FanFic.nl

I Can't Forget You [stand-alone]

I will forget you, but I can't

Ik kan hem niet vergeten. Twee jaar geleden is het nu al. Ik kan hem niet vergeten, hoewel ik hem zo graag zou willen vergeten! Drie jaar geleden begon het. Ik ontmoette hem bij een concert. Ik was gelijk smoorverliefd. Hij ook. Over wie ik het heb? Tom Kaulitz. Ja, dé Tom Kaulitz, verliefd, op mij. Een jaar hebben we wat gehad, toen maakte hij het uit omdat hij vond dat ik te veel naar de gitarist van Cinema Bizarre keek. Ik ging kapot van het verdriet. Tot ik een paar weken later Yu ontmoette. De gitarist van Cinema Bizarre dus. Twee jaar lang dacht ik niet aan Tom. Ik was hem vergeten. Tot Yu en ik een paar weken geleden besloten uit elkaar te gaan. Ik hield van hem, maar meer als een vriend, of broer. Toen Tom lucht kreeg van dat ik weer vrij was, zag ik hem weer iedere dag. Altijd was hij in mijn buurt, tot mijn grote ergernis. Bill integendeel is heel aardig, die zag ik ook nog regelmatig. Ik woon in Duitsland, in Berlijn. Daar ben ik een paar jaar geleden naar toe verhuisd. Mijn mobiel gaat. Bill. ‘Hee, Bill!’ ‘Ha, Melody. Dit gaat fout, Tom gaat flippen denk ik!’ Ik zucht. ‘Oh, nee, wat nu weer?’ Bill is volgens mij echt in paniek. ‘Ik denk dat hij nu echt achter je aan gaat, en je geen seconde meer met rust laat!’ Weer zucht ik. ‘Bill, rustig! Als het nodig is bel ik de politie wel!’ Die zit. ‘Oh, nee, nee! Niet de politie. Ga dan toch eens rustig met hem praten!’ Nu word ik knettergek van dat joch. ‘Bill! Hij is jóu tweelingbroer, mí­jn ex! Jij kan ook met hem gaan praten! Je weet toch dondersgoed dat ik hem niet kan luchten of zien?’ Die zit. ‘Oh, ja, uuh, oké. Nou, goed dan. Ik zal wel even naar hem toe gaan. ‘ ‘Ja, te laat. Zijn auto stopt net op mijn oprit! Ik praat wel even met hem!’ Bil zucht opgelucht, en hij hangt op. Oh gad, wat heb ik me op mijn schouders gehaald? Ik sta verstopt achter een gordijn, en ik kijk hoe Tom naar de voordeur loopt en aanbelt. Ik slof naar de deur toe en ik doe open. ‘Melody. Mag ik even binnen komen?’ Wacht, hij klinkt… aardig? Wow! ‘Nou, uh, oké…?’ Vertwijfeld laat ik de jongen binnen. ‘Ik wil even met je praten.’ Ik loop voor hem uit naar de woonkamer en hij gaat op de bank zitten. ‘Ik weet dat het raar is dat ik zo binnen kom vallen dat ik je wil spreken, nadat ik telkens voor je deur stond. Ik weet dat het fout is. Ik heb er spijt van. Maar ik wil alleen even zeggen dat ik nog steeds van je hou, en dat ik spijt heb dat ik het toen heb uitgemaakt.’ Mijn mond valt open van verbazing. ‘Nou, ergens ben ik je wel dankbaar, dat je het hebt uitgemaakt toen. Ik bedoel, als jij het niet had uitgemaakt, zou ik die twee geweldige jaren met Yu niet beleefd hebben.’ Ik zie Tom schrikken. Bill belt me weer. Ik neem op. ‘En?’ Ik lach om zijn ongeduldigheid. ‘We zijn even goed aan het praten. Blijf jij nou maar rustig en stop met me te stalken!’ Bill lacht ook en ik hang weer op. ‘Hou dat broertje van je eens rustig!’ Brom ik. Tom lacht. Ergens ziet hij er nog wel leuk uit. Ik ga ook op de bank zitten. Ik was dus de hele tijd blijven staan, tot mijn eigen ergernis. Nee Melody, je word niet meer verliefd op hem! Hoewel, misschien… ‘Mello, ik mis je…’ Hij gebruikt gewoon mijn oude koosnaampje! Mello… zo noemde hij me altijd…

’Melody! Ik word er knettergek van! Je kijkt alleen maar naar die Yu, en niet meer naar mij, ik vind het echt niet meer leuk!’ Gekwetst kijk ik hem aan. ‘Tommie, je weet toch dat ik van je hou?’ Ik smeek het bijna. Hij is de laatste tijd zo snel geïrriteerd! Hij kijkt me aan met een blik van je-zegt-het-wel-maar-ik-geloof-je-toch-niet. Hij is zo lief, maar soms kan hij zo irritant zijn! Maar ja, dat hoort bij Tom Kaulitz. ‘Melody, ik vind het niet meer leuk. Je blijft maar naar die posters van je staren. Ga jij maar lekker naar Yu toe, ik ben het zat. Het is uit. Tot ziens, Melody!’ De deur slaat dicht, en hij laat me verbijsterd achter.

Die dag belde Bill me op, over wat er gebeurd was. ‘Tom kwam totaal overstuur thuis. Hij wil niet met me praten. Wat is er?’

De flashback is afgelopen. Tom kijkt me raar aan. ‘Melody? Wat is er?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Oh, niets. Flashback…’ Mompel ik. ‘Waarover?’ Wil hij gelijk weten. ‘Over toen je me verliet. Toen je zei dat ik alleen maar naar Yu keek , en geen aandacht meer had voor jou.’ De tranen springen in mijn ogen. ‘Och, Melody! Het spijt me zo!’ Ik voel twee sterke armen om me heen. Nu stromen de tranen over mijn wangen. Bij Tom ook. Daar zitten we dan, samen op de bank, te huilen over wat er twee jaar geleden is gebeurd. Ik kijk Tom aan. Hij kijkt mij aan. Ineens voel ik zijn lippen op die van mij. Een getintel trekt door mijn hele lichaam heen. Waarom is het toen uit gegaan? Dit hoort zo! Ik laat hem zachtjes weer los. Dan zeg ik wat mij al twee jaar lang dwars zit, wat ik twee jaar lang ongemerkt heb weggedrukt.

’Tom, ik hou van je.’ ‘Lieve Melody, ik hou ook van jou!’

Reacties:

RachellMusic zei op 8 feb 2011 - 19:01:
Super mooi!