FanFic.nl

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

What are you guys going to do now?

Ik lag al de hele nacht wakker. "Ik vraag me af waar m'n zussen zijn." zei ik, ik was er vrijwel 100% zeker van dat Bill ook nog wakker was. Er kwam leven in het levenloze lichaam naast me en Bill ging op z'n rug liggen, maar hij zei niks... Keek me alleen maar aan. Hij sloeg het deken weg en hij klopte even op z'n borst om me duidelijk te maken dat ik bij hem moest komen. Ik schudde vrijwel meteen mijn hoofd, maar Bill knikte me bemoedigend toe. "'T is oké. Ik doe niks." zei hij liefjes. Nou... Op mij kwam het over als een pedofiel die zijn slachtoffer een steegje in probeerde te lokken, maar goed. Ik kroop dichter tegen hem aan en ik legde m'n hoofd voorzichtig op z'n borstkas. "...Emma. Wil ik dit, leg ik wel een strijkplank boven op me." zei Bill sarcastisch, maar hij had wel gelijk. Ik was veel te gespannen en lag ook niet lekker. Ik sloot m'n ogen en ik luisterde naar Bill z'n rustige ademhaling. Hij speelde wat met m'n haar en ik opende gestoord één oog. Hij lachte stilletjes bij het zien van mijn verveelde gezicht, "Wat gaan jullie nu doen?" vroeg ik hem. "Ik bedoel, gaan jullie nog steeds opzoek naar m'n zussen?" ergens hoopte ik van wel, de gedachte dat ik hier helemaal alleen was met de jongens maakte me toch een beetje bang. "Ja, Tom zou er alles voor doen om Natasha terug te krijgen." klonk Bill's zachte stem. Ik sloeg me ogen neer en ik zuchtte even. Ik ging recht zitten en ik schudde even m'n hoofd om m'n haar uit m'n gezicht te krijgen. Bill ging ook recht zitten en van zodra hij door had dat ik iets ging zeggen, legde hij z'n vinger op m'n lippen. "Maak je toch geen zorgen." zei hij dwingend. Ik likte aan z'n vinger en hij deed hem meteen van m'n lippen, hij keek me raar aan, maar ik had geen zin om nu te praten over de reden waarom ik aan z'n vinger gelikt had. "Maar ik heb zo een dubbel gevoel! Aan de ene kant wil ik dat ze gevonden worden. Dan ben ik niet meer zo eenzaam en aan de andere kant wil ik niet dat ze gevonden worden. Want ik wil niet dat ze pijn hebben." begon ik weer, maar Bill keek me streng aan. "Maak je toch geen zorgen, we zien wel hoe het afloopt." zei Bill, ik knikte bedenkelijk. Bill dacht even na, "Emma schat, je bent m'n beste vriendin." zei hij oprecht. "Ik ben je beste seksvriendin." verbeterde ik hem meteen. Bill schudde z'n hoofd, maar hij moest geen moeite doen want ik wist dat het zo was. Daarom was ik hier... "Je zult toch moeten proberen om wat te slapen. Je ziet eruit alsof je al drie dagen wakker bent." zei Bill om van onderwerp te veranderen. Ik wou erop ingaan, maar ik wist dat hij gelijk had. Bovendien was ik echt heel moe. Bill legde zich neer en hij bleef daar demonstratief liggen, keek me vragend aan. "Maar..." meteen lag Bill's vinger weer op m'n lippen. "Slaap gewoon!" zei hij dwingend. Ik sloeg m'n ogen neer en ik ging met tegenzin terug naast Bill liggen. Meteen voelde ik zijn armen om me heen en hij plaatste me terug op z'n borstkas. "Bill..." begon ik, maar ik werd bruusk onderbroken. "Emma zwijg!"... Het ritme van Bill z'n ademhaling bracht me dan toch een beetje tot rust. "Zie je wel dat je het kunt." hoorde ik Bill nog net zeggen en ik werd in een diepe slaap getrokken...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.