FanFic.nl

In love with the king of pain. [Johnny Knoxville]

3) Back to West Chester

De volgende dag stond ik al een uur te wachten op de afgesproken plaats.

Ik was net aan't overwegen om te voet te gaan toen er een limousine de straat in scheurde. Er gaat vast iemand trouwen, dacht ik. de limo kwam piepend tot stilstand op de parking. Een man met een hele bos haar en een baard stapte uit. Hij deed me denken aan een rocker.

"Ivita!" Zijn stem kwam me vaag bekend voor. Hij gaf me een knuffel en ik moest de verleiding weerstaan om niet aan zijn lange haar te trekken.

Hij zorgde voor mijn bagage en liet me instappen.

"Doe maar alsof je Elvis bent," dacht ik luidop. In de auto stelde mijn chauffeur zich voor als Rake en hij praatte aan één stuk door.
"alles goed, jufrouw Ivy?"
"heel goed, euh Rake. dank je wel."
Hij lachte.
ik vertelde hem dat ik graag vanachter zat, ik vond dat mooi in die Amerikaanse films. de mensen zitten vanachter en praten met hun chauffeur.
"lieten die nonnen je veel Amerikaanse films zien?"
"Nee, nee. Op woensdag gingen we naar de muziekschool. En... Heel, heel af en toe lukte het ons om uit de rang te ontsnappen." ik legde mijn armen op de zetel voor me.
"En dan gingen we naar de cinema. van die romantische films zien."

Ik was op slag verliefd op West Chester, het stadje waar ik geboren was. Ik kon mijn ogen niet afwenden van het raam. Ik zag een meisje die de hand van haar moeder vasthield. Ik glimlachte bij de gedachte dat ik daar vroeger misschien ook met mijn moeder had gelopen.
We reden weg van het centrum en sloegen een smalle straat in. Rake stopte de limo voor een witgele villa die een beetje afgelegen lag.
ik was opgegroeid in dat huis. mijn gedachten waren als dromen, en mijn emoties hingen als kronkels om me heen toen ik me deze droom herinnerde.
Het huis was nog in dezelfde staat als vroeger. Ik keek naar de groene luiken. "Vroeger waren ze blauw."

Op de oprit stond er een PT Cruiser te blinken in de zon. Ik zwaaide Rake uit en liep toen met heel veel zenuwen naar de deur. dat mijn familie rijk bleek, of beroemd, kon me allemaal niet schelen.
dat waren details. dat ik deel ging uitmaken van een echte familie, dat was het belangrijkste.
Mijn vinger raakte maar net de bel toen er al werd opengedaan. Een blonde vrouw gaf een gilletje van blijdschap en sloot me in haar armen. Ik slikte mijn ontroering in. "Mama?" zei ik met een trillende stem. Toen ze me los liet wreef ze haar tranen weg. "Laat me je bekijken." Ze nam me bij de schouders. "beeldschoon," zei ze nauwelijks hoorbaar. "een beetje te mager maar... beeldschoon. Kom binnen, lieverd." Ik keek met grote ogen rond me heen.

Er kwam een volslanke man aangestrompeld. Ik herkende hem meteen. "Pappie!" Hij tilde me op alsof ik een veertje was. Mijn lach klonk licht en vrolijk door het hele huis.

Ik volgde mijn ouders. Ape had een heleboel van die prulletjes, die had ze zelf met de hand geschildert, vertelde ze. In een oude kast stond het porselein van haar grootmoeder. ik mocht er als kind nooit aankomen.
De jongens waren in de woonkamer.
ape kondigde mij aan en ik hoorde een jongen roepen. Ik maakte luidruchtig mijn intrede met mijn armen in de lucht. Er zat ook een dikke man rond de tafel.



ze hadden hun best gedaan om de kamer mooi te versieren, er hing in kleurrijke letters 'WELCOME HOME' en de tafel stond vol met lekkers.
"Are you kidding me?" was mijn eerste reactie.

"Ze is hier 2 seconden en ze klinkt nu al als ape," zei een bekende stem. Ik draaide me om en keek naar een jongeman die precies dezelfde ogen had als mij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.