FanFic.nl

No one waits forever ~Embry Call

006

O mijn god. Die gast die voor de klas stond, was volledig geschift. Echt gewoon niet normaal meer. Terwijl hij stond te bazelen in de klas, zat iedereen omgedraait en sommige wat onvolwassere jongens goeide met propjes rond. Ook mijn buurman dus. Ik porde Jacob in zijn zij. 'Jake, kun je niet eventjes normaal doen?' klaagde ik. Hij keek me lachend aan en gooide een hand met propjes over me heen. Eerst keek ik boos, toen verbaasd en daarna beteuterd. Jacob begon hard te lachen en veel van zijn stoel. Er was geen andere mogelijkheid dan gewoon maar mee te lachen.

Eindelijk was het pauze. Niet dat de lessen zo erg waren, of de leerlingen. Ik had gewoon helemaal niets met het begrip school. Ik was niet abnormaal slim ofzo en met hard blokken haalde ik zessen en zevens. Samen met Jacob liep ik naar buiten toe, al wist ik niet waar we precies heen gingen. Lachend pakte hij mijn hand en rende door de lichte regen naar de scooterstalling. 'Kom, klim achterop.' riep hij terwijl hij me een helm aangooide. Ik staarde naar de motor. 'Daarop?' zei ik met een piepstem. 'Watje.' zei hij, terwijl hij me in mijn buik prikte. 'Moet jij eens zien.' En ik klom op de motor terwijl ik de helm opzette. 'Hou je goed vast.' zei Jake over zijn schouder en hij drukte het gas in.

Dit was heerlijk, mijn haren die onder mijn helm uit kwamen waaide om mijn hoofd en ik voelde de adrenaline door mijn lichaam stromen. Helaas gingen we niet ver weg met de motor, maar stopte we vlakbij het strand. Terwijl Jake zijn motor op de standaard en op slot zette, haalde ik de zware helm van mijn hoofd en gooide mijn haar naar achter. Ik zag dat Jake naar me keek en ik grijnsde naar hem. Hij knipoogde naar me en trok me daarna mee aan mijn arm. Daarna liepen we over het strand en had hij zijn arm om me heen geslagen om me deels te beschermen tegen de regen. Na een halfuurtje keek ik op mijn horloge en zag dat de pauze bijna voorbij was. 'We komen te laat.' zei ik geschokt. Terwijl hij me geamuseerd aankeek antwoorde hij. 'Wil je terug naar school dan?' 'Eh...' Maar het enige wat me opviel was dat Jacob heel dichtbij me stond. Ik keek hem aan en hij keek met zijn bruine schitterende ogen terug. Zijn gezicht kwam dichter bij het mijne en voor ik het wist had hij zijn lippen op de mijne gedrukt. Op het begin wilde ik me van hem wegduwen, maar toen voelde ik zijn warme lippen. Hij mocht niet meer weg uit mijn buurt. Ik trok hem dichter naar me toen en sloeg mijn armen om zijn nek. Gewillig opende ik mijn mond en onze tongen verstrengelde zich met elkaar. Die kus leek wel eeuwig te duren en ik wilde alleen maar dat hij dichterbij kwam. Totdat hij me losliet. 'En? Wil je nog terug?' vroeg hij grijnzend. Ik schudde van niet en kuste hem weer.

Reacties: