FanFic.nl

30 Seconds to Mars?

30 Seconds to Mars?

Steffie’s pov:
Het is op school nogal rumoerig, ik heb geen idee waarom. ‘Wat is er aan de hand? De docenten zijn de hele dag al raar bezig. Ze doen zo anders dan normaal. En hoe kan het dat we geen huiswerk voor morgen hebben? We hebben altijd wel iets, niet dat ik het erg vind.’ Zeg ik tegen Esmée. ‘Geen idee, maar het was mij ook al opgevallen.’ Zegt ze. De hele dag gaan de lessen al rommelig, en nu ook. De hele tijd lopen er docenten naar binnen, ze overleggen iets met onze docent, en zijn weer weg. De een is nog net de gang uit en de volgende komt weer binnen stormen. Op deze manier kan er natuurlijk geen les geen worden. Veel kinderen hebben dat ook door en zitten achterstevoren om te praten, of ze schreeuwen het simpelweg door de klas.
De bel gaat en in een razend tempo is iedereen weg. Ze willen natuurlijk maar al te graag naar huis, en zij zijn niet de enige. Ik ga snel naar mijn kluisje. Als ik klaar ben wacht ik buiten op Inge. Samen fietsen we naar huis.
De volgende ochtend heb ik het 2e uur pas les, en Inge heeft het 1e uur les. Ik rij dus alleen naar school. Als ik daar aankom staan Dominique en Inge buiten. Wat hebben zij nou aan? Ze zijn helemaal in het wit gekleed. Wanneer ik dichter bij kom ize ik dat er in het rood het Chinese teken van 30 Seconds To Mars op het shirt staat. En ze hebben een masker in hun hand. ‘Waarom hebben jullie hetzelfde aan?’ Vraag ik. ‘Dat geloof je nooit. 30 Seconds To Mars is hier en we hebben net een fotoshoot met de afdeling en de band gedaan voor het volgende album!’Zegt Dominique hyper. ‘Dat is echt gaaf! Jammer dat ik gewoon les heb, maar ik moet gaan. Doei, tot in de pauze ofzo.’ Zeg ik. Ik ben echt blij voor ze, maar stiekem ben ik ook wel een beetje jaloers. Toch gun ik het ze wel.
Als ik de klas in kom staat onze mentor zenuwachtig op zijn bureau te tikken. De bel gaat, en hij probeert iedereen stil te krijgen.Na een paar minuten heeft hij zijn doel bereikt.
‘Voor vandaag hebben we een speciale uitnodiging gekregen. Jullie hebben gisteren vast wel gemerkt dat het wat aan de onrustige kant was.’ Een instemmend geluid komt uit de klas. Onze mentor sust de boel. ‘Jullie willen vast weten waarom het zo druk was. We zijn door de band 30 Seconds To Mars uitgenodigd… Stil eens, ik probeer wat te vertellen… We zijn dus door hen uitgenodigd voor een fotoshoot met de band. Dat is voor het nieuwe album.’ Tamara zit naast me te stuiteren. ‘Weet je hoe gaaf dat is?! Dan zie ik Shannon eindelijk in het echt!’ ‘Droom maar weer verder over hem. Ik denkniet dat we de kans krijgen om zo dicht bij te komen.’ Zeg ik. ‘We gaan nu met zijn allen naar de aula, daar wordt alles uitgelegd.’ Vervolgt onze mentor. De hele klas staat op en we gaan naar de aula. Iedereen praat druk door elkaar.
Als iedereen een beetje rustig is word het hele verhaal nog eens opgehangen. We gaan met de bus naar een of andere locatie, en daar zou de band ook zijn. Wanneer we daar zijn krijgen we allemaal kleding die we voor de shoot aan moeten. Er zijn een paar kleedkamers, dus het is even dringen en wachten voordat iedereen zich heeft omgekleed. Ik ga alvast een beetje rondkijken samen met Tamara en Esmée. ‘En nu?’ Vraag ik. ‘I don’t no. Ik ga terug.’ Zegt Esmée. Tamara gaat met haar mee. ‘Ik blijf hier. Ik heb geen zin om in de drukte te wachten. Tegen de tijd dat we weer moeten verzamelen hoor ik het vanzelf wel.’ Zeg ik. ‘Oké, tot zo.’ Tamara en Esmée gaan er vandoor. Ik zet mijn mp3 op, dat helpt altijd tegen de verveling. Ik ga helemaal op in de muziek van My Chemical Romance als er iemand op mijn schouder tikt. Ik trek een van de oordopjes uit mijn oren. ‘Hey, weet jij waar we zo moeten wezen voor die fotoshoot?’ Vraagt een wel erg bekende stem. ‘Ja dat is…’ Ik stop midden in mijn zin als ik doorheb dat Jared voor mijn neus staat. ‘Dat is daarzo.’ Vervolg ik en wijs naar de kant waar ik zojuist vandaan ben gekomen. ‘Oké, thanks. We hadden het namelijk nog niet te horen gekregen en onze manager was ineens pleite.’ Zegt hij. ‘Aha… Maar jullie hadden vanochtend toch ook een shoot?’ Vraag ik. ‘Jep, maar dat was weer een andere locatie.’ Zegt hij. ‘Aha…’ Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Ik bedoel, hij is ook maar een mens, maar hij is wél Jared Leto…Dé Jared Leto. ‘Dus… Waarom ben jij eigenlijk niet bij je vrienden? Ik neem aan dat je niet voor niets in je eentje rondloopt.’ ‘Nou, ik wilde gewoon een beetje rondkijken. En ik had geen zin om in de drukte mijn tijd te verdrijven, dus dan doe ik het hier maar met m’n mp3.’ Leg ik uit. ‘Oké. Wat luister je?’ ‘Dat is verschillend, maar nu staat My Chemical Romance aan.’ Zeg ik. ‘Dat is toch de band van Gerard Way? Ik heb hem al een paar keer gezien met de EMA’s enzo. Aardige gast.’ Zegt hij. ‘Geluksvogel. De enige keer dat ik ze zag was met een concert… maar dat was maar een keer. Maar het was erg gaaf.’ Zeg ik. Jared en ik praten nog wat totdat Shannon komt. ‘Hé, ik was je kwijt. We moeten zo weer gaan. De fotograaf wordt een beetje ongeduldig.’ Zegt hij. ‘Oeps… Tot ziens Steffie.’ Zegt Jared nog snel. ‘Doei.’ Ik moet eerst nog even de andere kant op. Eigenlijk heb ik wel geluk…Er zijn niet veel mensen die “zomaar even”� een gesprekje met hem aanknopen.
Als ik Tamara en Esmée in de mensenmenigte gevonden heb vragen ze gelijk waar ik heb rondgehangen. ‘Dat geloof je nooit. Ik stond gewoon even naar m’n mp3 te luisteren, en ineens stond Jared voor mijn neus.’ Zeg ik. ‘Natuurlijk… Wij hebben daarnet ook even met Bill geshopt en daarna met Tom gitaar gespeeld.’ Zegt Esmée. ‘Je kunt niet eens gitaar spelen.’ Zeg ik. ‘Goh, je meent het.’ Zegt Esmée sarcastisch. We worden allemaal weer bij elkaar geroepen, de fotograaf is er duidelijk klaar voor.
Die middag ben ik echt doodmoe van alle opwinding. Thuis ga ik vroeg slapen.

De volgende ochtend op school kom ik Tamara en Esmée weer tegen. ‘Hey, lekker geslapen na gisteren?’ Zeg ik, ik weet dat Tamara echt een extreem lange slaper is, maar vandaag hebben we gewoon het eerste uur les. ‘Ja hoor, maar hoezo na gisteren? Is er iets bijzonders gebeurd?’ Vraagt ze. Huh? Heb ik het gedroomd? ‘Euhm, laat maar.’ Zeg ik snel. ‘Even wat boeken dumpen in mijn kluisje. Als ‘m open doe ligt daar een signeert t-shirt in en een foto van de hele band en mij die ik zelf heb gemaakt met mijn camera. Huh? Hoe kan dat? Waarom weten Esmée en Tamara er dan niets meer van?

Reacties: