FanFic.nl

~ Lost in Twilight.

~ Chapter 5.1

Na het avondeten deed ik iets geheel tegen mijn gewoonte in: ik bleef beneden. Met een vriendelijke glimlach ruimde ik de tafel af en toen haalde ik een blikje koudgezet bier uit de koelkast. Breed glimlachend liep ik naar de woonkamer, gaf het blikje aan mijn vader en ging naast hem op de bank zitten. Geduldig wachtte ik tot de pauze zou komen en ik hem niet zou storen tijdens de wedstrijd. Ik maakte geen kik. Praatte niet, kuchtte niet en zelfs slikken deed ik op het laagste volume. Toen uiteindelijk de rust werd aangekondigd draaide ik me naar mijn vader toe. Druk knipperend met mijn ogen keek ik hem aan.
‘Wat wil je Lizzy?’
Smekend keek ik hem in zijn ogen ‘Hoef ik morgen alsjeblí­eft niet naar school?’
Hij trok een van zijn borstelige, donkerbruine wenkbrauwen op. ‘Waarom niet?’
‘Omdat er morgen een hele belangrijke gebeurtenis is. Dan komt het nieuwe boek uit de serie uit. En als ik daar al in de nacht mag gaan staan dan heb ik misschien nog kans om er een te krijgen.’
Hij begreep meteen waar ik het over had ‘Absoluut niet,’ zei hij. ‘Ik wil ten eerste niet hebben dat je daar ’s nachts gaat staan en ten tweede is school heel belangrijk. Je kunt niet zomaar wegblijven omdat je een of ander boek wilt hebben. Trouwens, dat boek kun je hoogstwaarschijnlijk ook wel op een site bestellen.’
‘Maar pap, je weet toch hoe belangrijk dit voor me is ?’ Probeerde ik nogmaals.
‘Geen sprake van.’
‘Maar..-’
‘Nee, Elizabeth. Ik wil het niet hebben.’
Ik zuchtte en liep met opeengeklemde kaken naar boven, hij begreep er ook niets van. Op mijn kamer zette ik de computer aan en ondertussen pakte ik mijn Twilight-boek van bed. Ik wist dat op de achterste bladzijde de officieële site staat vermeld, daar zou vast wel op staan wanneer het boek bestelbaar is via internet. Ongeduldig tikte ik met mijn nagels op het hout van mijn bureaublad en toen uiteindelijk de computer geladen was klikte ik het internet aan. Ook dat duurde uren, want de internetverbinding die ik had was zo traag als een slak en had vaak de neiging om weg te vallen. Zodra dat mogelijk was typte ik de site in en zette toen mijn tevens bejaarde televisie aan die in de hoek van mijn kamer stond. Meestal maakte het me niet uit dat hij afstamde uit het jaar nul, want ik keek toch bijna nooit, maar op dat moment ergerde ik me er dood aan. Ik zapte langs de kanalen en vond na een tijdje iets dat een weerbericht moest voorstellen. De vrouw die voor de landkaart stond had hoog blond haar en was in een strakke lichtblauwe rok met bijbehorend top geperst en glimlachte breed naar de camera. Aangezien het geluid flink ruiste kon ik niet verstaan wat ze zei en dus probeerde ik zelf wijs te worden uit de kaart met symbolen. Volgens mij lag het dorp waar ik woonde ergens in het oosten, maar ik wist het niet geheel zeker, en dus nam ik aan dat het wolkje met regen en omweer voor mij bedoeld was. Wat een verassing. Ik drukte de tv weer uit en ging achter de computer zitten die, inmiddels, geladen was.

Reacties: