Dankje voor je steun.' zeg ik hem. Meteen krijg ik een kusje. 'Geen dank, shawty'

Reacties: