Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Save your kisses for me..!x [TC] » Part 16
Save your kisses for me..!x [TC]
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
21 jan 2009 - 20:25
Aantal woorden:
1040
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
246
Part 16
[i]Sorry, sorry, sorry, ik had het wel op Quizlet staan maar was het vergeten hier op ter pleuren![/i]
Tom POV
Na een saaie schooldag achter de rug te hebben zitten Bill en ik op de bus richting huis. Er wordt niet veel gezegd maar het is ook geen onaangename stilte. Bill zijn hand raakt heel de tijd de mijne aan waardoor ik bijna gek word. Ik neem zijn hand vast en glimlach, ook hij krijgt een lach op zijn gezicht. ‘o ja Tom, ik ben deze namiddag niet thuis hè.’, ‘Hoezo niet?’, ‘nee ik ga naar Georg en Gustav, vrienden van Magdenburg.’, ik knik. ‘Oké is goed, maar heb je deze avond iets te doen?’, ‘Neen hoezo?’, ‘vanavond op 8 uur bij mij?’, Hij knikt. ‘Leuk word mijn avond bepaalt door iemand anders.’, lacht hij. ‘Wees blij anders…’, maar als nel zwijg ik als ik zie dat hij zijn blik afwijkt. ‘Sorry.’, mompel ik en neem mijn hand weg en leg ze gevouwd met mijn andere op mijn schoot. Hij neemt mijn hand terug en zegt; ‘it’s no big deal!’, en hij glimlacht waardoor ik automatisch ook een lach op mijn gezicht krijg. Eigenlijk raar hè, hoe een jongen zomaar je dingen kan laten doend ie je normaal niet zou doen, je dingen laten zeggen waarvan je dacht ze nooit te zeggen, en dat hij je zoveel van hem kan laten houden dat je zelfs een beetje jaloers word als hij enkel naar een paar vrienden gaat. ‘Tom? Tom!’, word er in mijn oor gegild. ‘Hu? Wat?’, ‘je moet afstappen!’, lacht Bill. ‘en jij dan?’, ‘Ik moet nog wel effe, ga rechtstreeks naar Georg en Gustav, zie je straks wel.’, ik knik, sta op en ga de bus af. Als ik naar huis loop hoor ik mijn naam een aantal keer. Ik heb geen zin om me om te draaien, weet je, ik herken de stem, het is Ruben en de rest zal er wel weer bij zijn --‘. Nu ze mij uitsluiten zijn het allemaal gatlopers geworden van Ruben, ach ja, ik heb geen last meer van die hondjes. ‘Hè, je moet niet stoppen hoor!’, ‘Nee hè, dat dacht ik ook!’, zeg ik en loop gewoon door. ‘Hè wacht nou eens, wat scheelt er met jou?’, ‘Niets, heb geen zin om met jullie te praten.’, en ik rol met mijn ogen. ‘Wat jij wilt, vuile flikker!’, en lachend lopen ze weg. Ik zucht, ach ja, ik laat ze maar. Ik loop snel door zodat ik rap thuis ben. ‘heey Tom!’, zegt mijn vader wanneer ik binnen ben. ‘Heey pap, ik heb een vraagje, Bill komt straks, op 8 uur, en ik dacht zo ik ga iets speciaals doen of zo, maar…’, ‘maar je wilt mij niet in de weg hebben?’, ‘Euhm ja liefst niet eigenlijk.’, ‘Neen oké is goed, ik zal jullie niet storen, eet jij pas wanneer Bill hier is?’, ‘Ik weet niet wacht effe.’, ik neem mijn gsm en stuur een sms’je naar Bill. Heey Bill, effe een vraagje voor vanavond. Eet jij hier of bij euhm..je vrienden? <3 Tom Ik druk op verzenden en wacht op een antwoord terwijl ik boven geld haal. Als ik net mijn geld heb weggestoken trilt mijn gsm. ’Heey Tom =D Pfoeh, ja is goed ik eet wel bij jou ^^ XBill! Ik lach. ‘Tom kom eens!’, roept pap van beneden. ‘Ja?’, ‘Blijft Bill ook slapen?’, ‘Euhm weet niet, ik denk eigenlijk van niet, waarom?’, ‘Nou ze voorspellen een hevige storm.’, ‘maar het is lente.’, ‘Ja dat maakt niet uit weet je wel, dus misschien is het handiger dat Bill bleef slapen, de school zal morgen ook niet doorgaan, en ik, Kaat en Lola gaan naar de ouders van Karen, dus wij zijn niet thuis.’, ik knik, ‘zal eens vragen.’, Heey Bill, pizza is dat goed? En, ze voorspellen een storm dus pap dacht dat het wel handig zou zijn mocht je blijven slapen <3 Tom! ik steek mijn gsm weg en neem de huissleutel. ‘Wat ga je doen?’, ‘Nog iets halen, ben zo terug.’, pap knikt en ik vertrek naar een juwelier. Je denkt vast, ‘what the fuck ga je daar zoeken?’ Nou ik ga een ring kopen! ^^ Bij de juwelier aangekomen is het al beginnen regenen. Leuk zeg! Ik kijk wat rond tot iemand vraagt; ‘kan ik je helpen?’, ‘Euhm ik weet niet, eigenlijk.’, ‘Waarvoor dient het?’, ‘Nou om, een vriendin van mij wil verkering vragen met een jongen, maar ze wilt dus een ring, maar ze heeft mij gestuurd omdat ik een jongen ben en waarschijnlijk weet wat jongens willen, maar die jongen heeft een andere stijl dan mij eigenlijk.’, lieg ik, oké hij heeft een andere stijl, maar het is voor mezelf! Nou neen niet voor mezelf maar voor Bill, ach ja, je begrijpt me wel. ‘Oké en wat voor stijl is het?’, ‘Nou je kent de muziekstijl emo toch?’, de man knikt. ‘Nou hij kleedt zich zeg maar naar die muziek, donker enz. maar niet gothic.’, de man knikt, ‘dan heb ik iets wat wel goed zou zijn.’, de man neemt zo een ding waar een aantal ringen ophangen, ik kijk eens goed en neem dan een simpele zilveren ring waar nog een andere ring perfect bijpast, dus eigenlijk gewoon twee bijpassende ringen. ‘Oké, moet er iets in gegraveerd worden?’, vraagt de man ik knik. Hij heeft me een papiertje waar ik het op moet schrijven. B&T 04-05-‘08 De man neemt het papiertje verdwijnt achter een gordijn en komt na een uurtje terug. Hij overhandigd me de ringen en ik betaal. ‘Ik hoop dat je vriendje ja zegt’, en hij knipoogt. ‘Hoe weet jij…’, ‘Wie koopt er nou twee jongensringen en laat er hetzelfde in graveren?’, ik bloos en loop dan de winkel uit en maak dat ik thuis ben. Pap en zo zijn al weg. Ik leg de ringen op de kast en ga eerst douchen omdat ik totaal nat ben, doe kleren aan en ga naar beneden waar ik pizza inzet. Op de tafel zet ik een kaars en op mijn kamer zet ik er ook al klaar, maar steek ze natuurlijk pas na het eten aan anders zijn ze al opgebrand. Als de bel gaat is de pizza ook net klaar, ik zet de pizza rap op een bord, steek het kaarsje aan, steek de ringen in mijn zak en ga de deur openen.
reacties?
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.