Hoofdcategorieën
Home » Hetalia: Axis Powers » Gakuen Hetalia! » 002
Gakuen Hetalia!
002
Ik werd wakker van een hard geluid. Ik keek rond en zag dat het raam open was geklapt. En ik zag hoe mijn twee kamergenoten in mijn tweepersoons bed sliepen. Heel dicht tegen me aan 'Godver! Slaap toch eens een keer op jullie eigen kamer! heeft een vrouw geen privecy meer tegenwoordig!?' riep ik boos. Ja, ik had een ochtendhumeur. En een erge ook. Emil en Yao sliepen vredig verder. 'Wat moet ik toch met jullie!' riep ik terwijl ik opstond. Die jongens waren niet wakker te krijgen in de ochtend.
Ik rilde van de kou en deed snel het raam dicht. Ik keek naar buiten, de sneeuwstorm was nog niet gestopt, nee, hij was zelf erger geworden! Ik liep rillend naar de badkamer, om mijn dunne, vooral koude, zijden nachtjapon in te ruilen voor en fijn, dik, lichtroze vest met een strakke jeans eronder. Nadat ik me omgekleed had voelde ik de kou van mijn voeten omhoog trekken, dus ik besloot mijn slofjes aan te doen, ze waren lichtbruin en in de vorm van berenvoeten. Daarna waste ik mijn haar en poetste ik mijn tanden, en ging naar de woonkamer.
Er werd geklopt aan de deur. 'Hai, hai ik kom al!' riep ik. Ik stond op van de bank en opende de voordeur. 'Oh! Matthew!' zei ik tegen de verlegen jongen die voor mijn deur stond. 'M-mei-san, ik moest bij iedereen melden dat w-we sneeuwvrij hebben!' zei hij stotterend. Matthew was topstudent van Gakuen Hetalia, maar niemand keer naar hem om, hij was ook heel verlegen dus hij durfde tegen niet zoveel mensen te praten. En zijn broer maakte hem altijd belachelijk. Zijn broer was Alfred, hij was luid, irritant en doordat Matthew en Alfred zo op elkaar leken, kreeg Matthew altijd de schuld van zijn daden. 'Dus... sneeuwvrij hé?' zei ik tevreden. Ik glimlachde en knuffelde Matthew. 'Fijne kerst, Matthew' Ik gaf hem op elke wang een kus en liet hem daarna weer los 'Ehm... Jij ook fijne kerst maarsorryikmoetnugaan' ratelde hij in een stuk door en hij liep snel weg. Ik grijnsde om zijn verlegenheid en sloot de deur.
Ik maakte koffie voor mezelf en ging op de bank zitten. alle lichten stonden nog uit, behalve onze grote kerstboom, die was licht genoeg. Het voelde echt als kerst, het was koud en het sneeuwde. Nouja, het was een sneeuwstorm. Maar het was wit toch? Ik glimlachde en verheugde me vanmiddag. Lili kwam hier met de kerst, en na de kerst startte ze bij ons op school. Lili was altijd een verlegen meisje, en ze had iets voor haar broer die hier ook op school zat, Vash Zwingli. Het was niet echt haar broer, maar de familie Zwingli had haar geadopteerd en ze kregen dezelfde achternaam.
Ik zuchtte en stond op. Ik begon een ontbijt te maken voor de jongens, en voor mezelf natuurlijk. Toen ik klaar was, en de tafel was gedekt, ging ik naar mijn kamer, waar Yao en Emil nog sliepen. 'Jongens? Ontbijt is klaar' zei ik. Ze opende slaperig hun ogen en ik sloot de deur weer. Ik zette nog wat koffie voor Emil, en Thee voor Yao natuurlijk. Na een tijdje kwamen de jongens volledig gekleed de kamer binnen. 'Mei-chan!' riepen ze. Yao liep naar me toe en knuffelde me stevig. Daarna gaf hij snel een kus op mijn mond en liet hij me los. 'Fijne kerst...aru' zei hij nog slaperig. Ik voelde hoe het bloed naar mijn wangen steeg en ik stotterde. 'F-fijne kerst' Daarna kwam Emil naar me toe en gaf me ook een kus. Nu bloosde ik nog meer. 'Fijne kerst, Mei-chan!' Dit keer wist ik niks terug te zeggen en Yao en Emil gingen beiden grijnzend aan tafel zitten.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.