FanFic.nl

Daddy, save my heart voor the one I love [Twincest not-related]

Hoofdstuk 6

Tom
New day at school. En ik heb er nu al geen zin meer in.
Het klaslokaal is zoals altijd een rotzooi, iedereen schreeuwt door elkaar en gooien papiertjes naar elkaar. Af en toe komt er eens een boek langs vliegen, die snel gevolgd word door een harde ‘au’.
De deur vliegt open en meneer Snel komt met een kwaad gezicht binnen. Ik grinnik, hoe kunnen je ouders het uitmeten.
Deze man is oud en gerimpeld en zo snel gaat hij ook niet meer. Als hij fronst, lijkt het alsof al zijn vel naar zijn gezicht trekt en dat is een nogal vreselijk uitzicht.
‘Jongelui, ga zitten en concentreer je!’ Hij hijst zijn broek een stukje omhoog en gaat zitten terwijl de stoel kraakt onder zijn gewicht. Hij is nogal van de zware kant.
‘Ik heb hier een aantal formulieren bij me, die jullie aan de ouders moeten geven. En vergeet het niet, anders mis je een heleboel gezelligheid.’
Iedereen kijkt elkaar vreemd aan en Gustav draait zich naar me toe. Hij zit voor me en Georg naast me.
We zitten zoals altijd achterin, in het hoekje zodat, als we ons vervelen rustig naar buiten kunnen kijken en klasgenoten gaan vervelen.
Meneer Snel laat het stapeltje blaadjes door de klas gaan en iedereen pakt er eentje van af. Al snel verschijnen er glimlachen op de gezichten van degene die al een brief hebben.
Shelley, de grootste huppel van school, die een grote crush op mij heeft gilt het uit. ‘We gaan op werkweek! Ik wil naar Italië, die jongens zijn altijd zo lekker en we kunnen lekker bruinen!’
Ze kijkt mijn kant op en knipoogt een keer.
‘Die wil wat van jou, als je naar Italië gaat.’ Georg stoot me aan en schenkt me een tandpasta glimlach.
Ik krijg een blaadje in mijn handen gedrukt en ik bekijk alle opties.
Ardennen, Madrid, Italië, Berlijn?
Oke, wie wil nu in zijn eigen land op werkweek? Dat is toch ook sneu.
Wat zou Bill kiezen, die ene jongen met dat leuke joch. Hij is sneu, dus waarschijnlijk gaat hij naar Berlijn.
‘Ik ga, denk ik, survivalen in de Ardennen.’ zegt Gustav. Gustav is de avonturier, ik de meisjesverslinder en Georg? Die heeft af en toe zijn vrouwelijke kwaaltjes. Nee, niet ongesteldheid enzo anders was dat wel heel vreemd geweest. Dan had ik kindjes met hem kunnen maken, oh mijn god. Wat denk ik wel niet?
Hou je hoofd erbij, Tom.
‘Dus, als je het niet geeft aan je ouders dan blijf je op school en moet je gewoon lessen volgen. En dat is best eng, want dan zit je waarschijnlijk in je eentje in de klas.’
Af en toe kan die man echt vreselijk zijn. Dan kijkt hij je aan met zijn kleine felgroene ogen en dan lijkt het net alsof zijn bovenlip een stukje omhoog krult. Zijn hoofdhuid trekt dan een beetje over zijn ogen heen en je hebt een weergave van de duivel. Al is die waarschijnlijk een stuk lelijker.
De nerds die voorin zitten, kijken elkaar lachend aan. Waarschijnlijk blijven die gewoon hier, hoe meer ze kunnen slijmen bij de leraren. En er is jammer genoeg geen trip naar de nerd-conferentie.
‘Hee Tom! Wat denk jij te gaan doen?’ Marcel, die naast Shelley zit, geeft me een veelbelovend knikje.
‘Ik weet het niet, ik denk dat ik thuis blijf.’
Marcel begint hard te lachen. ‘Je houdt me niet voor de gek, jij gaat naar een partyland. Even lekker los gaan.’ Zijn wenkbrauwen gaan op en neer en laten me glimlachen.
Marcel is een te gekke gozer, ik kan altijd met hem lachen. Hij begrijpt me als ik iets met mijn wenkbrauwen doe en meestal de meisjes ook.
Ik weet nog dat we bijna een trio hadden, maar hij viel in slaap van de drank zodat ik het in mijn eentje maar afgemaakt heb met het meisje. Ze was me erg dankbaar, want ze had in eeuwen zo’n leuke nacht niet meer gehad.
Dagenlang heb ik Marcel daarmee gepest en niemand snapte wat ik nu bedoelde met ‘In slaap vallen voor een sandwich, hoe díºrf je!’. Nu is het meer een handelsmerk geworden.
Dit uur gaat veel te langzaam, het voelt net alsof ik hier al 2 uur zit. En het is voor het eerst dat ik zo stil ben. Dat sneue geval van een Bill wil niet uit mijn hoofd.
Ik wil niet meer aan hem denken. Maar hij is een belangrijk sneu persoon, het is eenmaal zo en ik weet niet waarom.
Dat broertje, in ieder geval dat denk ik, is een leuk joch en later wordt hij vast een topbasketballer.
Hij heeft talent, ook al is hij nog niet zo groot. Dat kan nog komen.
Laat ik eerst maar die brief aan mijn ouders geven, zodat ik tenminste nog iets leuks van dit jaar kan maken.

Reacties: