Hoofdcategorieën
Home » Muse » You » Me - 09
You
Me - 09
'Eh...' stamelde ik verlegen terwijl ik voelde dat ik knalrood werd. 'Hi. I eh... I am Emily and eh... I eh... I am from the Netherlands and I am a Muse fan.'
Het bleef even stil, maar toen zei Matt vriendelijk: 'Welcome Emily. Nice to meet you.'
Ik kon er niets aan doen, maar ik kon niets uitbrengen. Wow. Matthew Bellamy had daarnet tegen me gepraat. Gelukkig verbrak Kate de stilte door te vragen of ik wat wilde drinken.
'Eh... no thanks,' zei ik.
'Actually,' begon Matt bedachtzaam. 'That could be a good songtitle. Thanks kid.'
'Eh... no thanks,'
Ik werd alleen nog maar roder.
Matt begon in zichzelf te mompelen en pakte toen een kladblok en pen. Kate ging naar de keuken om het avondeten klaar te maken en ik besloot ergens te gaan zitten. Ik koos een leren leunstoel die er lekker zacht uitzag. Toen ik ging zitten zakte hij een eindje door en ik besloot dat ik er wel een tijdje kon blijven zitten. Ik zette mijn zelfgemaakte gympen op de grond en pakte mijn mobieltje eruit, omdat ik mijn ringtone (Guiding Light) hoorde.
'Hallo?' vroeg ik.
'Hoi!' Het was Justine. 'Wat ben ik blij dat ik je kan bereiken! Sorry, echt waar! Ik heb geprobeerd hem over te halen maar hij wilde per se weg omdat hij dan meer betaald kreeg. Maar... is het echt waar dat je nu bij Matthew Bellamy op de bank zit?'
'Eh... ongeveer. Ik zit tegenover hem in een of andere coole stoel.'
Ze begon te gillen, waarop ik mijn BlackBerry een paar centimeter van mijn hoofd af hield.
'Justine? Gaat het wel met je?'
'Dit is gewoon zo geweldig! Wacht even, ik geef je Crystal.'
Even hoorde ik gestommel en toen zei Crystal: 'Het is niet waar!'
'Jawel!'
'Nee! Echt?'
'Ja, echt!'
'Wat heeft hij tegen je gezegd?'
'Eh... ik zei iets en toen zei hij dat het een goede titel voor een nieuw liedje zou zijn.'
'Je hebt hem geïnspireerd! Wauw, dat is gaaf!'
'Ja hè? Ik weet het!'
'Oh. Ik moet nu ophangen, het beltegoed is bijna op. Sorry!'
'Geeft niks. Doei!'
'Doei!'
Ik hing op en stopte mijn mobieltje weer in mijn schoen.
'Have you made that yourself?' vroeg Dom geïnteresseerd aan mij terwijl hij naar mijn Origin Of Symmetry schoenen keek.
'Eh... yes,' zei ik.
'That's beautiful,' opperde Chris.
Matt had het niet eens door, hij was bezig met zijn nummer. Na een minuutje was hij klaar en vroeg aan Dom: 'What do you think?'
Hij las de tekst even door en knikte toen. Matt liet het ook aan Chris zien en daarna aan mij. Het was prachtig. Het was een medley van de allerleukste nummers.
'That is amazing,' zei ik toen ik het helemaal gelezen had. 'It all fits perfectly together.'
Hij keek er nog even naar, maar leek toen tevreden en legde het weer neer.
'So,' zei hij. 'Tell us about yourself.'
'I am fourteen years old. Sometimes I can be a little bit restless...'
Ze moesten hard lachen.
'I don't like soccer. I can play the guitar and the piano.'
Matt maakte een tevreden geluidje.
'I love jokes. And... eh... I think that's about it.'
'What do you want to do after you finished school?' vroeg Chris.
'I'm not sure, but I want to go to the conservatoire.'
Dom knikte begrijpend en vroeg: 'How long have you been playing music?'
'I started playing the piano when I was four and I started playing the guitar when I was seven.'
Er stond een prachtige vleugel in de kamer en Matt wees ernaar terwijl hij zei: 'I would love to hear it.'
'But I'm not very good...'
'You are.'
Ik liep nerveus naar het prachtige voorwerp en begon Feeling Good in de Muse versie te spelen. Toen ik klaar was, klapten de drie jongens bewonderend voor me (Matt met een grote glimlach op zijn gezicht).
'Thanks,' zei ik verlegen.
'You are amazing,' zei Matt. 'Play another song.'
Hij pakte zijn gitaar en ik begon te spelen.
Reacties:
Wow, dat noem ik nog een geluk hebben! Ze mag gewoon piano spelen voor Muse, hoe stoer is dí¡t!?
---- Er stond een prachtige vleugel in de kamer en Matt wees ernaar terwijl hij zei: 'I would love to hear it.'
'But I'm not very good...'
'You are.' ----
^Whaha eigenwijs
Weet je wat ik zo leuk vind aan dit verhaal? Dat is alles helemaal voor me zie. Je beschrijft de personages alsof je ze persoonlijk kent