FanFic.nl

Renesmee's Sunset

Chapter 2 - Surprise

Het is woensdag avond, over twee dagen was de bruilof al. Morgen ochtend zou de Denali clan arriveren en in de middag de Amazone clan. Ik had ze al zo’n tijd niet meer gezien.
De hele roedel zou komen met uitzondering van Collin en Brady. Sam had hen de opdracht te geven om op La Push te passen in de tijd dat de rest van de roedel bij ons aan het feest vieren was.
Zelfs Emily die nu haar tweede kindje al verwachte kwam mee. Het verbond tussen de vampieren en weerwolven was nu onverbrekelijk dankzij onze bruiloft.
Ik keek er naar uit om Seth weer te zien, hij was ook de enige die fatsoenlijk met beide clans om kon gaan.
Quil zou samen komen met Claire. Die twee hadden we ook al in geen jaren meer gezien. Ze waren inmiddels verloofd en over een tijdje hadden we daar ook een bruiloft. Het grootste gedeelte van de roedel was op dit moment ingeprent en bijna getrouwd. Op Jacob en Quil na. Maar dat duurde ook al niet meer lang.
“Hé, nichtje van mij, kom je dan gaan we te jagen!”� hoorde ik Emmett roepen vanuit het bos.
Was het dan alweer zo laat? Ik kon beter maar wat gaan drinken. Snel sprong ik uit het raam. Met een sierlijke landing kwam ik op de grond terecht.
Rosalie, Esmé, Carlisle, Jasper, Emmett, papa, mama stonden daar al op me te wachten.
“Waar is Alice”� en ik keek om me heen.
“Er moet toch iemand bij Charlie blijven.”� zei Jasper lachend.
“Alice gaat morgenochtend vroeg nog te jagen met de clans en Jacob. Jacob was zo moe dat hij niet eens meer normaal kon lopen.”� zei papa met een afkeurend geluid. Onderhand was ik het wel gewend dat pa het nog steeds niet helemaal eens was met mijn keuze voor Jake. Hij moest er nu toch maar eens aan gaan wennen. Dit blijft zo voor de rest van zijn bestaan.
Ik luisterde even naar alles wat er in het huis gebeurde. Opa zat voor de televisie naar een of andere honkbalwedstrijd te kijken. En Alice was bezig met de laatste voorbereidingen voor de bruiloft.
En daar was het geluid van Jake. Iedereen leek zich te storen aan zijn gesnurk. Maar ik hield ervan. Ik houd van Jake. En van zijn gesnurk.
“Ga nou niet staan dagdromen Nessie, ik heb dorst!”� riep Emmett geërgerd.
Ik rende ze achterna het bos in.

Na twee beren had ik wel weer genoeg gehad. Nou ja… genoeg was het nooit. Mijn dorst was nu wel weer een beetje gestild.
We renden terug naar het huis. Eenmaal aangekomen, was Alice net bezig Opa een deken over te doen. Hij was in slaap gevallen voor de televisie.
Ik kroop naast Jake in bed, mijn slaap werd onderbroken door de stemmen die ik onder hoorde.
“Heb je de verrassing voor Nessie nu al geregeld?”� vroeg Esmé met een opgewonden stem.
“Ik heb het helemaal tot in de puntjes geregeld.”� stelde Rosalie Esmé gerust.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.