Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Jonas Brothers » Once upon a dream » Naar huis

Once upon a dream

8 feb 2011 - 17:22

1123

0

251



Naar huis

Kaylie pov.
Wat is er? vroeg Kevin toen hij zag dat Kaylie gehaast alle tassen pakte. Inge ligt in het ziekenhuis zei Kaylie. Ik breng je er naar toe zei Kevin. Hij pakte zijn sleutel en de helft van de tassen. Ze liepen snel naar de auto toe. Kevin deed de kofferbak open en zette alle tassen erin. Kaylie stapte de auto in en Kevin ook toen hij de achterklep had dicht gedaan. Hij starte de auto en reed snel weg. Waarom wil Inge eigenlijk weg? Vroeg Kevin. Kaylie twijfelde of ze het wel moest vertellen ze wou niet dat de jongens ruzie kregen. Vraag dat maar aan Joe zei Kaylie. Oke zei Kevin verbaasd. We zijn er zei Kevin en hij parkeerde de auto. Kaylie ging bij de kofferbak staan. Wil je nu alle spullen meenemen? Vroeg Kevin. Ja zei Kaylie zacht we rijden niet mee terug. O..okee zei Kevin en hij maakte de kofferbak open. Samen haalde ze alle tassen uit de achterbak en namen ze mee naar binnen. Kaylie rende naar de balie en beschreef Inge en wat er gebeurt was. Het meisje achter de balie vertelde dat Inge op de 2de verdieping lag in kamer 269. Kaylie liep naar Kevin en vertelde waar ze heen moesten. Ze haasten zich naar de lift. Toen ze op de 2de verdieping waren begonnen ze te zoeken naar de kamer van Inge. Rot toch op man!! Hoorde Kaylie ineens. Dat is de stem van Inge! En ze rende naar de kamer waar het geluid vandaan kwam. Kaylie zag Inge in een groot ziekenhuisbed liggen met Joe naast haar. Inge wat heb je? vroeg Kaylie terwijl ze naar haar vriendin rende. O.. ik heb een gebroken rib en een gekneusde pols zei Inge. En... Toen zweeg Inge even. Wat? vroeg Kaylie. Ing.. toe je maakt me ongerust. Wat heb je? Inge keek naar beneden en wees onopvallend naar Joe. Kaylie snapte de hint en vroeg aan Inge of ze misschien iets wou drinken. Ja, lekker! zei Inge en ik wil ook graag M&M 's en een tijdschrift. Oke.. zuchtte Kaylie ik ga het wel even halen. Nee. zei Joe ik haal het wel samen met Kevin en hij rende de kamer uit. Oke, nu ze weg zijn kunnen wij ook weg zei Inge en ze stapte uit bed. Mag je wel weg? Vroeg Kaylie. Allang antwoorde Inge maar ik wou wachten totdat jij er was. Okee. zei Kaylie laten we gaan. Kaylie pakte alle tassen en liep de kamer uit met Inge achter haar aan. Toen ze een zuster tegen kwamen vroeg Kaylie waar ze een taxi konden krijgen. De zuster legde het uit en ze liepen snel verder. Toen ze bij de grote hal aan kwamen trok Kaylie Inge achter de schoonmaakkar. Daar zijn ze. fluisterde Kaylie. Als ze ons zien dan hebben we een probleem zei Inge. Wacht hier zei Kaylie ik heb een plan. Kaylie zette de tassen neer en vertelde haar plan aan Inge. Superplan zei Inge. Oke ik ga nu zei Kaylie. Jij weet wat je moet doen he? Ja weet ik zei Inge. Oke zei Kaylie en ze rende richting de jongens. Hijgend kwam ze bij hun aan. Ik.. jij.. Inge. Wat is er Riep Joe bezorgd. Inge..Inge..Ze heeft de uitslag gehad en..en. Laat maar zei Joe we gaan er nu naar toe. Joe en Kevin haaste zich naar de trappen. Kaylie voelde zich schuldig maar draaide zich om en rende naar de plaats waar de taxi's stonden. Ze zag Inge bij een taxi staan. Schiet op instappen. Kaylie en Inge stapten snel in en de taxi en reden weg.

Joe pov.

Joe en Kevin stormden de kamer binnen. Maar de kamer was leeg.. W..W.. meer kon Joe net uitbrengen. Kevin liep naar het bed toe en zag 2 brieven liggen 1 voor hemzelf en 1 voor Joe. Hij gaf Joe zijn brief en maakte zijn eigen open. Het was een kort briefje.

[/i] Lieve Kevin,

Het spijt ons.. Maar het kan niet anders.
Vraag maar aan Joe wat er gebeurt is.. als hij nog kan nadenken met die domme kop van hem.

Liefs Kaylie & Inge. [i]


Kevin ging op het bed zitten en keek naar Joe die zijn brief las. Volgens mij is die een stuk langer dacht Kevin. Joe las de brief wel 10 keer.

[/i] Joe,
Ik dacht dat wij iets speciaals hadden.. Tot ik je vanmiddag zag met dat andere meisje.. Het maakt je geen reet uit dat ik om je geef.. Dat blijkt wel weer.. Jij geeft niks om mij dat is wel duidelijk. Ik ga terug naar Nederland en ik hoef je nooit meer te zien of te spreken. Mij tegenhouden heeft ook geen zin want jij betekent niks meer voor mij! Het enige wat ik erg vind is dat door jou schuld Kaylie Nick ook niet meer zal zien. Bedankt Lul!!

Inge[i]


Joe liet de brief zakken en veegde de tranen weg. Wat is er nou gebeurt vroeg Kevin. Kev.. wat is het stomste wat je kan doen voor het oog van een meisje? Een ander meisje zoenen of een kus geven voor haar ogen. antwoorde Kevin. Joe sloeg zichzelf voor zijn hoofd. Vertel nou eens precies wat er gebeurt is zei Kevin. En Joe begon te vertellen.

Inge pov.

Inge keek voor zich uit. Kaylie sloeg een arm om Inge heen. Wat wou je me nou vertellen in het ziekenhuis? Vroeg Kaylie. Alleen maar dat ik naar huis wou zei Inge. Het spijt ze zei Inge. Het spijt je? Waarom spijt het je? vroeg Kaylie verbaasd. Omdat je Nick nu niet meer ziet. zei Inge. Nee.. zei Kaylie somber dat is zo.. Maar wie wil er nou een vriend met zo'n broer. Je bent geweldig zei Inge. Niet boos? Niet boos zei Kaylie. Maar diep van binnen dacht ze ik wil een vriend met zo'n broer. Hoelaat i het eigenlijk vroeg Kaylie. Het is 8 uur zei Inge. Hoelaat gaat ons vliegtuig? vroeg Kaylie. Half 5 zei Inge. Pff zei Kaylie dat duurt dan nog wel even. Half 5 morgenavond. o.. dan duurt het nog langer zei Kaylie en de taxi stopte. Kaylie betaalde en Inge haalde de tasen uit de kofferbak. Samen liepen ze naar het eerste hotel dat ze tegen kwamen en namen daar een kamer. Kaylie zette haar spullen op 1 van de bedden en Inge deed hetzelfde. Oke, wat gaan we nu doen? vroeg Kaylie aan Inge. Ik ga hier liggen en eten bestellen zei Inge terwijl ze de kaart bekeek. Kaylie lachtte. Ik ga in bad. Kaylie liet het bad vol lopen en pakte haar telefoon en zette muziek op. Toen het bad vol was stapte ze erin. Haar telefoon hield op met muziek maken.. Kaylie zag dat Nick haar belde. Wat moet ik nou dacht ze..


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.