FanFic.nl

Best friends are Forever

5.3: Thinking about my past (Adalain)

Adalain Pov.
Heerlijk het strand. Toen ik vanochtend wakker werd, hadden de meiden me gelijk uitgenodigd. Half slaapdronken had ik het tot me laten indringen, maar toen helemaal was doorgedrongen wat ze vroegen, straalde ik. Niemand had mij tot toen toe ergens voor uitgenodigd. Graag ging ik mee.
Op het strand duurde het niet lang voor Hayden en Laila weg waren, dus zaten Jennifer, Amorey en ik met zijn drieën op het strand. Als snel ging ons gesprek voer Laila. Ik, die totaal het incident had gemist met de pizzajongen, waar Laila mee weg was, vroeg hoe dat allemaal zat. Toch nog een beetje verlegen, van wat mensen van mijn nieuwsgierigheid vonden. Wat later liep het over op Hayden, die met Jake weg was. Ik werd even rap bijgepraat over wat er allemaal al was gebeurd.
Toen kwam hij. De vraag waar ik zo bang voor was. “Waarom was jij wat later?”�, vroeg Amorey, alsof het de normaalste vraag van de wereld was. Het liefst was ik toen hard weggerend. Ik wilde er geen antwoord op geven. Het was zo’n stom verhaal, maar het betekende toch veel voor mij. Hakkelend begon ik te vertellen. Dat mijn ouders toen ik vijf werd, gingen scheiden. Mijn vader had een nieuwe jongere vriendin gekregen. Zij wilde alleen niets met mij, kinderen in het algemeen, te maken hebben, dus mijn vader, die mijn voorbeeld was, vervreemde van mij. Wat ik als gevolg deed bij iedereen die ik kende. Ik werd mensenschuw. Iets waar ik ook nu nog last van had, bekende ik. Het over mijn vader praten ging me niet goed af. Stille tranen liepen over mijn wangen. Ik had geweigerd er ooit nog over te praten, waarom had ik het dan toch gedaan? Omdat ze aanvoelde als echten vrienden, mensen die me niet belachelijk wilde maken. Daarom, Ada, had je het verteld. Toen schoot me weer te binnen dat ik een sms’je van mijn vader had gekregen.

Reacties: