Hoofdcategorieën
Home » Twilight » Best friends are Forever » 5.2: Surfing can be dangerous (Laila)
Best friends are Forever
5.2: Surfing can be dangerous (Laila)
Laila pov
We keken allemaal met een brede glimlach op onze gezichten toe hoe Hayden met de jongen van gisteren wegliep. Ze keek even verontschuldigend om maar ik wuifde haar weg met mijn handen en knipoogde naar haar. ‘Pas op!’ riep Adelain maar ik voelde dat mijn voeten de grond niet meer raakten en dat ik met mijn hoofd onder water werd gedrukt. Ik gilde en sloeg om me heen met mijn armen. Twee sterkte armen tilden me omhoog en er werden twee handen voor mijn ogen gelegd. ‘Boe,’ gluisterde een hese, prachtige stem in mijn oor. ‘Pizzajongen!’ riep ik hardop toen ik de stem herkende. ‘Ben je niet boos?’ vroeg hij onschuldig kijkend. Even dacht ik na en keek hem toen aan. ‘Jawel,’ besloot ik. ‘Hoe kan ik het goedmaken?’ Hij keek nu ondeugend. Ik rolde met mijn ogen en sloeg zacht tegen zijn arm. ‘Je mag me leren surfen.’ Hij keek me vrolijk aan en rende naar het strand. ‘Kom dan!’ beval hij. Ik waadde door het koude water naar het strand en pakte het surfboard van het strand af. ‘We gaan iets verderop staan, daar zijn betere plekken om te surfen voor beginners,’ zei hij enthousiast. ‘Hmpf,’ zei ik beledigd en ik trok mijn neus op bij het woord beginner. Ik zwaaide even naar de meiden die achter waren gebleven in de zee en nu op het strand stonden en naar onze handdoeken liepen. Amorey zwaaide naar me en Jennifer stak haar duim op.
‘O mijn god,’ riep ik uit. ‘Laila, je staat alleen maar op de plank!’ lachte Embry me uit. ‘Nou en! Het beweegt zo veel.’ Ik stond op de surfplank die Embry vasthield, terwijl ik probeerde te blijven staan. Ik gilde en viel van de plank af in Embry’s armen. Toen we samen bovenkwamen had hij me nog steeds vast. Blozend keken we elkaar aan en ik klom weer op de surfplank. Enthousiast stond ik te wiebelen. ‘Kijk! Ik kan blijven staan,’ gilde ik blij boven het geluid van de golven uit. Embry dreef in het water en keek naar mij terwijl ik een heleboel moeite deed om op de golven te blijven staan. ‘Ga zo door!’ riep hij vanuit het water. Ik rolde met mijn ogen en ging op het surfboard zitten met mijn een been aan iedere kant. Met mijn armen begon ik te peddelen, ik voelde gewoon dat het me ging lukken. Toen ik achterom keek zag ik dat Embry me verbaasd aankeek. ‘Wat ga je doen?!’ schreeuwde hij naar me. ‘Surfen!’ gilde ik terug. Hij begon snel naar me toe te zwemmen en ik maakte meer vaart. Een grote golf kwam op me af en ik ging op mijn plank staan. ‘Laila! Je kan nog helemaal niet surfen!’ hoorde ik de stem van Embry ver achter me roepen maar ik negeerde het. Ik zette me schrap en ging op de golf af. De golf was groter dan ik verwacht had van veraf maar ik wist zeker dat het ging lukken. Met mijn armen balanceerde ik op de plank en werd binnen twee seconden later door de kracht van de golf van de plank afgesmeten. ‘Laila!’
Ik had een déja vu toen twee gespierde armen mijn liijf boven water hielden. Ik spuugde het water uit en probeerde te staan. ‘Ben jij gek geworden!’ zei Embry met angst in zijn ogen. ‘Wat? Ik ging alleen maar surfen.’ Verbaasd keek ik hem aan. ‘Ja, vlakbij de kliffen. Dat is geví¡í¡rlijk Leila.’ Ik haalde mijn schouders op en verdedigde mezelf. ‘So what. Er is toch niks gebeurd?’ ‘Er zijn dit jaar al twee doden gevallen doordat ze daar gingen surfen, je ging helemaal de verkeerde kant op.’ Ik wilde nog wat zeggen maar hij drukte zijn hand op mijn mond. Ik sputterde tegen en probeerde hem te schoppen. Het liep uit in een onderwatergevecht van armen en benen dat ik niet kon winnen. Maar mijn laatste troef moest ik nog spelen. Ik bracht mijn gezicht naar zijn mond en zag zijn ogen groot worden. Snel drukte ik een kusje op zijn zachte lippen en duwde daarna zijn hoofd naar beneden. ‘Gewonnen,’ zei ik droog toen hij was bovengekomen. ‘Je bent een monster,’ zei hij grijnzend en hij sleepte me het water uit. ‘Ik moet terug naar huis,’ zei Embry met een ontevreden uitdrukking. Mijn uidrukking was blijkbaar hetzelfde, want hij lachte kort. ‘Kom ik breng je terug naar je vriendinnen.’ Hij pakte mijn hand en in zijn andere arm de surfplank en zo liepen we terug naar de rest.
Reacties:
Hihii,
Ik vind 't Embry echt suupercute hieer!
Superhoofdstuk meid!
<3
Bwaha, lekker handig, gaan surfen als je 't nietkan
Hij is echt heel leuk geschreven, en Embry is lief
xxx
Haha, dat is echt zo'n actie die mij zou overkomen. Zo koppig zijn en het dan inderdaad niet kunnen. XD Echt leuk geschreven, Embry is super lief.
xx