FanFic.nl

Renesmee's Sunset

Chapter 1 - Het Onvermijdelijke

“Alice, wanneer mag ik nu eindelijk mijn jurk zien?”� vroeg ik haar smekend. Al een maand lang hield ze het voor me verborgen. Over een week was de bruiloft al en nog steeds had ik geen idee hoe mijn jurk eruit zou zien. Ik hield de spanning niet meer. Alice kwam de trap af gehuppeld met een grote grijns op haar perfecte gezichtje. “Niet zo ongeduldig Nessie, vrijdagochtend mag je het zien. Gewoon nog een weekje geduld hebben.”� Alice was al even opgewonden als mij over de bruiloft van Jake en mij. Het was nu dan echt bijna zover. Nog even en dan zou ik Renesmee Black-Cullen zijn. Een droom die na 18 jaar eindelijk uit zou komen.
“Alsjeblieft Alice, ik kan niet tegen deze verassing. Jullie houden al zoveel voor me geheim over deze bruiloft. Ik mag niet eens weten waar we de bruiloft gaan houden en wie er allemaal gaan komen. Ik had naar mijn moeder moeten luisteren toen ze zei dat ik jou beter niet alle rechten zou mogen geven over mijn bruiloft.”� Zei ik grinnikend.
In mijn achttien jarig bestaan was een ding zeker. Dit was de beste beslissing die ik ooit gemaakt heb. Met Jake trouwen zou het mooiste zijn wat me tot nu to ooit is overkomen.
Esmé had een mooi stuk grond op de kop weten te tikken dicht bij Montreal, Canada. Het werd namelijk wel heel erg vreemd dat niemand van ons ouder werd. En omdat we allemaal school al hadden afgemaakt konden we moeilijk ons daar nog vertonen. De enige die daar nog regelmatig buiten de deuren kwam was Carlisle maar zelfs voor hem werd het wel heel erg verdacht dat hij er nog steeds als een filmster uitzag.
We leefden nu tussen de bomen in. Er waren veel jachtmogelijkheden in Canada. Tussen de bergen waren een paar mooie gebieden waar beren kwamen.
Ik zat nu in mijn tweede jaar op de middelbare school samen met Alice. Ook al konden we er beide mee door als twintigers. We zagen er gewoon oud uit voor onze leeftijd was de conclusie. Mama en papa waren begonnen in de vierde klas samen met Jasper, Emmett en Rosalie. En Jake had zijn plaats gevonden in de derde klas. Het kwam mooi uit met een school die wel zes jaar duurde. Ook Esmé had haar plekje gevonden als lerares geschiedenis op onze nieuwe school. Carlisle had een baan kunnen vinden als dokter in het plaatselijke ziekenhuis.
Ook dit dorp had niet eens zoveel inwoners. Ook opa Charlie was met ons meeverhuisd. Zijn baantje als politie agent had hij opgegeven vanwege zijn leeftijd.
“Wat voor taart zou je willen. Ik kan niet kiezen want ik vind het toch niet lekker. Maar voor al onze harige viervoeters moet er toch wat te eten zijn. Wat denk je, aardbei of framboos. Wat zouden ze lekker vinden?”� Alice keek me vragend aan. Hoe zou ik dat moeten weten. “Dat zou je Jake moeten vragen. Ik weet veel van weerwolven. Maar dat is me nou echt een raadsel hoor Alice.”� Zei ik lachend.
Natuurlijk, weten wat de lievelings taart van weerwolven is, is zeker iets wat ik zou kunnen weten. En Alice huppelde weer weg. Op weg naar Jake.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.