FanFic.nl

Met Masker...Harry vs Draco

Met Masker...Harry vs Draco XI

...Lucius Malfidus.
Ik haatte mezelf op dat moment even.
Ik werd betoverd door die twinkelende blauwe ogen.
Om me heen hoorde ik de commotie en ik wist dat ik naar Harry moest maar ik stond aan de grond genageld. M'n mond hing open maar er kwam geen geluid uit.
'Scarlet? Waar ben je?''
Achter me hoorde ik Hermelien gefrustreerd roepen. Ik wilde me los rukken maar op dat moment sleurde Lucius me mee.
'Wij hebben wat te bespreken, Naomi Rochester.' zei hij.
Ik zweer het je; mijn bloed begon spontaan te koken.
Ik zette m'n stemvervormer uit en sprak met mijn eigen stem want ik wist hoe sterk die kon zijn.
'Wij hebben helemaal niks te bespreken, Malfidus!'
Hij stopte met lopen en ik botste bijna tegen hem aan.
Hij keek me aan en op dat moment wist ik, dat hij het wist.
'Rochester? Dus mijn vermoeden klopt? Jij behoort tot de familie die bekend staat om zijn roofachtige en glorieuze moorden?'
Zijn grijns werd nog breder en zijn grip op mijn arm verzwakte. Ik rukte me los en sprinte weg. Ik had een brok in m'n keel en vervloekte mezelf. Hoe kon ik zo stom zijn om m'n eigen stem te laten horen?...
Misschien omdat ik niets liever wilde dan Harry beschermen?

Ik rende als een dolle door de rumoerige menigte en besefte niet dat ik mensen omver liep. tot ik tegen Hermelien opbotste. Ze pakte me bij m''n armen en schudde me zachtjes heen en weer.
'Scarlet, kalmeer! Wat is er aan de hand? Wat moest die Malfidus van je?'
'Ik...ik...Waar is Harry! Waar is Ron?' fluisterde ik.
Hermelien's ogen kregen een bezorgde uitdrukking.
'Voldemort.' zei ze.
Ik voelde mezelf bijna een paniek aanval krijgen. Maar ik dwong mezelf om rustig te blijven. 'Waar zijn ze nu?' vroeg ik.
Hermelien's greep op mijn armen verstrakte. 'Voldemort heeft zichzelf niet laten zien, Scarlet, maar we weten zeker dat hij het was die Harry aanviel. Harry ligt nog op het veld met een hele menigte om hem heen. Ik kwam er niet doorheen dus ik ben naar jou op zoek gegaan.'
Haar rechteroog werd waterig. 'Ik had zo gehoopt dat dit een vredig jaar zou worden.' zei ze bijna onhoorbaar.
Ik begreep wat ze bedoelde. Al die verhalen die Harry me verteld had over Voldemort. Het was een verschrikkelijk kwaad die alle dreuzels wou uitroeien. En opeens moest ik denken aan de verschrikkelijke daden die ikzelf begaan had. Snel schudde ik m'n hoofd. Hier was geen tijd voor.
'Kom mee.' zei ik en we renden naar het zwerkbalveld.




Voor de laatste keer Met een Masker op...

Reacties: