FanFic.nl

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

Bill veranderd?

We liepen over het strand, al de hele namiddag. En plots zag ik hem, hij zat in het water te plensen. "Tom!" riep ik en ik liep zonder nadenken de zee in, ik voelde hoe m'n kleren meteen zwaarder werden door het water dat erin trok. Een meter van hem verwijderd stopte ik met lopen, "We zoeken je al de hele ochtend, Bill is mega-bezorgd." Hij keek me raar aan. "Versta je geen nedelands meer? Waarom ben je hier?" vroeg ik en ik schudde hem door elkaar. "Wat loop je hier alleen te doen?" was z'n enige antwoord en hij nam me bij m'n arm. Ik kreunde van de pijn toen hij er eens hard in kneep. "Ohn, dat mocht ik van Bill." toen ik over Bill begon te praten, veranderde Tom's gezichtuitdrukking meteen. Hij keek me moeilijk aan, "Dus dat is het probleem?" gokte ik stil. Hij draaide zich weg van me en hij keek bedenkelijk over de zee. "Tom..., het is omdat Bill je gisteren tegen sprak hé." ik zweeg meteen toen Tom me weer aan keek. Door de golven had ik het moeilijk om m'n evenwicht te houden. "Emma, hij is zoveel veranderd sinds jij er bent. Vroeger kon niks ons scheiden en nu..." zei Tom droevig. Ik deed een stapje achteruit toen ik zag dat er een grote golf kwam die Tom veraste en hem kopje onder duwde. "Veranderd? Bill slaat me en verkracht me. Wil me voor hem alleen. Wil me gewoon niet delen met anderen..." zei ik toen hij terug boven water kwam. Tom schudde z'n hoofd, "En dan nog, vroeger zou hij het alsnog gedaan hebben. Omdat ik dat wou." dit antwoord verwachtte ik al. Tom kon er gewoon niet tegen dat Bill zelfstandig begon te denken. "Je kan z'n leven niet blijven controleren..." zei ik en ik keek achterom. Carly stond nog steeds op het strand en ze keek me afwachtend aan. "Ik wil z'n leven toch niet controleren. Ik heb gewoon het gevoel dat jij momenteel belangrijker voor hem bent...", hij draaide verdrietig z'n hoofd weg. Ik kon er niet aan doen, maar ik schoot hard in de lach. Wat voor onzin kraamde die Tom allemaal uit? Hoe zou ik ooit belangrijker voor Bill moeten zijn dan hem? "Je ziet echt spoken Tommy. Ik haat Bill en Bill ziet niet meer in mij dan een neukobject." zei ik nog en ik liep terug richting het strand waar ik nu ook al Bill zag staan. Ik voelde hoe Tom naast me kwam lopen, voor zo ver dat kon met deze wilde golfslag. "Ik had gewoon wat tijd nodig om na te denken... Ik wist niet eens dat Bill je nog steeds gebruikte als neukobject. Ik dacht dat hij dat ook al niet meer deed." legde hij uit. "Tom, je moest eens weten. Nog geen twee dagen geleden zat ik nog z'n... Och, ik haat hem zo." Ik liet die ene zin expres varen. "Tom!" klonk het plots en Natasha stormde ook met kleren en al het water in. "Volgens mij was zij ook bezorgd..." zei ik nog net voor ze in z'n armen vloog. Ik kwam langzaam bij het stuk waar ik kon lopen en ik liep moeizaam door het water naar Bill toe. Hoe dichter ik bij Bill kwam hoe sneller en hoe gemakkelijker het ging. Ik stopte vlak voor hem en keek achterom naar Tom en Natasha. Natashe schold hem nog net niet de huid vol voor die wegloop actie. Ik voelde plots twee armen om me heen en Bill trok me tegen zich aan. Ik ging aan z'n linker kant staan waar ik probeerde z'n armen van rond m'n middel te doen. "Bill, laat me los." zei ik gemeend. Ik had geen zin in zijn spelletjes! Bill gaf me een kusje op m'n neus en ik m'n oog viel meteen op Carly die ons geschrokken stond aan te kijken. Zij dacht dat hij m'n neef was en hij stond me hier zomaar even te kussen...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.