Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Best friends are Forever » 3.4: The First Day At School (Hayden)
Best friends are Forever
3.4: The First Day At School (Hayden)
De meisjes bleken allemaal hartstikke mee te vallen. Ze waren wat verlegen, maar ik dacht wel dat ze een stuk leuker waren als ik hen beter kende. Met een glimlach op mijn lippen lag ik 's avonds op mijn bed naar de foto's te staren. Foto's van mijn moeder en mijn zusje. Foto's van mijn vader had ik niet en die hoefde ik ook niet. De herinneringen kwamen langzaam weer naar boven borrelen. En daarmee ook de pijn. Pijn in mijn hart, dat hij zo veranderd was en de pijn van zijn vuisten die steeds weer op mijn hoofd of rug terecht kwamen. Zijn geschreeuw, dat ik niets waard was en het niet verdiende om te leven. Een onrustige slaap maakte zich van me meester en ik droomde die nacht dat mijn vader woedend binnenkwam om ons allemaal in elkaar te slaan.
De volgende ochtend kwamen we lachend en pratend de administratie binnen en we kregen onze briefjes, roosters en een plattegrond die later nog heel handig bleken te zijn. Er kwam een ander meisje binnen toen wij weggingen. 'En dan gaan we denk ik maar eens op zoek naar het Engels lokaal,' grijnsde Laila.
'Nou, dat gaat nog leuk worden,' grinnikte Amorey. Ik probeerde wijs te worden uit de plattegrond met Jennifer en uiteindelijk kwamen we erachter dat we maar één gang door hoefde te lopen om naar het Engelslokaal te gaan. Iedereen staarde ons aan, we waren immers nieuw hier. Niemand kende ons, maar we hadden elkaar nog.
'Hoe saai kan een dag school zijn,' zuchtte Jennifer toen ze de laatste boeken in haar tas propte.
'Ik sliep bijna,' giechelde Laila. Ik grinnikte. Nu was het godzijdank tijd om naar huis te gaan en even uit te rusten.
Gelukkig hadden we niet al teveel huiswerk op gekregen, dus dat was vast makkelijk. Op Laila's kamer gingen we op de grond zitten met de nu al gehate boeken om eigenlijk meer te kletsen dan huiswerk te doen, maar ja.
ah wat zielig voor haar, met haar vader...
goed geschreven