FanFic.nl

I found you again! But do you know me and do you want me so bad like past? (Nick Jonas)

2. Life isn't fair.

Dit was 6 jaar geleden. Ik was gewoon zo wanhopig. Ik heb ze nooit mijn excuses kunnen aanbieden. Al het contact met Amerika was gebroken behalve met Demi. Ik wou dat ik haar kon vragen om iets van mij te laten horen aan de jongens. Maar dat gaat nu niet meer. Het mag niet alles wat ik naar haar schrijf wordt herlezen. Het is hier No Privacy. Ik word gewoon letterlijk gek. Ik draaf altijd door tegenwoordig om het kleinste dingetje wordt ik boos. Ik kan er gewoon niet meer tegen. "Yas, Yas, YASMINE ELINE AMILA CIARA LOVATO REAGEER NU EENS OP MIJ!! Oeps weer eens te ver in gedachten verzonken. "Ja wat is er?" vraag ik met een heilig gezichtje. "Je vader en ik hebben het erover gehad en we vinden dat je onhandelbaar bent geworden. We willen dan ook dat je naar..." Veder komt ze niet want ik zit natuurlijk alweer te smeken. "Mama, please stuur me niet naar een tehuis!! PLEASE PLEASE PLEASE!!" "Rustig, ik wou alleen zeggen dat je naar Demi moet verhuizen. Je zal bij hun gaan in wonen." Ik weet niet meer wat ik moet zeggen. Moet ik nou blij zijn of juist verdrietig? Natuurlijk wil ik terug maar ik heb nog steeds ook Mary en Sofie. Zouden ze het zonder mij alleen kunnen? Of worden ze heel boos of gaan ze juist zeggen dat ik blij moet zijn?

"Weet je wat? Bel Mary en Sofie en zeg dat ze hierheen moeten komen. Dan vertel je het ze want morgen ochtend vroeg om 5 uur gaat je vliegtuig."
"Dank je mam, ik ga ze gelijk bellen." Ik tik het nummer in van Mary en bel haar op.

M = Mary
Y = Yasmine


M: Met Mary
Y: Heey met mij
M: Heey hoest?
Y: Kan beter en met jou?
M: Ja helemaal top en met Soof ook.
Maar daar belde je zeker niet voor of wel want je klinkt nogal down.
Y: Ja nou het is nogal ingewikkeld kan je samen met Soof ff hierheen komen? It's very important
M: Kan het morgen niet?
Y: Nee, morgen is het te laat.
M: Okee, we zijn er over een paar minuten.
Y: Okee tot zow

Mary legde af.

Een paar minuten later.

DING DONG. DING DONG. Ik storm de trap af en voor ik het weet lig ik natuurlijk alweer op de grond door mijn onhandigheid. Mijn moeder lacht me uit en maakt de deur open. Ondertussen ben ik alweer opgestaan en nodig ze uit naar binnen.
Als we in de woonkamer zitten begin ik met het verhaal.
"Nou kijk het is nogal belangrijk. Ik zal jullie na vandaag niet meer zien..." "Wat hoezo.." "Ssshht stil nou.." "Nou kijk.. ikgaverhuizennaarAmerika." Zei ik snel. "Wat he zeg het nog eens?" "Ik ga verhuizen naar Amerika." Ik deed mijn ogen dicht bang voor de reactie. "WAAAT echt? Zo gaaf alleen we gaan je zo ontzettend veel missen lieve schat." "Er is nog iets wat ik jullie niet verteld heb. Jullie weten van het nichtje van Demi? Die 6 jaar geleden verdwenen was?" Ik kijk ze vragend aan. "Ja.. ik denk het.." zegt Soof voorzichtig. "Jullie zitten nu recht tegenover haar. Ik ben het nichtje van haar. Ik wou het jullie niet vertellen omdat ik bang was dat jullie me anders zouden behandelen en dat wou ik niet." "Echt? Ik ben gewoon sprakeloos. Ik had het er nooit achter gezocht. Maar ik vind het niet erg en Mary denk ik ook niet. Want ze zit breed te glimlachen zoals je ziet. Maar waar ga je wonen dan?" "Nou kijk. Mijn ouders blijven hier wonen. Ik ga naar Amerika. Het is bekend gemaakt dat ik weer terug kom door Demi en ik zal bij haar gaan wonen. Er zal veel papparazie zijn." "Maar is dat dan niet vervelend? Al die papparazie bedoel ik." Zei ze toen ik haar een vragend gezicht gaf. "Nee totaal niet. Ik ben het gewend. De jaren hier zonder papparazie was geweldig. Ik heb echt genoten. Dat is allemaal dankzij jullie meiden. Ik zal jullie veel van me laten horen. Echt waar dat is een belofte van mij." "Yasmine, je moet gaan slapen je moet over 5 uur weer op schat." "Ja, mam is goed. Nou zoals jullie horen is het tijd om te gaan. Ik zal jullie gaan missen." "Wacht ze kunnen hier blijven slapen. Dan kunnen ze meer naar het vliegveld. Alleen moeten jullie wel tegen flitsen en papparazie kunnen." Mama kijkt hun vragend aan. "Nou ik denk het niet, maar we hebben alles voor Yazzie over." "Mam, maar als er papparazie is dan heb ik toch een Bodygaurd nodig? of niet?" "Ja, Mike komt je morgen op halen met de Limo. Maar nu slapen." "Okee weltrusten mam." We lopen naar boven als ik me opeens realiseer dat dit de laaste nacht met hun zal zijn vannacht. Ik begin te huilen en loop mijn kamer in. Ze beginnen me gelijk te troosten. Zo vallen we met zijn 3en al snel op mijn bed in slaap.

Reacties? Ik hoop dat het een goed hoofdstuk was!! Zonder 3 reacties ga ik niet veder met het verhaal.

Reacties: