FanFic.nl

Best friends are Forever

1.0: A new home (All)

Ik stapte met een opgeluchte zucht uit mijn kleine tweedeurs Citroën. Eindelijk is die rit van 18 uur voorbij. Van mijn ouders had ik thuis afscheid genomen dus ik had heel de tijd zelf california doorkruist. ‘’Wow, esta es realmento grande,’’ zei ik zachtjes tegen mezelf. Ik deed een poging mijn gezicht in de plooi te houden terwijl ik enthousiast de veranda op liep met twee van mijn koffers. Het was zomer in Forks en 18 graden, volgens mij een prachtige dag voor deze stad omdat het normaal regende in de zomer. Mijn zwarte sandaaltjes tikten zachtjes op het hout en ik droeg een korte gebleekt spijkershort met een strak zwart topje erop. Mijn haar zat in een warrige knot op mijn hoofd gebonden. Zenuwachtig klopte ik op de deur en wachtte nieuwsgierig tot een vrouw van ongeveer veertig opendeed. Ze glimlachte naar me en stelde zich voor. ‘’Hallo, ik ben Rebecca Stanley. Ik kom zorgen dat alle nieuwe uitwisselingsstudenten zich goed kunnen instaleren hier. Kom snel binnen, wil je cola?’’ Ze praatte snel, maar zag er lief uit. ‘’Gracias’’ bedankt ik haar in mijn eigen taal. Daarna ging ik over in het Engels. ‘’Ik ben Laila Cortéz.’’ Ik nam een slok van mijn cola en keek rond in de woonkamer van het huis. Het zag er een beetje onpersoonlijk uit, maar als ik hier met een kliek meiden woonde zou er vast wat van te maken zijn. Er hing een spiegel en ik bestudeerde mijn gezicht . Het was gewoon voor mij, maar iedereen zag er zo uit bij mij in het dorp. Hier zou ik vast de enige zijn met een bruine huid en bruine ogen. Ik nam afscheid van Rebecca Stanley met de mededeling dat ik mijn spullen naar mijn kamer ging brengen. Ik bracht mijn twee koffers vast naar boven en gooide zowat de deur open. ‘’Me incanta’’ riep ik uit terwijl ik verrukte door mijn redelijk ruime kamer liep. Ik liet me vallen op een zachte stoel bij het raam en bekeek het prachtige uitzicht over het bos. Ik hield van deze plek.

Ik keek starend mijn raam uit,
Morgen moest ik naar school sinds kort waren mijn moeder en ik verhuisd naar Neah Bay en ik ging studeren in Forks.
Ik liep mijn kamer uit met een stapel dozen. Het was allemaal heel verwarrend ,ik wist niet eens wat er zo speciaal was aan Forks.
Mompelend en chagrijnig liep ik naar m'n moeders auto.
'Kom op liefje, je zal veel vriendinnen maken dat weet ik zeker,' probeerde ze me gerust te stellen. Ik wist het niet hoor, ik ging vast nooit even gekke vriendinnen vinden die mijn unieke karakter konden waarderen.
Ik sloot het portier en probeerde te ontspannen. We gingen naar een studentenhuis waar een paar studenten van Forks woonden.
Het viel allemaal niet mee, ik telde de regendruppels die op de voorruit gleden. 'Waneer mag ik terug naar Neah Bay?' Mam trok haar schouders op.
'Nadat je je studie's hebt afgemaakt Amorey.' Chagrijnig wende ik mijn blik van mijn moeder af. Forks kwam steeds dichterbij.

Zuchtend zette ik mijn koffers voor de deur van het huis en zwaaide mijn ouders uit. Ik liep de veranda op met mijn koffers en belde aan. Er deed een vrouw open die meteen begon te ratelen: 'Hoi, ik ben Rebecca Stanley en ik zorg ervoor dat iedereen hier zich snel thuis voelt. Kom gezellig binnen, wil je iets drinken?' Ik werd meteen verlegen van zoveel openheid.
'Ehm... ik ben Hayden. Ik hoef niets hoor, dank u wel,' mompelde ik met rood hoofd. Ze wees me mijn kamer en ik sjouwde de trap op met mijn koffers. Een ruime, lichte kamer. Hm... Hier kon ik vast wel aan wennen. Ik glimlachte toen ik uit het raam kijk. Uitzicht op het bos. Het was hier helemaal niet slecht.

‘’Dag lieverd’’, riep mijn moeder me na. Ik schaamde me dood. Waarom moest ze ook al weer mee. ‘’Dag mam’’, zei ik kleintjes. Wetend dat ze me nog net zou horen. Ik wilde niet onbeleefd zijn. Ze had voor me geregeld dat ik bij verre familie kan wonen. Dat was wel lief. Al ging ik in Forks naar school. Ik zou in La push gaan wonen.
Daar stond ik nu voor de deur. Ik had net aangeklopt. Langzaam hoorde ik iemand naar de deur toe lopen. Zenuwachtig stond ik van mijn ene voet op de andere te wiebelen. Toen de deur open ging, stopte ik gelijk. “Hoi, ik ben Paul. Welkom”�, klonk het nors. Hij had er geen zin in. Met een blik zag ik al dat ik hier zo snel mogelijk weg wilde. Waarom durfde ik nou niet naar dat studenten huis?

Het studentenhuis bleek gezellig te zijn, mijn kleine kamer op de kleine zolder beviel me prima. Er waren twee grote ramen, één met brede vensterbank, waar ik wat kussens ingelegd had, en waar je prima kon zitten. De lichthouten vloer paste perfect bij het lichte behang, en mijn meubels in pasteltinten. Mijn kamer had ik opgeleukt met allerlei foto’s en ik voelde me hier nu al helemaal thuis. Meer thuis dan ik me ooit in het weeshuis gevoeld had. Ook de andere meiden hier leken me super. Hoewel we allemaal totaal anders zijn, wist ik zeker dat we goede vriendinnen zouden worden. En dit alles bedacht ik, terwijl ik in mijn raamkozijn een sigaret rookte en genoot van de koele wind, die door het openstaande raam mijn kamer binnenwaaide.

Reacties:

1 2 3

Reactiongirl zei op 30 jan 2011 - 18:37:
Aaaah, geweldig!
En wat Haldir al zei, ik vind het leuk om 5 schrijfstijlen in één te lezen. Je emrkt ook dat iedereen zn eigen schrijfstijl heeft
Gaan jullie met zn alle snel verder??
xxxx

V0nneke zei op 30 jan 2011 - 17:51:
Zóveel perspectieven in één hoofdstuk...Ik vind het maar irritant hoor
Ik had bij het paarse stuk van: Ja, eindelijk, nu zit ik erin, en dan komt er opeens zo'n stukje met bijna hetzelfde erin erachter. Ik kon niet echt in het verhaal komen.
Maar goed, misschien word het nog leuker en stel ik me wel gewoon aan

xAingeal zei op 30 jan 2011 - 16:39:
jeeezus, faramir, je moet niet zo op die spelfouten letten!
hij is gewoon hartstikke goed!
xkussje.

Faramir zei op 30 jan 2011 - 14:27:
Hey,
Leuk verhaal.
Ik vind het wel grappig om 5 verschillende schrijfstijlen te volgen dat eigenlijk een verhaal vormt uit 5 verschillende perspectieven

Ik zie alleen bij sommige verhalen nog wel wat slodderigheidsfoutjes die elkaar schrijver denk ik wel zo'n beetje maakt.

Alleen zie ik dat jullie soms nog wel wat korte zinnetjes gebruikt. Daar is op zicht niks mis mee, maar probeer een beetje te variëren in lange en korte zinnen anders is het voor de lezer denk ik irritant om steeds een seconde te stoppen bij die punt die al zo snel komt,
Savvy?

xxStarKidxx zei op 30 jan 2011 - 14:14:
nou, Paul doet weer gezellig
ik moet die jongen eens dringend aan zijn oren trekken, of aan de ketting leggen, dat werkt misschien ook :p
snel verder, dames, en vlug een beetje!
xx