Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » Faylinn y Tylwyth Teg » Deel 8

Faylinn y Tylwyth Teg

27 jan 2011 - 21:24

1024

3

372



Deel 8

Ik weet het: ik schreef veel en veel te traag, maar een zesdejaars leerling heeft nu eenmaal niet alle tijd van de wereld. En daarvoor: mijn oprechte excuses. Maar BLAME SCHOOL! ^.^

De gangen van het kasteel vind ik echt geweldig. Met de bewegende trappen en de schilderijen die bewegen, de harnassen en de spoken die erdoor dwalen.
Vlak naast het portret van een statige dame met een streng uitziend brilletje en een zuur gezicht is het kantoortje van professor Anderling.
‘Gaat u maar zitten, juffrouw’
Ik zet mij neer op een van de stoelen voor haar bureau en kijk eens snel rond. Aan de muur tegenover haar bureau hangt er een gigantisch wandtapijt van Griffoendor, ze is dus overduidelijk echt trots op haar afdeling.
‘Ik zou graag met jou nog een paar dingen in verband met je lessen bespreken. Ik geloof dat jouw vader heeft gezegd dat je twee maal in de week toverkunst zou aangeleerd krijgen, niet?’ Vraagt ze.
Ik knik. Normaal zou ik dins- en donderdagavond toverlessen krijgen.
‘We hebben besloten om dit te veranderen. Vanaf vandaag krijg je in plaats van ’s avond, tijdens de lessen Gedaanteverwisselingen en Bezweringen jouw lessen toverkunst. Aangezien je daar toch niet veel kan opsteken van de leerstof. Tijdens die uren wordt je verwacht in het kantoor op de 2e verdieping naast het beeld van Hurmencilis de Gekromde. Daar zal jouw leraar op je wachten, maar zijn naam ontschiet me nu even. Jouw eerst volgende les vandaag is bezweringen dus ik zal met jou meelopen naar het lokaal, dan weet je direct waar het is.’
Eindelijk ga ik ook eens magie leren gebruiken. Hier wacht ik nu al twee weken op.
‘Alles duidelijk?’
‘Ja, professor’ Zeg ik en ik volg haar voorbeeld en sta op.

Ik klop op de deur voor mij. Nadat professor Anderling mij had afgezet aan het kantoortje voor mijn toverlessen is ze direct verdwenen.
‘Kom maar binnen’ Hoor ik een aangename stem zeggen.
Voorzichtig doe ik de deur open en ga het lokaal binnen.
Het lokaal voelt bijna aan als thuis. Het is ingericht met prachtige houten meubels, met veel krullige versieringen. Grote groene planten staan op de kasten, maar het ziet er niet uit als een broeikas. Het maakt het geheel gezellig. De muren zijn bruin met groen en een zacht roodachtig tapijt ligt op de grond.
‘Goedemiddag, Prinses. Mijn naam is Kynan en ik ga jou onder andere leren hoe je dingen moet leviteren, openen en transformeren. Zet je maar neer, dan nemen we eerst even de tijd om nader kennis te maken’
Ik zet me neer in een van de zachte fauteuils en bekijk Kynan nog eens snel.
Kynan is zeker wel een mooie elf. Hij heeft lang witblond haar dat op zijn rug ligt en dat wordt samengehouden met een zilveren speld. Hij is ook groot, ongeveer 1 meter 86, wat enorm veel is in vergelijking met mijn 1 meter 66. Hij draagt een diepgroene tuniek versierd met Keltische stiksels.
‘Zo, vertel mij eens wat je tot nu toe al van Zweinstein vindt’
‘Het is een prach-tig kasteel, echt prach-tig’ Zeg ik en ik leg duidelijk de nadruk op prach-tig. ‘Deze ochtend heb ik al enkele toffe lessen gehad en de leerlingen en leerkrachten vind ik tot nu toe al supervriendelijk’
‘Goed zo. Ik ga eerst mijzelf nog even voorstellen, voor we aan de les beginnen. Ik ben 105 jaar, in Annwyfn gaf ik tot dit jaar privélessen aan jouw neefjes en nichtjes. Zelf heb ik onderwijs genoten aan de Pwyllacademie, waar je waarschijnlijk thuis wel iets over zal opgevangen hebben ’
105 jaar is helemaal nog niet oud. Als een elf 105 jaar oud is, ziet hij of zij eruit als een mens van 25 jaar oud. Wij verouderen namelijk alleen de eerste twintig jaar van een eeuw. Normale elfen worden zo’n 480 jaar, wat neerkomt op een menselijke ouderdom van 100 jaar en een half. Pwyll is de Prins van Dyfed die, nadat hij mijn vader beledigd had, als boetedoening een jaar over Annwyfn geregeerd heeft. Ook heeft Pwyll de grote vijand van het rijk gedood, wat papa wegens omstandigheden niet kon. Daarom heeft papa de Koninklijke Academie naar hem laten vernoemen.

Eén uur en 55 minuten later, kan ik al heel wat meer dan aan het begin van de les. De afgelopen les heb ik geleerd hoe lichte voorwerpen te laten zweven. Kynan zei, dat ik me heel erg moest concentreren op het beeld van het zwevende boek - het voorwerp dat ik moest laten zweven - en ik deed wat hij zei. Vanaf het moment dat ik dacht aan het zwevende boek schoot het de lucht in, waardoor we ons beiden een ongeluk verschoten.
Kynan was helemaal gechoqueerd dat het zo vlot ging en hij was nog meer gechoqueerd toen ik zei dat ik er nog maar net aan dacht en het al gebeurde.
Omdat voorwerpen laten zweven voor mij blijkbaar een makkie was, besloot hij om mij dan maar de schuiven van zijn kasten open en dicht te laten denken en vervolgens de deuren en vervolgens de ramen en daarna de deuren die op slot waren. Dat laatste was het moeilijkste, maar het nam nog maar maximum twintig seconden in beslag.
De volgende les zouden we beginnen met transformagie en ik ben echt benieuwd. Transformagie is zoveel geweldiger dan een paar stomme deuren en schuiven te openen.
Ik denk dat ik hem straks na het avondmaal maar een tas warme chocolademelk breng om van de schok te bekomen. De arme elf was een zenuwinzinking - als dat al mogelijk is bij elfen - nabij.

‘Fayliiiiiinn,’ Roept Fred achter mij.
Ik sluit net de deur van Kynan zijn kantoor wanneer Fred, George en Leo bij mij komen
‘Waar heb jij de laatste lessen zoal uitgehangen? We hebben je geen een keer gezien’
‘Ik sluit net een deur, dat deed ik niet voor de lol. Meestal sluit iemand een deur als hij of zij uit die ruimte komt. Dus daar was ik’
Ze kijken mij een beetje gekwetst aan. Oké, het was misschien iet wat grof, maar wat moest ik anders zeggen? Ik heb net een toverles gehad met Kynan, een 105-jarige elf, die me heeft geleerd hoe ik deuren en schuiven kan openen? Toch maar niet! Ik weet dat ik het niet te lang mag verzwijgen, want dan zullen ze me het waarschijnlijk niet zo snel vergeven, maar een week of misschien twee kan wel, vind ik.


Reacties:


Rebella
Rebella zei op 29 aug 2011 - 22:09:
whoow! like like it


4passions
4passions zei op 31 jan 2011 - 12:48:
Mens je bent geweldig! Hoe kom e daar nu in godsnaaam allemaal jééééééééééé fantastisch, ever-ending-thus-being-endless-great-and-fantastic-fantasie verdjeeeee=o

F*ck it ik ben gwn jaloers erop!:o Ga nu snelll verder schriven? (Ik kan zo de twins en Leos zielige kopje zien, god i wanna go hug 'em):p

xx


xEmma
xEmma zei op 27 jan 2011 - 21:58:
Stiekem, héél stiekem gaan Flubberwurmen over een tijdje de wereld overheersen, dus misschien is het maar goed dat je fan bent. Dan zijn ze je vast beter gezind ö

Ik vind het eind trouwens geniaal grappig ^^
Maar het gaat wel nog wel opvallen als ze elke Gedaanteverwisselingen en Bezweringen-les weg is. Als ze twee avonden per week weg zou zijn, zou ze doen alsof, ehm, ze maar twee keer per week douchte en er dan heel lang voer doet [of nee, doe toch maar niet o.o]
Aan de andere kant is het natuurlijk wel fijner voor haar, want dan is ze ten minste haar vrije tijd niet kwijt ^^.

Ik snap overigens niet hoe 480 elfenjaren overeen komt met 100 en een half mensenjaren. Het is toch gewoon 100? 100 en een half lijkt mij 500,5 elfenjaren, of ben ik gewoon te dom voor elfenjarenlogica?

& trouwens, hoewel ik het ongelooflijk leuk zou vinden als je vaker zou posten, moet je je vooral niet opgejut gaan voelen of zo. Ik zit in de vijfde, en dat vind ik al veel werk! Dus, schrijf gewoon lekker kalm op jouw tempo en wij krijgen mooie deeltjes ^^ en zijn ook weer blij.

Miepmiep, me likes<3
xx Emma